លោក ហែម លំផាត់ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តពោធិ៍សាត់ ជាកូនប្រុសបង្កើតទីពីររបស់លោក ថែម ថុន ក្នុងចំណោមបងប្អូន៥នាក់។ លោក បានចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យកីឡាហែលទឹកនៅឆ្នាំ១៩៨៦ និងបានវិវត្តខ្លួនក្លាយជាគ្រូបង្វឹកក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០០០។ ពេលនៅជាកីឡាករ លោក ធ្លាប់តំណាងកម្ពុជាចូលរួមការប្រកួតលំដាប់អន្តរជាតិជាច្រើន ហើយលោកធ្លាប់ដឹកនាំក្រុមកីឡាករកីឡាការិនីជនពិការចូលរួមព្រឹត្តិការណ៍ ASEAN Para Games និងឈ្នះមេដាយជាច្រើនផងដែរ។ លោក បានទទួលមរណភាពនៅម៉ោង១រំលងអធ្រាត្រថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០ ដោយសារធ្លាយក្រពះ និងបានបន្សល់ទុកកូនប្រុសចំនួន៣នាក់។
លោក ហែម លំផាត់ កើតនៅថ្ងៃទី៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧១ (លិខិតឆ្លងដែន ១៩៧៦)នៅភូមិបក្សី ឃុំចំបក់ប្រាំ ស្រុកបាកាន ខេត្តពោធិ៍សាត់។ លោក ជាកូនទីពីរក្នុងចំណោមបងប្អូន៥នាក់(ស្រី២នាក់)របស់លោក ថែម ថុន អតីតកីឡាករឆ្នើមនាទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ ដែលបានទទួលមរណភាពកាលពីថ្ងៃទី១២ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៥ នៅអាយុ៧៦ឆ្នាំ។
ដោយមានឪពុកជាអតីតកីឡាករហែលទឹកឆ្នើម ដែលធ្លាប់ដណ្តើមបានមេដាយមាសកម្រិតអាស៊ីអាគ្នេយ៍ជូនជាតិមាតុភូមិ បានទាក់ទាញចិត្តឲ្យលោក ហែម លំផាត់ ចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យកីឡាទឹកនៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៨៦ ព្រោះចង់ស្នងតំណែងពីឪពុក។ នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៨៦-១៩៩៣ លោក លំផាត់ ត្រូវបានក្រសួងអប់រំ យុវជននិងកីឡា និងសហព័ន្ធខ្មែរកីឡាហែលទឹក បញ្ជូនទៅហ្វឹកហាត់ពង្រឹងសមត្ថភាពនៅសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកូរ៉េខាងជើងរយៈពេល១៧ខែ។
នៅឆ្នាំ១៩៩២ លោក បានបញ្ចប់ការសិក្សា និងប្រឡងចូលជាគរុសិស្ស នៃវិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំកាយ និងកីឡាជំនាន់ទី៤ ហើយបានចូលបម្រើការងារក្នុងស្ថាប័នរដ្ឋ ជាមន្ត្រីនៃនាយកដ្ឋានអប់រំកាយនិងកីឡា។ ប៉ុន្តែនៅពេលនោះ លោក ក៏ជាកីឡាករហែលទឹក ដ៏ឆ្នើមមួយរូបផងដែរ។
លោកបានចូលរួមការប្រកួតកីឡាអាស៊ីអាគ្នេយ៍ SEA Games លើកដំបូងនៅឆ្នាំ១៩៩៥ នៅទីក្រុងឈៀងម៉ៃ ប្រទេសថៃ។ តែលោកពុំទទួលបានមេដាយនោះទេ។ បន្ទាប់មកនៅឆ្នាំ១៩៩៦ លោកស្ថិតក្នុងចំណោមអត្តពលិកដំបូង៥នាក់របស់កម្ពុជា ដែលមានវត្តមានក្នុងព្រឹត្តិការណ៍កីឡាអូឡាំពិក នាក្រោយសម័យខ្មែរក្រហម។
លោកត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យចូលរួមការប្រកួតកីឡា Olympic Games នៅទីក្រុងអាត្លង់តា សហរដ្ឋអាមេរិក រួមជាមួយអត្តពលិក៤នាក់ទៀត ក្នុងនោះមាន ប្អូនស្រីរបស់លោក គឺកីឡាការិនី ហែម រស្មី លើវិញ្ញាសាហែលទឹកដូចគ្នា លោក អ៊ុក ចាន់ថន លោក តូ រិទ្ធិយ៉ា លើកីឡាអត្តពលិកម្ម និងលោក វ៉ាត់ ចំរើន សម្រាប់កីឡាចំបាប់។ ការចូលរួមការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកនេះ ជាបទពិសោធខ្ពស់បំផុតក្នុងអាជីពជាកីឡាករហែលទឹកសម្រាប់លោក លំផាត់។
