ដោយ៖ ហៀត វណ្ណា
ភាសាជប៉ុនហាក់មិនសូវជាមានការចាប់អារម្មណ៍ច្រើន ពីសំណាក់និស្សិតខ្មែរនោះទេ។ ប៉ុន្តែកញ្ញា មួន ចន្ធី បានជ្រើសរើសរៀនបរិញ្ញាបត្រអក្សរសាស្ត្រជប៉ុន ព្រោះនាងចង់ក្លាយជាគ្រូបង្រៀនភាសាជប៉ុនដ៏ពូកែម្នាក់ទៅថ្ងៃអនាគត។ និស្សិតស្រី វ័យ២០ឆ្នាំរូបនេះ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា នាងស្រឡាញ់ភាសាជប៉ុន និងរបៀបរបបរស់នៅរបស់ប្រជាជនជប៉ុនតាំងតែនៅក្មេងមកម្ល៉េះ។ សម្រាប់យុវតីរូបនេះ រៀនភាសាជប៉ុន នឹងមិនពិបាករកការងារធ្វើនោះទេ មានតែសម្បូរឱកាស ហើយមានបៀវត្សខ្ពស់ទៀតផង។
មួន ចន្ធី ជាកូនច្បងនៅក្នុងគ្រួសារមួយ ដែលមានបងប្អូនបួននាក់ និងមានឪពុកម្តាយជាកសិករ។ យុវតីរូបនេះ បានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់វិទ្យាល័យនៅឆ្នាំ២០១៧ ពីវិទ្យាល័យសំពៅលូន ក្នុងស្រុកសំពៅលូន ខេត្តបាត់ដំបង។ ក្រោយចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ និស្សិតវ័យ ២០ឆ្នាំរូបនេះ បានជ្រើសរើសការសិក្សាអក្សរសាស្ត្រជប៉ុន នៅដេប៉ាតឺម៉ង់ភាសាជប៉ុន នៃវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស ដែលជាភាសានាងស្រឡាញ់តាំងពីតូច។ បច្ចុប្បន្ន ចន្ធី ជានិស្សិតឆ្នាំទីបី ។
ភាសាជប៉ុនហាក់មិនសូវជាមានការចាប់អារម្មណ៍ច្រើន ពីសំណាក់និស្សិតខ្មែរនោះទេ បើប្រៀបជាមួយនឹងភាសាអង់គ្លេស និងភាសាចិន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចន្ធី មានការគិតផ្សេង និងបានសម្រេចចិត្តរៀនភាសានេះឲ្យខានតែបាន។ និស្សិតមកពីខេត្តបាត់ដំបងរូបនេះ ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា មូលហេតុ ដែលរូបគេសម្រេចចិត្តរៀនភាសាជប៉ុន គឺដោយសារតែ រូបគេស្រឡាញ់ភាសានេះ តាំងពីរូបគេរៀននៅវិទ្យាល័យមកម្លេះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត រូបគេចូលចិត្តនិងចាប់អារម្មណ៍វប្បធម៌របស់ជប៉ុន ម្ហូបរបស់ជប៉ុន និងចូលចិត្តមើលតុកត្តារបស់ជប៉ុនផងដែរ។
យុវតីរូបនេះ បន្ថែមជុំវិញមូលហេតុដែលខ្លួនសម្រេចចិត្តរៀនបរិញ្ញាបត្រភាសាជប៉ុនថា៖«ប្រទេសជប៉ុនជាប្រទេសមួយដែលស្អាត ខ្ញុំស្រឡាញ់និងគោរពអត្តចរិតរបស់ជនជាតិជប៉ុន។ ជនជាតិជប៉ុន ជាជនជាតិមួយ ដែលគោពពេលវេលា គោរពការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្លួនឯង ច្បាស់លាស់ជាមួយការងារ និងមានវិន័យតឹងរឹង»។
ចំពោះការជំរុញក្នុងការសម្រេចចិត្តរៀនភាសាជប៉ុនវិញ និស្សិតវ័យ ២០ឆ្នាំរូបនេះ ប្រាប់ថា រូបគេមិនមានអ្នកណាជំរុញឲ្យរៀនឡើយ គឺរូបគេសម្រេចចិត្តខ្លួនឯងដោយការស្រលាញ់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ តែក៏មិនមានអ្នកណាជំទាស់ដែរ។ រីឯគោលបំណងក្នុងការរៀនភាសាជប៉ុន គឺរូបគេចង់ក្លាយជាគ្រូបង្រៀនភាសាជប៉ុនដ៏ពូកែម្នាក់នៅពេលអនាគត។
ការរៀនភាសាថ្មីមួយ ដែលមិនមែនជាភាសាដើមរបស់ខ្លួន ពុំមែនជារឿងងាយស្រួលនោះទេ។ សម្រាប់ចន្ធីផ្ទាល់ ក៏មានផលវិបាកក្នុងការរៀនភាសាជប៉ុនដែរ។ និស្សិតមកពីស្រុកសំពៅលូនរូបនេះ លើកឡើងថា៖«ចំណុចពិបាកនៅក្នុងការរៀនភាសាជប៉ុន គឺភាសាជប៉ុនជាភាសាមួយខុសស្រឡះពីភាសាខ្មែរយើង វាគ្មានលក្ខណៈស្រដៀងសូម្បីតែបន្តិច។ ចំពោះវេយ្យាករណ៍និងអក្សរវិញ ក៏មានលក្ខណៈពិបាកខ្លាំងផងដែរសម្រាប់ខ្ញុំ»។
