ភ្នំពេញ៖ លោក ស៊ា សុផល ប្រធានអង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងឫស្សី បានបង្កើតកម្មវិធី រក្សាទុកប្លាស្ទិកប្រើក្នុងផ្ទះ និងប្រមូលប្លាស្ទិកពីទីសារធាណៈមកទុកក្នុងការុងឱ្យបានត្រឹមត្រូវ នឹងទទួលបានអង្ករ១០គីឡូក្រាម ក្នុងមួយខែ ។ យុទ្ធនាការរបស់អង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងឫស្សី ដែលបានសហការណ៍ជាមួយក្រសួងបរិស្ថាន ទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាជនផងដែរ។
លោក ស៊ា សុផល ប្រធានអង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងឫស្សី បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗតាមទូរសព្ទថា កម្មវិធីផ្ដល់អង្ករលើកទឹកចិត្តនេះ ធ្វើឡើងដើម្បីកាត់បន្ថយការចោលសំរាមប្លាស្ទិកទៅក្នុងទឹក និងនៅទីសាធារណៈ។ ប្រសិនបើប្រជាជនទុកសំរាមប្លាស្ទិកដែលប្រើប្រាស់ក្នុងការ៉ុងមួយឱ្យបានត្រឹមត្រូវ នោះគាត់នឹងទទួលបានអង្ករ៥គីឡូក្រាម។ ហើយប្រសិនបើពួកគេ បានរើសសំរាមពីទីសាធារណៈ ឬអណ្ដែតនៅតាមទឹកជាដើម យកទៅដាក់ក្នុងការុងមួយទៀត នោះពួកគេនឹងទទួលបានអង្ករ៥គីឡូទៀត។ អង្ករនឹងផ្ដល់ឱ្យប្រជាជនណាដែលអនុវត្តិបានល្អ នៅរៀងរាល់ខែ។
លោក ស៊ា សុផល ប្រធានអង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងឬស្សី ក្នុងពេលចុះរើសសំរាមប្លាស្ទិក(រូបផ្ដល់ឪ្យ)
កម្មវិធីនេះបានអនុវត្តិសាកល្បងនៅក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០ លើ៥០គ្រួសារ ក្នុងភូមិចុងប្រឡាយ ដែលជាភូមិបណ្ដែតទឹក ក្នុងសហគមន៍កំពង់ឃ្លាំង។ ហើយចាប់ពីខែវិច្ចិកា ឆ្នាំ២០២០ កម្មវិធីនេះបានចាប់ផ្ដើម ពង្រីកខ្លួន ដោយបញ្ចូលសហគមន៍កំពង់ភ្លុក ដែលមានប្រជាពលរដ្ឋជាង៩រយគ្រួសារ សហគមន៍មេជ្រៃ មានប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ៣រយគ្រួសារ ដើម្បីអនុវត្តិគម្រោងបន្ត។ លោក ស៊ា សុផល បន្ថែមថា ប្រហែលជាឆ្នាំ២០២១ខាងមុខ កម្មវិធីនេះនឹងធ្វើទៅដល់ខេត្តបាត់ដំបង។
«មុនពេលយើងមកដល់កម្មវិធីប្រមូលសំរាមតាមផ្ទះហ្នឹង គឺយើងបានធ្វើយុទ្ធនាការអប់រំចំនួន៣ឆ្នាំហើយ ដូច្នេះគាត់បានយល់ច្រើន។ កម្មវិធីផ្ដល់អង្ករលើកទឹកចិត្តនេះ ប្រជាពលរដ្ឋគាត់សប្បាយចិត្តណាស់ ព្រោះវាមិនស្មុគស្មាញ។ គាត់គ្រាន់តែទុកសំរាមប្លាស្ទិកដែលប្រើក្នុងផ្ទះទៅក្នុងការុង ដោយមិនលាយសំរាមសរីរាង្គ គាត់នឹងទទួលបានអង្ករ៥គីឡូ។ ការុងមួយទៀត គាត់គ្រាន់តែរើសសំរាមពីទីសាធារណៈ ឬរើសពីក្នុងទឹក ពេលគាត់ចេញទៅនេសាទជួប នោះគាត់នឹងទទួលបានអង្ករ៥គីឡូក្រាមទៀត»។
កម្មវិធីផ្ដល់អង្ករលើកទឹកចិត្ត ដែលជាយុទ្ធនាការប្រចាំថ្ងៃ អង្គការបានផ្ដល់ការុងឱ្យប្រជាជនក្នុងមួយគ្រួសារចំនួន២ការុង ហើយអង្គការបានចំណាយអស់ប្រមាណ១ម៉ឺនការ៉ុងរួចមកហើយ សម្រាប់ផ្ដល់ឱ្យប្រជាជន។
សកម្មភាពប្រជាសហគមន៍ដើររើសសំរាមប្លាស្ទិក(រូបផ្ដល់ឪ្យ)
