អ្នកប្រកបរបរលក់ដូរតិចតួចនៅគល់ស្ពានអ្នកលឿង ត្អូញត្អែរលក់មិនដាច់នៅថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

អ្នកប្រកបរបរលក់ដូរតិចតួចនៅគល់ស្ពានអ្នកលឿង ត្អូញត្អែរលក់មិនដាច់នៅថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី

20, Apr 2020 , 8:39 am

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

កណ្ដាល៖ អ្នកប្រកបរបរលក់ដូរតិចតួចដូចជា លក់ពងទាពងក្រួចស្ងោរ សត្វក្រួចនិងចង្រិតបំពង ផ្លែឈើនំចំណី និងម្លូស្លាជាដើម នៅគល់ស្ពានអ្នកលឿង សុទ្ធតែត្អូញត្អែរថានៅថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី ពួកគេលក់មិនដាច់។ នៅថ្ងៃធម្មតាស្ងាត់ទៅហើយ មកដល់ថ្ងៃចូលឆ្នាំរិតតែស្ងាត់ថែមទៀត អ្នកលក់របរទាំងនេះពិតជាទន្ទឹងរង់ចាំថ្ងៃគ្មានកូវីដ១៩ត្រឡប់មកវិញខ្លាំង ដើម្បីស្រោចស្រង់ជីវភាពគ្រួសារឡើងវិញ។

សូមស្តាប់សំឡេង៖

ផ្ដើមចេញពីគល់ស្ពានអ្នកលឿងត្រើយខាងលិចដែលស្ថិតក្នុងខេត្តកណ្ដាល តូបមិនតិចជាង៥០ឡើយ ដែលនៅអមសងខាងផ្លូវជាតិលេខ១ មានលក់ចង្រិតលីង ពងក្រួចបំពង ក្រូចថ្លុង បាយក្ដាំង នំខ្ចប់ស្លឹកចេកបែបខ្មែរជាដើម ដែលមើលទៅគួរឱ្យចង់ទទួលទាន តែបែរជាមិនមានអ្នកដំណើរចុះទិញច្រើនឡើយ។ ជាធម្មតានៅថ្ងៃចូលឆ្នាំប្រពៃណីជាតិ នៅទីនេះមានអ្នកដំណើរទៅមកស្ទះណែនណាន់តាន់តាប់ ដោយឈប់ទិញទំនិញផ្ញើអ្នកផ្ទះ តែថ្ងៃចូលឆ្នាំនៅឆ្នាំនេះស្ងាត់ជាងថ្ងៃធម្មតាទៅទៀត ធ្វើឱ្យអ្នកលក់នៅគល់ស្ពានត្រើយខាងលិចនេះខកចិត្ត។

ជាអ្នកលក់ទំនិញបន្តិចបន្ទួចនៅគល់ស្ពានអ្នកលឿងត្រើយខាងលិច ស្ថិតក្នុងឃុំកំពង់ភ្នំ កញ្ញា បូផា មានអាយុ១៩ឆ្នាំ ដែលពាក់អាវពណ៌លឿងដៃវែង ពាក់មួកនិងម៉ាស់ជិតមុខទុកតែភ្នែក ថាថ្ងៃចូលឆ្នាំនាងលក់ដាច់ចាញ់ថ្ងៃធម្មតាទៅទៀត ព្រោះមិនមានមនុស្សធ្វើដំណើរ៖«ឆ្នាំមុនដាច់ខ្លាំង ឆ្នាំនេះមិនមានមនុស្សសោះហ្មង។ និយាយទៅមានចូលខ្លះៗដែរ តែវាមិនសូវដាច់ដូចឆ្នាំមុន សឹងតែចង់ចាញ់ថ្ងៃធម្មតាដែលមិនមានបុណ្យទានផង។ បើកាលពីឆ្នាំមុន មួយថ្ងៃអាចលក់បានប្រហែលចូល១លានរៀល តែឥឡូវបានតែ២០ទៅ៣០ម៉ឺនហ្នឹង។ នៅហ្នឹងមានចង្រិត កន្តេះឡង់ មានចាប មានក្រួច មានពងទា ពងក្រួច គ្រាប់ល្ពៅអីអ៊ីចឹង»។

ឈរក្បែរតូបរបស់ខ្លួន នារីដែលជួលដីគេសម្រាប់លក់អីវ៉ាន់ក្នុងមួយខែ១៥ម៉ឺនរៀលរូបនេះ ប្រឹងនិយាយប្រជែងជាមួយសំឡេងឡានម៉ូតូ ដែលបើកឆ្លងកាត់ថា នាងចង់ឱ្យស្ថានភាពមានភ្ញៀវច្រើនកុះករត្រឡប់មកវិញឆាប់ៗ៖«និយាយទៅរបស់ហ្នឹង បើមានមនុស្សច្រើនយើងធ្វើច្រើន អត់សូវមានមនុស្សអ៊ីចឹងយើងធ្វើតិចៗទៅសម្រាប់លក់មួយថ្ងៃៗ។ ថ្ងៃខ្លះលក់ដល់ល្ងាចអាចអស់។ យើងទើបតែចម្អិនអ៊ីចឹង សល់ស្អែកមួយព្រឹកអត់អីទេ។ ទុនដែលទិញរបស់អស់ទាំងនេះចូល១លានរៀលដែរ ព្រោះអីវ៉ាន់វាច្រើនដែរ បើយើងលក់អស់បានច្រើនអ៊ីចឹងទៅ។ អ្នកលក់ពិតជាចង់ឱ្យលក់ដាច់វិញ»។

