ភ្នំពេញ៖ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលកូវីដ-១៩ ដែលផ្ទុះឡើងភ្លាមៗនោះ ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានដាក់ចេញឱ្យមានការបង្រៀននិងរៀន តាមអនឡាញនៅកម្រិតថ្នាក់ជាតិ ក្នុងបំណងឱ្យសិស្សានុសិស្សនៅតែអាចបន្តការសិក្សារបស់ខ្លួន។ ទោះជាយ៉ាងណា ទម្រង់សិក្សាបែបថ្មីនេះ ទាមទារឱ្យអាណាព្យាបាល លោកគ្រូអ្នកគ្រូ និងសិស្សនិស្សិត ដើរឱ្យទាន់បច្ចេកវិទ្យា។ ស្របពេលនៃការផ្លាស់ប្ដូររបត់សិក្សា សេវាអ៊ីនធឺណិតរអាក់រអួល ក៏បានក្លាយជាឧបសគ្គបន្ថែម ដល់ការសិក្សាតាមអនឡាញនៅតំបន់ខ្លះ។ អ្នកវិភាគយល់ឃើញថា ក្រសួងពាក់ព័ន្ធនានា និងក្រុមហ៊ុនទូរសព្ទ រួមទាំងក្រុមហ៊ុនផ្ដល់សេវាអ៊ីនធឺណិត គួរសហការគ្នាដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការសិក្សាតាមអនឡាញ ឱ្យបានរលូននិងកាត់បន្ថយការចំណាយ។
លោក ប៉ា ចាន់រឿន អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវផ្នែកទស្សនវិជ្ជា និងការអភិវឌ្ឍសង្គម បានលើកឡើងថា ការសិក្សាតាមអនឡាញ អាចឱ្យសិស្សបន្តការសិក្សាដោយខ្លួនឯង និងជាមួយគ្រូបាន។ តែទោះជាយ៉ាងណា លោក ប៉ា ចាន់រឿន បានមើលឃើញថា ការសិក្សាក្នុងទម្រង់ថ្មីនេះ ទាំងសិស្សនិងគ្រូភាគច្រើនមិនទាន់ចេះ ឬមិនទាន់ដឹងពីរបៀបរៀន និងបង្រៀនតាមអនឡាញនៅឡើយ។ លោកក៏បានមើលឃើញដែរថា គ្រូភាគច្រើននៅមិនទាន់ចេះ ឬដឹងពីគរុកោសល្យ ក្នុងការបង្រៀនតាមអនឡាញ ខណៈពេលសិស្សភាគច្រើននៅកម្ពុជា មិនទាន់មានទម្លាប់ស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯងនោះ។
លោក ប៉ា ចាន់រឿន បញ្ជាក់បន្ថែមដូច្នេះ៖«ការបង្រៀនផ្ទាល់ងាយស្រួលគ្រប់គ្រងដំណើរការសិក្សា គ្រូអាចមើលឃើញឥរិយាបទរបស់សិស្ស ថាប្រឹងប្រែងរៀនឬក៏អត់? តែបើបង្រៀនតាមអនឡាញ គ្រូមិនដឹងថាសិស្សណារៀន ហើយសិស្សណាមិនរៀននោះទេ។ ក្នុងដំណាក់កាលនេះ គ្រូត្រូវសម្របសម្រួលកំណត់ចំនួនសិស្សឱ្យរៀន ក្នុងចំនួនណាមួយដើម្បីងាយស្រួលគ្រប់គ្រង។
ការរៀនតាមអនឡាញ ចាប់ពីកម្រិតវិទ្យាល័យឡើងទៅសក្តិសម ព្រោះពួកគាត់អាចគ្រប់គ្រងការរៀនរបស់ខ្លួនបាន បើចំពោះសិស្សមត្តេយ្យ ឬនៅថ្នាក់បឋម គឺដូចចាប់ក្ដាមដាក់ចង្អេរអ៊ីចឹង។ រៀនតាមអនឡាញក្មេងអាចមានបញ្ហាភ្នែក ព្រោះពួកគេត្រូវនៅមុខទូរសព្ទ ឬកំព្យូទ័រច្រើនម៉ោង»។
ងាកចេញពីបញ្ហាប្រឈមរបស់គ្រូ និងសិស្ស មាតាបិតានិងអាណាព្យាបាលមួយចំនួនធំ ក៏ជួបឧបសគ្គខ្ពស់ ទៅលើចំណេះដឹងបច្ចេកកវិទ្យាដែរ។ ម្យ៉ាងអាណាព្យាបាលភាគច្រើន មិនមានលទ្ធភាពទិញទូរសព្ទ កំព្យូទ័រ ឬទូរទស្សន៍ឱ្យកូន ដើម្បីរៀនតាមអនឡាញនោះទេ។ ទាំងនេះគឺជាការមើលឃើញ របស់លោក ប៉ា ចាន់រឿន។
