ចំពោះប្រទេសភាគច្រើន អាយុដែលអាចអនុញ្ញាតឲ្យប្រជាជនពិសាគ្រឿងស្រវឹងបានគឺ១៨ឆ្នាំ។ តែសម្រាប់សហរដ្ឋអាមេរិកវិញ គេបានកំណត់ត្រឹមអាយុ២១ឆ្នាំឡើងទៅ។ បើនិយាយឲ្យខ្លី ដោយគេហទំព័រ Mental Floss ច្បាប់មួយនេះត្រូវបានគេបង្កើតឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៨៤។
រដ្ឋាភិបាលថ្នាក់លើបានប្រកាសឲ្យរដ្ឋនីមួយៗនៃសហរដ្ឋអាមេរិក បង្កើនអាយុនៃការបរិភោគគ្រឿងស្រវឹងទៅដល់២១ឆ្នាំ បើមិនដូចច្នេះនោះទេ រដ្ឋទាំងនោះនឹងត្រូវបានកាត់បន្ថយថវិកាជាតិរបស់ខ្លួនសម្រាប់ការសាងសង់ផ្លូវរហូតទៅដល់១០ភាគរយ។ តែមានការលើកលែងមួយចំនួនដូចជា ការពិសាគ្រឿងក្នុងសកម្មភាពសាសនា ការពិសាក្រោមការមើលថែពីក្រុមគ្រួសារដែលមានអាយុលើសពី២១ឆ្នាំ ក្នុងន័យសកម្មភាពវេជ្ជសាស្ត្រ ឬតាមការអនុញ្ញាតនានា។
ចំពោះរដ្ឋនីមួយៗ ការកាត់ថវិកាជាតិចំនួន១០ភាគរយទៅលើការសាងសង់ប្រព័ន្ធគមនាគមន៍មិនមែនជារឿងធម្មតានោះឡើយ។ ក្រោយមក រដ្ឋនានាក៏បានចាត់វិធានការក្នុងការអនុវត្តកិច្ចការនេះឡើង គឺការកំណត់អាយុយ៉ាងតិច២១ឆ្នាំដើម្បីពិសាគ្រឿងស្រវឹង។
ចុះហេតុអ្វីបានជាគេរើសអាយុ«២១»? វាគឺជាគំនិតនៃសង្គមអង់គ្លេសអស់ពេលយ៉ាងយូរមកហើយ ដែលគេកំណត់ថា អាយុ២១ជាអាយុដែលមនុស្សមានស្មារតីទទួលខុសត្រូវច្បាស់លាស់។ ក្នុងសម័យបុរាណ មនុស្សប្រុសអាចបោះឆ្នោត និងចូលបម្រើការជាទាហានពិសេស (Knight) បានចាប់ពីអាយុ២១ឆ្នាំឡើងទៅ។ ដូចនេះ គេក៏បានកំណត់ថា ដើម្បីពិសាគ្រឿងស្រវឹងបានដោយទំនួលខុសត្រូវ មនុស្សក៏ត្រូវបានអាយុចាប់ពី២១ឆ្នាំដែរ។
ចុះហេតុអ្វីបានជាផ្នែកខ្លះនៃសតវត្សរ៍ទី២០ អនុញ្ញាតឲ្យប្រជាជនពិសាគ្រឿងស្រវឹងបានត្រឹមអាយុ១៨? លោកអតីតប្រធានាធិបតីអាមេរិក Franklin Roosevelt បានបន្ថយអាយុរបស់ប្រជាជនពី២១ឆ្នាំ មកត្រឹម១៨ឆ្នាំវិញ ដើម្បីចូលប្រយុទ្ធកាលពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២។ តែដោយសារតែហេតុនេះ ប្រជាជនមួយចំនួនមិនសប្បាយចិត្តនៅពេលដែលពួកគេអាចចូលធ្វើជាទាហានក្នុងអាយុ១៨ តែមិនអាចចូលរួមបោះឆ្នោតបានទាល់តែមានអាយុ២១។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧១ សហរដ្ឋអាមេរិក បានប្រកាសបន្ថយអាយុបោះឆ្នោតមកត្រឹម១៨ឆ្នាំវិញ ហើយអាយុពិសាគ្រឿងស្រវឹងក៏មកត្រឹម១៨ឆ្នាំនេះដូចគ្នាដែរ។
ក្រោយពីការអនុវត្តរឿងថ្មីមួយនេះ ចំនួនករណីគ្រោះចរាចរណ៍នៅតាមដងផ្លូវនៅតាមរដ្ឋដែលបានបន្ថយអាយុពិសាគ្រឿងស្រវឹងបានកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ជាពិសេសជាមួយនឹងប្រជាជនដែលមានអាយុចន្លោះ១៨ទៅដល់២០ឆ្នាំ។ រដ្ឋខ្លះបានកំណត់អាយុអាចពិសាគ្រឿងស្រវឹងបានពីអាយុ១៨ឆ្នាំ ខ្លះ១៩ឆ្នាំ និងខ្លះទៀត២០ឆ្នាំ។ ដោយសារតែភាពខុសគ្នានេះ យុវជនមួយចំនួនបានបើកបរពីរដ្ឋរបស់ខ្លួនដែលមានច្បាប់តឹង ទៅកាន់រដ្ឋផ្សេងទៀតដែលមានច្បាប់ធូរស្បើយជាងក្នុងការជាវផលិតផលគ្រឿងស្រវឹង មុននឹងត្រលប់មកវិញ។
នេះក៏ជាហេតុមួយដែលបានបង្កើតឲ្យមានបញ្ហាចរាចណ៍តាមផ្លូវផងដែរ។ ក្រុមអង្គការមួយចំនួនដូចជា «Mothers Against Drunk Driving» ឬ «ម្តាយដែលប្រឆាំងការបើកបរក្នុងពេលស្រវឹង» ត្រូវបានគេបង្កើតឡើងក្នុងការទប់ស្កាត់បញ្ហាទាំងនោះពីការបន្តកើតឡើងបន្ថែមទៀត។ លោកអតីតប្រធានាធិបតី Ronald Reagan បានចុះហត្ថលេខាក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ដែលអនុញ្ញាតឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមានសិទិ្ធក្នុងការពិសាគ្រឿងស្រវឹងគិតពីត្រឹមអាយុ២១ឆ្នាំ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៨៤។
ការចុះផ្សាយស្ថិតិស្តីពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចណ៍បានបង្ហាញថា នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៨២ ទៅកាន់ឆ្នាំ១៩៩៨ ប្រមាណជា៦១ភាគរយនៃគ្រោះថ្នាក់ចរាចណ៍ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងគ្រឿងស្រវឹងបានធ្លាក់ចុះ ចំពោះអ្នកបើកបរក្រោម២១ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែមានហេតុផលមួយចំនួនទៀតក៏បានជិះឥទ្ធិពលក្នុងការកាត់បន្ថយបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ទាំងនេះដែរ ដែលក្នុងនោះមានដូចជា ការកើនឡើងនៃការប្រើប្រាស់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព ពោងសុវត្តិភាពរថយន្តមានចំនួនកាន់តែច្រើនឡើង ស្ថានភាពផ្លូវកាន់តែល្អ ការយល់ដឹងពីបញ្ហាតាមការរៀនសូត្រ ការផាកពិន័យ និងការរើសអើងពីមនុស្សទូទៅនៅពេលដែលបើកបរជាមួយនឹងគ្រឿងស្រវឹង៕