យុវតីរូបនេះ បន្តជុំវិញផលវិបាកនេះថា ជប៉ុនមានអក្សរបីប្រភេទគឺ ហ៊ីរ៉ាកាណា កាតាកាណា និងកាន់ជិ។ ចំពោះហ៊ីរ៉ាកាណា វាជាអក្សររបស់ជប៉ុនផ្ទាល់ ដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់ការសរសេរទូទៅ។ ចំណែកឯកាតាកាណា ជាអក្សរមួយប្រភេទ ដែលគេប្រើសម្រាប់សរសេរពាក្យកម្ចីពីបរទេស ឧទាហរណ៍ ដូចជាពាក្យថា «Simple, Internet, Water» ជាភាសាអង់គ្លេស គេអាចសរសេរជាភាសាជប៉ុន ដោយប្រើកាតាកាណាបាន។ ចំពោះកាន់ជិវិញ ជាអក្សរដែលពិបាកជាងគេ ដោយវាជាប្រភេទអក្សរចិន ដែលប្រទេសជប៉ុនយកមកពីចិន និងមានមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលជារបស់ជប៉ុនផ្ទាល់ ប៉ុន្តែវាមានលក្ខណៈពិសេសរបស់វា។ គេប្រើកាន់ជិ ក្នុងគោលបំណងបង្រួមអក្សរពីច្រើនមកតិច តែរក្សាអត្ថន័យដដែល ព្រោះថា កាលណាគេប្រើ ហ៊ីរ៉ាកាណា ច្រើនពេក នោះពាក្យនៅអត្ថបទរបស់គេក៏ច្រើនដែរ។
ទន្ទឹមនឹងផលវិបាកដែល ចន្ធី ជួបប្រទះអំឡុងពេលរៀនភាសាជប៉ុន យុវតីរូបនេះ បានព្យាយាមអស់ពីលទ្ធភាព និងបានរិះរកដំណោះស្រាយផ្សេងៗ ដើម្បីឲ្យការសិក្សារបស់ខ្លួនមានភាពប្រសើរឡើង។ និស្សិតវ័យ២០ឆ្នាំរូបនេះ លើកឡើងថា៖«ដំណោះស្រាយសម្រាប់ការរៀនភាសាជប៉ុន គឺការខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងការរៀន ការអនុវត្តឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន ជាពិសេសគឺការទន្ទេញ ដែលវាជាកត្តាសំខាន់ជាងគេក្នុងការរៀនភាសា»។ និស្សិតរូបនេះបន្តថា សម្រាប់រូបគេផ្ទាល់ រូបគេត្រូវទន្ទេញកាន់ជិរាល់ថ្ងៃ ក៏ដូចជាវេយ្យាករណ៍ផងដែរ ព្រោះថាកាន់ជិ និងវេយ្យាករណ៍គឺថ្មីរហូតពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ដែលវាទាមទារឲនិស្សិតរូបនេះប្រើពេលវេលាច្រើនទៅលើវា។ លើសពីនេះ រូបគេត្រូវអានអត្ថបទ និងសៀវភៅជាភាសាជប៉ុនក្នុងមួយថ្ងៃយ៉ាងហោចណាស់ឱ្យបាន ១០នាទី ហើយរូបគេក៏ព្យាយាមស្ដាប់ចម្រៀងនិងមើលវីដេអូជាភាសាជប៉ុនផងដែរ។
ការសិក្សាភាសាជប៉ុន ដែលជាភាសាមួយមិនសូវពេញនិយមនៅកម្ពុជា មនុស្សភាគច្រើនជឿថា វាអាចនឹងមានផលវិបាក ក្នុងការរកការងារធ្វីនៅពេលអនាគត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ និស្សិតវ័យ ២០ឆ្នាំរូបនេះមានការគិត និងយល់ឃើញផ្សេងពីមតិទាំងនោះ។ ជាការឆ្លើយតបទៅនឹងមតិទាំងនោះ យុវតីរូបនេះ លើកឡើងថា ការរៀនភាសាជប៉ុនមិនពិបាកក្នុងការរកការងារធ្វើនោះទេ ហើយថែមទាំងមានប្រាក់ខែខ្ពស់ទៀតផង សំខាន់ឲ្យតែយើងចេះភាសានេះច្បាស់និងអាចប្រើការបាន។ មិនមែនតែភាសាជប៉ុនមួយនោះទេ គ្រប់ភាសាទាំងអស់គឺតម្រូវឲ្យយើងចេះច្បាស់ទើបងាយស្រួលក្នុងការរកការងារធ្វើ។ និស្សិតមកពីខេត្តបាត់ដំបងរូបនេះ បន្ថែមថា៖«បើយើងមានជំនាញផ្សេងគួបផ្សំជាមួយនិងភាសាជប៉ុន នោះវានឹងកាន់តែប្រសើរ សម្រាប់យើង ក្នុងការរកការងារធ្វើ»៕