កីឡាជាតិ
ជាតិ
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស្តើង ជា ប្រធានគណៈកម្មការវេជ្ជសាស្ត្រកីឡាកម្ពុជាពេលផ្តល់បទសម្ភាសដល់សារព័ត៌មានថ្មីៗ
×![]()
ការលេងកីឡាធ្វើឲ្យមនុស្សគ្រប់រូបមានសុខភាពល្អ រាងកាយមាំមួន និងប្រាជ្ញាស្មារតីរហ័សរហួន។ ប៉ុន្តែកីឡាគ្រប់ប្រភេទសុទ្ធតែអាចបង្កហានិភ័យដល់អ្នកលេងគ្រប់ពេលវេលា បើអនុវត្តមិនស្របតាមក្បួនខ្នាតវិទ្យាសាស្ត្រកីឡា។ អ្នកជំនាញបានបែងចែកហានិភ័យក្នុងកីឡាជាបីកម្រិត ទាប ធម្យម និងខ្ពស់ទៅតាមប្រភេទកីឡានីមួយៗ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស្តើង ជា ប្រធានគណៈកម្មការវេជ្ជសាស្ត្រកីឡាកម្ពុជាបាននិយាយថា គ្រប់ប្រភេទកីឡាទាំងអស់សុទ្ធតែអាចបង្កបញ្ហាដល់កីឡាករ បើពួកគេលេងដោយខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់ និងប្រុងប្រយ័ត្ន។ ក្នុងវិស័យកីឡាគេបែងចែងហានិភ័យជាបីកម្រិត គឺទាប មធ្យម និងខ្ពស់។
បើតាមប្រធានគណៈកម្មការវេជ្ជសាស្ត្ររូបនេះ កីឡាចំនួន២៥ប្រភេទត្រូវបានគេទុកមានហានិភ័យខ្ពស់ដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់កីឡាករកីឡាការិនីជាយថាហេតុ បើពួកគេមានការធ្វេសប្រហែស។
កីឡាទាំងនោះរួមមាន ប្រណាំងកង់, លោតទឹក, រត់ម៉ារ៉ាតុន, បាល់ទះក្នុងទឹក, ចំបាប់, ប្រដាល់, យូដូ, ការ៉ាតេ, បាល់ទាត់, បាល់ទាត់ក្នុងសាល, ទ្រីយ៉ាត្លុង, ហែលទឹក, តេក្វាន់ដូ, លើកទម្ងន់, រត់ប្រណាំង, សីប៉ាក់តាក្រ, គុនមួយ, បញ្ចសីលា, វ៉ូវីណាម, សូរិនហ្សីកាំប៉ូ, វូស៊ូ, ប្រណាំងទូកកៃយ៉ាក់, ទូករ៉ូវីង, ប្រណាំងទូកប្រពៃណី និងទូកក្តោង។
ជាមួយគ្នានេះ កីឡាមានហានិភ័យមធ្យមរួមមានបាល់ទះ បាល់បោះ និងវាយសី។ ចំណែកកីឡាដែលមានហានិភ័យទាបរួមមាន វាយកូនគោល បាញ់ធ្នូ, បាញ់កាំភ្លើង វាយកូនឃ្លីលើតុ អុក ប៉េតង់ ឈិនឡូន និងកាយវប្បកម្ម។
ប៉ុន្តែកីឡាករ ក៏អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យទាំងនោះបានដែរ ដោយគ្រាន់តែអនុវត្តតាមក្បួនខ្នាតវិទ្យាសាស្ត្រកីឡា។ បើតាមលោក ស្តើង ជា ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យក្នុងវិស័យកីឡាកីឡាករគ្រប់រូបត្រូវធ្វើចលនាកម្តៅសាច់ដុំ(Warm Up and Cool Down) មុននិងក្រោយហ្វឹកហាត់ ឬប្រកួត, កុំដំឡើងចម្ងាយ ល្បឿន ទម្ងន់ និងកំពស់លឿនពេក, ប្រើប្រាស់សម្ភារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ, នៅពេលអនុវត្តត្រូវផ្ចង់អារម្មណ៍ឲ្យមូល, ពេលមានសញ្ញាព្រមានថា ឈឺចាប់អ្វីមួយ ត្រូវទៅពិនិត្យ និងព្យាបាល និងត្រូវព្យាបាលរបួសឲ្យជាមុននឹងចូលហ្វឹកហាត់ ហើយការហ្វឹកហាត់ត្រូវធ្វើដោយសន្សឹមៗ៕
Tag:
ស្តើង ជា
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