ក្រោយមកនៅឆ្នាំ១៩៩៧ លោក បានចូលរួមការប្រកួតកីឡា SEA Games ជាលើកទីពីរនៅទីក្រុងចាកាតា ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី និងចូលរួមការប្រកួត SEA Games នៅប្រទេសព្រុយណេនៅឆ្នាំ១៩៩៩។ ប៉ុន្តែពុំមានរបាយការណ៍ណាមួយបង្ហាញពីសមិទ្ធផលល្អ និងកំណត់ត្រា(Record) ដែលលោក លំផាត់ ទទួលបានពីការចូលរួមការប្រកួតទាំង៤ខាងលើនោះឡើយ។
លោកបានវិវត្តខ្លួនពីកីឡាករទៅជាគ្រូបង្វឹកនៅអំឡុងឆ្នាំ២០០០។ លោក បានបន្តធ្វើការងារនេះរហូតបានក្លាយជាគ្រូបង្វឹកក្រុមជម្រើសជាតិកីឡាហែលទឹករហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ បុរសមកពីខេត្តពោធិ៍សាត់រូបនេះ បានធ្វើជាគ្រូបង្វឹកក្រុមកីឡាករកីឡាការិនីជនពិការពីឆ្នាំ២០១១ដល់ឆ្នាំ២០២០។
ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើជាគ្រូបង្វឹកកីឡាហែលទឹកជនពិការរយៈពេល៩ឆ្នាំនេះ លោក ហែម លំផាត់ ធ្លាប់ដឹកនាំកីឡាករកីឡាការិនីជនពិការទៅចូលរួមការប្រកួតកីឡា ASEAN Para Games ចំនួន៤លើក និងទទួលបានមេដាយជាច្រើនជូនជាតិមាតុភូមិ។ ក្នុងនោះនៅឆ្នាំ២០១១ លោក បានដឹកនាំកីឡាករចូលរួមការប្រកួតកីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមលើកទី៦នៅប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី ដោយដណ្តើមបានមេដាយប្រាក់១ និងសំរឹទ្ធ៤។ នៅឆ្នាំ២០១៣ គ្រូបង្វឹករូបនេះបានដឹកនាំកីឡាករចូលរួមការប្រកួតកីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមលើកទី៧នៅប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ដោយដណ្តើមបានមេដាយមេដាយមាស១។
បន្ទាប់មក លោក បានដឹកនាំកីឡាករកីឡាការិនីហែលទឹកជនពិការទៅចូលរួមការប្រកួតកីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមលើកទី៨នៅប្រទេសសិង្ហបុរីឆ្នាំ២០១៥ ដោយកាលនោះទទួលបានមេដាយសំរឹទ្ធ១។ នៅឆ្នាំ២០១៧ លោក បានដឹកនាំកីឡាករចូលរួមការប្រកួតកីឡាអាស៊ានប៉ារ៉ាហ្គេមលើកទី៩នៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ដោយដណ្តើមបានមេដាយប្រាក់១ និងសំរឹទ្ធ។
តាមរយៈសមិទ្ធផលមេដាយមាស១ ប្រាក់២ និងសំរឹទ្ធ៦នេះ គណៈកម្មាធិការជាតិប៉ារ៉ាឡាំពិកកម្ពុជាគ្រោងស្នើសុំសម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ប្រធានគណៈកម្មការនេះ ផ្តល់មេដាយមច្ឆាមរណៈជូនលោក ហែម លំផាត់ ដើម្បីជាការដឹងគុណ និងតមស្នងនូវស្នាដៃ ដែលបានសាងកន្លងមក។
លោក ហែម លំផាត់ បានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយលោកស្រី អ៊ិត សុខដានី ដោយមានកូនប្រុស៣រូបជាចំណងដៃ។ កូនប្រុសច្បង ដែលមានអាយុទើប១០មានឈ្មោះ ហែម ថុនពុទ្ធាវង្ស, កូនទី២ឈ្មោះ ហែម ថុនរ៉ូណាល់ និងកូនពៅឈ្មោះ ហែម ថុនរ៉ូណូ។ លោក បានទទួលមរណភាពនៅម៉ោង១រំលងអធ្រាត្រថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០ ក្នុងអាយុ៤៤ឆ្នាំ ដោយសារធ្លាយក្រពះ។ លោកបានទទួលមរណភាពនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ក្រោយក្រុមគ្រួសារបញ្ជូនទៅព្យាបាលបានរយៈពេលពីរថ្ងៃ៕