ពីនេះ ពីនោះ
«ស្តុក» ជើង «ត» ខុសពី «ស្ដុក» ជើង «ដ»
× នៅក្នុងភាសាខ្មែរមានលក្ខណៈពិសេសត្រង់ថា ជើងព្យញ្ជនៈ«ត»សរសេរដូចគ្នានឹងជើងព្យញ្ជនៈ«ដ» ដែរ។ ដោយឡែកជើងព្យញ្ជនៈដទៃទៀតសរសេរខុសគ្នាដែលមិនបង្កលក្ខណៈពិបាកចាំនោះទេ។
ពាក្យដែលសរសេរដោយជើងព្យញ្ជនៈ«ត»ផង និងជើងព្យញ្ជនៈ«ដ»ផង នោះមានពាក្យ «ស្តុក»។ «ស្តុក»សរសេរជាជើងព្យញ្ជនៈ«ត» មានន័យខុសពីជើងព្យញ្ជនៈ«ដ»។ «ស្តុក»សរសេរជាជើងព្យញ្ជនៈ«ត» មានន័យថា ចំនួនទំនិញដែលតម្កល់ទុកបម្រុងលក់,គំនរទំនិញផ្សេងៗ ដែលនៅសល់ តម្កល់ទុកក្នុងឃ្លាំង,ក្នុងផ្សារ។ «ស្តុក»សរសេរជាភាសាអង់គ្លេស Stock។
ចំពោះ«ស្ដុក»សរសេរជាជើងព្យញ្ជនៈ«ដ»មានថ្នាក់ពាក្យជាគុណសព្ទ មានន័យថា ដែលមានទំហំ មានទម្ងន់ មានកម្រាស់មាំមួន ឬក្រាស់ក្រួន, ទ្រុបទ្រុល ។ «ស្តុក» ប្រើជាមួយពាក្យ«ស្តម្ភ» ក្លាយជាពាក្យ ស្តុកស្តម្ភ អ្នកដែលមានទ្រព្យច្រើន។
មានពាក្យដទៃទៀតដែលសរសេរជាជើងព្យញ្ជនៈ«ត»ផង និងជើងព្យញ្ជនៈ«ដ»ផង នោះមានពាក្យ «ផ្តិល»។ «ផ្តិល»សរសេរជាជើងព្យញ្ជនៈ«ត» មានន័យថា គម្រប មានជើង ឬឥតគម្របឥតជើង ដែលធ្វើដោយលោហជាតិផ្សេងៗមានដូចជាស្ពាន់ លង់ហិន ឬប្រាក់មាស សម្រាប់ដងទឹក ឬដាក់ទឹកប្រើប្រាស់។ ចំណែក«ផ្តិល»សរសេរជាជើងព្យញ្ជនៈ«ដ» ដែលប្រើជាមួយនឹងពាក្យ«ផ្តាច់» ដោយអានថាផ្តិលផ្តាច់ក៏បាន ឬផ្តាច់ផ្តិលក៏បាន មានន័យថា ធ្វើឲ្យដាច់,ឲ្យកំបុត,ឲ្យផុត លែងមានតទៅទៀត៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com