ដើរទូលថាសចង្រិតស្រោចដោយម្ទេសពណ៌ក្រហមឆ្អិនឆ្អៅលាយខ្ទឹមសសឹងពេញថាស នៅពាក់កណ្ដាលស្ពានអ្នកលឿង ស្ត្រីមួយរូបសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះអាយុ៣៦ឆ្នាំ ត្រូវជួបវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ដោយសារកូវីដ១៩ ដែលធ្វើឱ្យគ្មានមនុស្សធ្វើដំណើរ៖«ឆ្នាំមុនរដូវបុណ្យទានលក់បាន២០គីឡូក្រាមឬ១៥គីឡូក្រាម។ ពេលនេះលក់មិនដាច់ពិបាកណាស់ ខ្វះមុខខ្វះក្រោយ។ ខ្ញុំលក់តែចង្រិតនេះមួយមុខតែប៉ុណ្ណោះមិនមានមុខរបរផ្សេងទេ ខ្ញុំលក់ប្រហែល៣ឆ្នាំហើយ»។

ស្ត្រីដែលពាក់ម៉ាស់ពណ៌ខៀវដើម្បីការពារការឆ្លងជំងឺរូបនេះ អាចប្រឈមជំពាក់ប្រាក់គេកាន់តែច្រើន ប្រសិនបើ នៅតែលក់មិនដាច់បែបនេះ។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់បន្ថែមទាំងភ្នែកខំសម្លឹងទៅអ្នកដំណើរដែលឈប់ម៉ូតូនៅក្បែរនោះ ក្នុងបំណងចង់ហៅគេឱ្យទិញចង្រិតរបស់ខ្លួន៖«ទើបតែឆ្នាំនេះមិនមានមនុស្សព្រោះកើតកូរ៉ូណា។ ឥឡូវលក់មិនបានទេ ៥គីឡូក្រាមលក់៣ថ្ងៃ។ មិនមានមនុស្សទេ ខ្ញុំជំពាក់គេស្លាប់ហើយ។ ដើមក្នុងមួយជើងប្រហែល១០ម៉ឺនរៀល បើដាច់ធម្មតាចំណេញបាន៣ម៉ឺន តែឥឡូវមិនមានមនុស្សឯណា។ ខ្ញុំចេះតែលក់ទៅមិនដឹងថាទៅធ្វើអ្វី។ មួយថ្ងៃខ្ញុំអាចលក់បាន១០ម៉ឺន ទាំងដើមទាំងចំណេញ។ បើគិតតែចំណេញបានតែ២ម៉ឺនទេ ពិបាកណាស់តាំងពីកើតកូរ៉ូណាហ្នឹងមក»។

ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរបន្តទៅត្រើយខាងកើតស្ពានអ្នកលឿងទៀត គឺទៅខេត្តព្រៃវែង ដើម្បីសាកសួរអ្នកលក់ផ្សេងទៀត។ ជួលដីគេដើម្បីលក់ទំនិញក្នុងតម្លៃថ្ងៃគួរសម អ្នកស្រី ឌៀង ខួន អាយុ៣៩ឆ្នាំ ដែលចាប់របរលក់ដូរតាំងពីមុនស្ពានសាងសង់ ក៏បានត្អូញត្អែរមិនខុះពីអ្នកលក់ទាំងពីរខាងលើដែរ៖«មានលក់ផ្លែឈើម្លូស្លា នំធុង តែលក់មិនដាច់ផងហ្នឹង។ ពីមុនមានឡានចូលយើងលក់បានខ្លះ តែឥឡូវអត់ដាច់តែម្ដងហ្នឹង។ ខ្ញុំជួលដីគេក្នុងមួយខែ១លានរៀល បើគិតបណ្ដោយដីប្រហែលចូល៤០ម៉ែត្រហើយ។ លក់មិនដាច់យ៉ាងនេះ ឆ្នាំនេះចប់ហើយ»។

ឆ្នាំនេះស្ត្រីសម្បុរសរដែលពាក់អាវពណ៌ក្រហម និងពាក់មួកពណ៌ខៀវរូបនេះក៏ខាតប្រាក់លើមុខរបររបស់ខ្លួនដែរ៖«ឆ្នាំនេះលក់មិនបានទេ មានតែចូលដើម ចូលឆ្នាំហ្នឹងនោះ។ ចូលដើមប្រហែល២រយដុល្លារ ព្រោះយើងលក់មិនដាច់ផង ហើយយើងចំណាយលុយលើម្ហូបអាហាររាល់ថ្ងៃ។ គ្រូសារខ្ញុំពិបាកជាងមុនអ៊ីចឹងណា វាមិនបានបរិបូរ វាបានត្រឹមផិតផើយអ៊ីចឹងណា។ ខ្ញុំមិនបានទៅស្រុកផងឆ្នាំហ្នឹង រាល់ឆ្នាំខ្ញុំទៅស្រុកតើ។ បើយើងលក់ដាច់មានប្រាក់ចំណូលខ្លះ ចំណេញសល់បន្តិចបន្ទួច។ ឆ្នាំមុនសល់ប្រាក់ខ្លះ ដូចថាយើងចំណេញបាន១លាន ឬ១លានជាងអ៊ីចឹងណា ព្រោះយើងលក់អីវ៉ាន់ច្រើន»។

មិនមែនមានតែអ្នកលក់បីរូបនេះឡើយ ដែលជួបប្រទះគ្មានភ្ញៀវទិញទំនិញ តែមានអ្នកលក់ច្រើននាក់ទៀតដែលជួបបញ្ហាដូចគ្នានេះ ក្នុងអំឡុងពេលកូវីដ១៩នេះ ហើយពួកគេសុទ្ធតែចង់ឱ្យជំងឺរលាកសួតប្រភេទថ្មីនេះ ឆាប់ផុតរលត់ទៅ៕