ក្រៅពីយុទ្ធនាការប្រមូលសំរាមតាមផ្ទះ អង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងឫស្សី ក៏បានសហការជាមួយក្រសួងបរិស្ថាន ក្នុងការធ្វើយុទ្ធនាការប្រមូលសំរាមតាមដងទន្លេសាប ក្នុងមួយឆ្នាំ២ដង ដែលធ្វើក្នុងរដូវទឹកស្រក និងរដូវទឹកឡើងផងដែរ។ ក្នុងខែ១១ឆ្នាំ២០២០នេះ យុទ្ធនាការប្រមូលសំរាមតាមដងទន្លេសាប នៅរដូវទឹកស្រក ទទួលបានសំរាម៥ពាន់ការុង ដោយកាលពីឆ្នាំ២០១៩ ប្រមូលបាន៤ពាន់ការុង។ យុទ្ធនាការនេះនឹងចាប់ផ្ដើមធ្វើនៅខែ៦ ឆ្នាំ២០២១ទៀត គឺនៅរដូវទឹកចាប់ផ្ដើមឡើង។
បើតាមលោក ស៊ា សុផល សហគមន៍ភូមិកំពង់ឃ្លាំង មានប្រជាពលរដ្ឋជាង១ម៉ឺននាក់ សហគមន៍កំពង់ភ្លុក មានប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ៤ពាន់នាក់ ដោយមានជិត១ពាន់គ្រួសារ ហើយសហគមន៍មេជ្រៃ មាន៣រយគ្រួសារ ដែលជាសហគមន៍អនុវត្តិគម្រោងប្រមូលសំរាមប្លាស្ទិកនោះ ពួកគាត់បានចាប់ផ្ដើមឈប់ដុត និងឈប់បោះចោលប្លាស្ទិកចូលទៅក្នុងទឹកទៀតហើយ។ ប្ដូរពីឥរិយាបទចាស់ ដែលយកសំរាមបោះចោលក្នុងទឹក ប្រជាជនក្នុងតំបន់ទាំងនោះ ចាប់ផ្ដើមដាក់ប្លាស្ទិកក្នុងការុងដែលអង្គការបានចែកឱ្យ។
កន្លងមកសហគមន៍នីមួយៗ ដែលអង្គការបានដាក់ឱ្យអនុវត្តគម្រោងប្រមូលសំរាម បានបង្កើតជាជង្រុកប្លាស្ទិក សម្រាប់ដាក់ប្លាស្ទិកដែលប្រមូលបានពីទីនានា។ ក្នុងឆ្នាំ២០២០នេះ អង្គការក៏បានយកសំរាមទាំងនោះ ទៅកែច្នៃធ្វើជាឥដ្ឋបរិស្ថានផងដែរ។
សកម្មភាពប្រជាសហគមន៍អង្គុយប្រជុំ(រូបផ្ដល់ឪ្យ)
ដោយសារកម្មវិធីទទួលបានជោគជ័យ និងទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាជន ជាគោលដៅបន្ទាប់ អង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងឫស្សី នឹងបន្តគម្រោងរបស់ខ្លួន ទៅតាមដងស្ទឹងសៀមរាប និងនៅតាមភូមិជាច្រើនទៀតក្នុងខេត្តសៀមរាប និងនៅខេត្តបាត់ដំបងផងដែរ។
លោក ស៊ា សុផល បានប្រាប់ថ្មីៗបន្ថែមថា បច្ចុប្បន្នក្រសួងបរិស្ថានកំពុងតែពិចារណាគម្រោង “ប្លាស្ទិកស្ងួត១គីឡូ ទទួលបានអង្ករ១គីឡូ” ហើយបើគម្រោងនេះពិតជាអាចទៅរួច ក្រសួងនិងសហការជាមួយអង្គការរបស់លោក ដើម្បីអនុវត្តិ។ ដោយឡែកសម្រាប់អង្គការផ្ទាល់ ក៏មានគម្រោងបង្កើតកម្មវិធីថ្មីមួយទៀត ដោយប្រមូលយកតែប្លាស្ទិក ពីស្ថានប័ណ្ណរដ្ឋ សាលារៀន ភោជនីយដ្ឋាន ឬសណ្ឋាគារ យកទៅកែច្នៃ ដែលគម្រោងនេះ អាចនឹងចាប់ផ្ដើមក្នុងឆ្នាំ២០២១ ខាងមុខតែម្ដង។
ចំណែកលោក នេត្រ ភត្រា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន បានបញ្ជាក់ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗ តាមទូរសព្ទថា ក្នុងមួយថ្ងៃកម្ពុជាមានសំរាមជាង១ម៉ឺនតោន ដោយក្នុងមួយឆ្នាំមានជិត៤លានតោន។ ក្នុងនោះ ៦៥ទៅ៧០ភាគរយ ជាសំណល់សរីរាង្គ ២០ភាគរយជាសំណល់ប្លាស្ទឹក ក្រៅពីនោះជាសំណល់រឹង។
លោក នេត្រ ភក្រា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន ពាក់អាវពណ៌កាកអំពៅ បង់កក្រមា(រូបផ្ដល់ឪ្យ)