លោកពន្យល់បន្ថែមដូច្នេះ៖«ម្ដាយឪពុកខ្លះត្អូញត្អែរថា គាត់មិនដឹងពីរបៀបរកឆានែល(បណ្ដាញ)បង្រៀន។ ម្ដាយឪពុកដែលមានកូនរៀននៅថ្នាក់មត្តេយ្យ គាត់ត្អូញត្អែរដែរថា គាត់ត្រូវនៅជាមួយកូន និងជួយពន្យល់ពួកគេក្នុងពេលរៀន ដោយមិនអាចចេញទៅធ្វើអ្វីផ្សេងបាន។ ទោះកូនរៀនក្នុងកម្រិតណា ឬកូនអាចរៀនតាមអនឡាញដោយខ្លួនឯងបានក៏ដោយ ម្ដាយឪពុកត្រូវតែឱ្យពួកគេរៀននៅជិតខ្លួន ដើម្បីតាមដានការសិក្សារបស់កូន។ ម្ដាយឪពុកក៏ត្រូវតាមដានកាលវិភាគរបស់កូនដែរ ធ្វើបែបនេះពួកគេនឹងមានវិន័យក្នុងការគ្រប់គ្រងការសិក្សា ក៏ដូចជាពេលវេលាក្នុងការរៀនសូត្រ»។
មិនខុសគ្នាប៉ុន្មានដែរ លោកបណ្ឌិត ឈត ប៊ុនថង ប្រធានផ្នែកទំនាក់ទំនងវប្បធម៌ អប់រំ និងទេសចរណ៍ នៃវិទ្យាស្ថានទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ នៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ក៏បានមើលឃើញដែរថា ការមិនបានរៀបចំទុកមុនព្រោះស្ថានការណ៍រុញច្រាន ធ្វើឱ្យមានការខ្វះខាតមួយចំនួន ក្នុងដំណើរការរៀនតាមអនឡាញ។ ទោះជាយ៉ាងណាលោកបណ្ឌិតរូបនេះ ក៏បានកោតសរសើរដល់ក្រសួងអប់រំ ដែលប្រឹងប្រែជំរុញការសិក្សារបស់សិស្ស។
លោកពន្យល់ដូច្នេះ៖«សិស្សខ្លះមិនមានសម្ភារសម្រាប់រៀន។ អ៊ីនធឺណិតខ្សោយ។ សិស្សនិងម្ដាយឪពុកមិនសូវប្រសប់ប្រើបច្ចេកវិទ្យា។ គ្រូមិនអាចតាមដានសកម្មភាពសិក្សារបស់សិស្សគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ ម្ដាយឪពុកមិនបាននៅជាមួយកូនក្នុងពេលរៀន ជាហេតុនាំឱ្យសិស្សខ្លះរៀនតិច លេងហ្គេមច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណា ម្ដាយឪពុកគួរមានលេខសម្ងាត់សម្រាប់ទូរសព្ទនិងកំព្យូទ័រ នេះជាវិធីសាស្ត្រមួយជ្រុងតូចប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីទប់ស្កាត់កូនបើកលេងហ្គេម»។
ឆ្លើយតបទៅនឹងបណ្ឌិតទាំងពីរខាងលើ លោក គាង ដាវី ជាគ្រូបង្រៀនថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យ នៅខេត្តកំពង់ចាម ថាគ្រូមួយចំនួនបានត្អូញត្អែរពីផលលំបាកក្នុងការបង្រៀនសិស្សតាមអនឡាញ ព្រោះតែកម្សោយបច្ចេកវិទ្យា។ មានតួនាទីចុះទៅជួយជំរុញដំណើរការ ការសិក្សារបស់សិស្សនៅតាមផ្ទះ លោកគ្រូ គាង ដាវី មានភារកិច្ចណែនាំម្ដាយឪពុករបស់សិស្ស ឱ្យតាមដាន និងជំរុញការសិក្សារបស់កូនតាមអនឡាញ។
គ្រូបង្រៀននៅខេត្តកំពង់ចាមរូបនេះ យល់ឃើញថា ការបង្រៀនតាមអនឡាញ កម្ពុជាទើបតែបានអនុវត្តន៍ជាលើកដំបូង ដូច្នេះទំនងលទ្ធផលអាចទទួលបានតិច ព្រោះនៅមានឧបសគ្គច្រើន។ លោកបន្ថែមថា ម្ដាយឪពុកនៅតាមស្រុកស្រែចម្ការភាគច្រើន មិនមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការនៅមើលការសិក្សារបស់កូនឡើយ។