លោកបន្ថែមថា សំរាមក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានកំណើនចន្លោះពី១០ទៅ១៥ភាគរយ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយសារកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ឥរិយាបថវេចខ្ចប់របស់ប្រជាពលរដ្ឋ ការកែច្នៃនៅមានកម្រិត និងការប្រើប្រាស់មានការកើនឡើង។ បើតាមលោក នេត្រ ភត្រា សំរាមសរីរាង្គក្នុង១០០ភាគរយ បានដកយកទៅកែច្នៃបានប្រមាណតែ១០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដោយសល់ប៉ុន្មានបានបោះនៅតាមទីលានបោះសំរាម នៅតាមផ្លូវ និងនៅតាមប្រភពទឹក។
ក្រសួងបរិស្ថានកំពុងតែយកចិត្តទុកដាក់ និងជំរុញការញែកសំរាមតាមប្រភេទ ដូចជាញែកសំរាមសរីរាង្គ ដើម្បីយកវាទៅធ្វើជាជីកំប៉ុស និងញែកសំណល់ប្លាស្ទិក ដើម្បីយកទៅកែច្នៃបន្ត។ ហើយក្រសួងក៏កំពុងជំរុញដល់ការអនុវត្តិគោលការ៤R ផងដែរ គឺកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក កែច្នៃឡើងវិញ ការប្រើប្រាស់ឡើងវិញ និងការបដិសេធការប្រើប្លាស្ទិកតែម្ដង។
លោក នេត្រ ភក្រា បញ្ជាក់បន្ថែម៖«តាមពិតមនុស្សម្នាក់ៗមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការចូលរួមកាត់បន្ថយ ការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក។ មិនអាចតែរដ្ឋាភិបាល អាជ្ញាធរ ឬបុគ្គលណាម្នាក់ ចូលរួមកាត់បន្ថយដោយជោគជ័យទេ គឺទាល់តែមានការចូលរួមទាំងអស់គ្នា។ តាមការស្រាវជ្រាវ ក្នុងខ្លួនមនុស្សមានសារធាតុមីក្រូប្លាស្ទិក តាមរយៈការទទួលទានត្រី និងចំណីអាហារផ្សេងៗ ដែលមានសារធាតុមួយនេះ»។
តាមការសិក្សា សំណល់ប្លាស្ទិកនៅលើភពផែនដីមានប្រមាណ៨,៣ ប៊ីលានតោន។ ហើយពិភពលោកប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកក្នុងមួយឆ្នាំចន្លោះពី៤រយទៅ៦រយលានតោន ដោយវានឹងធ្វើឱ្យប្លាស្ទិកនៅលើពិភពលោកកើនដល់ ៣៤ប៊ីលានតោន។ ចំនួននេះមានចំនួនច្រើនជាងត្រីនៅក្នុងមហាសមុទ្រទៅទៀត។ នេះគឺជាការបញ្ជាក់បន្ថែមរបស់លោក នេត្រ ភត្រា។
ការប្រើប្លាស្ទិកគឺជាកង្វល់រួមរបស់ពិភពលោក ដែលធ្វើឱ្យមានការបំពុលបរិយាកាស ខ្យល់ ដី និងទឹក។ ប្លាស្ទិកពិតជាបានបង្ករការប៉ះពាល់ច្រើន និងធ្ងន់ធ្ងរដល់បរិស្ថាន ដូចជាប្រសិនបើអ្នកដុតប្លាស្ទិក ផ្សែងវានឹងហោះចូលទៅក្នុងបរិយាកាស វានឹងបំពុលខ្យល់ ហើយអ្នកក៏ស្រូបខ្យល់ទាំងនោះចូលក្នុងខ្លួន។ បើបោះចោលទៅក្នុងទឹក សារធាតុដែលរលាយនឹងក្លាយទៅជាមីក្រូប្លាស្ទិក ហើយត្រីគិតថាវាជាចំណី វាអាចនឹងស៊ី ហើយពេលដែលមនុស្សទទួលទានត្រី នោះមនុស្សនឹងទទួលបានសារធាតុមីក្រូប្លាស្ទិកនោះ ធ្វើឱ្យខូចសុខភាព។
ដើម្បីចូលរួមកាត់បន្ថយ ការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក ប្រជាជនអាចប្រើចានស្រាក់ដាក់ម្ហូបអាហារ ប្រើថង់កំណាត់សម្រាប់ដាក់ទំនិញពីទីផ្សារ ប្រើបំពង់បឺតធ្វើពីរុក្ខជាតិ ប្រើដបទឹកដែលអាចប្រើបានយូរនិងច្រើនដង សម្រាប់ដាក់ទឹក ឬភេសេជ្ជៈគ្រប់ប្រភេទ។
តាមពិតទៅ យុវជនក៏ដូចជាប្រជាជនមួយចំនួន នៅមិនទាន់ភ័យ ឬនៅមានការប្រមាថច្រើននៅឡើយ ចំពោះផលប៉ះពាក់ពីប្លាស្ទិកលើសុខភាព ព្រោះវាមិនបានហុចផលគ្រោះថ្នាក់ឱ្យឃើញភ្លាមៗ ឬទាន់ហន់ ដូចជំងឺកូវីដ១៩ ដែលសម្លាប់មនុស្សរាប់ម៉ឺននាក់នៅទូទាំងពិភពលោកនោះ៕