«ខ្ញុំបានជួបគ្រូមួយចំនួន គាត់បាននិយាយថា ឱ្យគាត់ទៅបង្រៀនសិស្សយ៉ាងម៉េច បើគាត់មិនដឹងសូម្បីតែវេបសាយនោះជាអ្វីផង។ សូម្បីខ្លួនខ្ញុំ ក៏មិនសូវដឹងពីការបង្រៀនតាមអនឡាញដែរ។ តែទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំគិតថាទឹកចិត្តជាគ្រូ បើគាត់មានសេចក្ដីព្យាយាម និងប្តេជ្ញាចិត្ត គាត់គង់នឹងចេះទេ។ យើងមើលម្ដាយឪពុក គាត់អាចធ្វើការគ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីបានប្រាក់ចិញ្ចឹមកូន មកពីគាត់មានការតាំងចិត្ត ការបង្រៀនតាមអនឡាញដូចគ្នា។ កន្លងមកក្រសួងអប់រំ បានធ្វើការងារច្រើន ដើម្បីជួយជំរុញការសិក្សារបស់សិស្សក្នុងពេលមានកូវីដ១៩នេះ»។ នេះជាការពន្យល់បន្ថែមរបស់លោក គាង ដាវី។
ងាកមកលោក ប៉ា ចាន់រឿន វិញ។ លោកក៏បានលើកឡើងពីបញ្ហាសេវាអ៊ីនធឺណិតដែរ។ លោកថា ការសិក្សាតាមអនឡាញ ទាមទារចាំបាច់ឱ្យសេវាអ៊ីនធឺណិតដើរលឿន មិនដាច់ និងមិនរអាក់រអួល ព្រមទាំងឱ្យមានតម្លៃសមរម្យ។ លោកស្នើដល់រដ្ឋាភិបាល ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ព្រមទាំងក្រុមហ៊ុនទូរសព្ទ និងក្រុមហ៊ុនផ្ដល់សេវាអ៊ីនធឺណិត គួររួមគ្នាធ្វើលក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះណាមួយ ដើម្បីបញ្ចុះតម្លៃអ៊ីនធឺណិត ឬលើកលែងពន្ធក្នុងចំនួនណាមួយ ដើម្បីត្រៀនខ្លួនដល់ការរៀបចំសេវាអ៊ីនធឺណិត សម្រាប់វិស័យអប់រំ ឱ្យកាន់តែមានភាពល្អប្រសើរ។
លោកពន្យល់បន្ថែម៖«គ្រួសារភាគច្រើននៅកម្ពុជា ប្រើប្រាស់អ៊ីនធើណិតតាមទូរសព្ទ ដូច្នេះម្ដាយឪពុកខ្លះ គាត់ត្អូញត្អែរថា គាត់ត្រូវចំណាយប្រាក់ច្រើន ក្នុងការបញ្ចូលប្រាក់ទូរសព្ទ ដោយក្រុមហ៊ុនទូរសព្ទកាត់លឿនពេក ដូច្នេះម្ដាយឪពុកខ្លះគាត់ខ្វះលទ្ធភាព»។
ដូចគ្នាដែរលោក បណ្ឌិត ឈត ប៊ុនថង ក៏ផ្ដោតលើសេវាអ៊ីនធឺណិត ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការរៀនតាមអនឡាញដែរ ដោយលោកបញ្ជាក់ដូច្នេះ៖«សិស្សខ្លះគាត់ត្អូញត្អែរថា គាត់ត្រូវចំណាយប្រាក់ច្រើន ដើម្បីបញ្ចូលកាតទូរសព្ទ។ ក្រុមហ៊ុនទាំងអស់ដែលបម្រើសេវាទូរសព្ទ និងអ៊ីនធឺណិត រួមទាំងក្រសួងប្រៃសណីយ៍ និងទូរគមនាគមន៍ គួរតែមានការបន្ធូរបន្ថយជាក់លាក់ណាមួយ តើគួរចុះបានប៉ុន្មានភាគរយ? តើពួកគេអាចរួមចំណែកបានក្នុងកម្រិតណា ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការសិក្សាតាមអនឡាញ ខណៈពេលមានវិបត្តិកូវីដ-១៩នេះ»?៕