ពីនេះ ពីនោះ
«មកុដ,មន្ត្រី,មាស,ផ្លោង,ប្រាក់ដំឡើង»ជាពាក្យបញ្ជាក់ពីឈ្មោះព្រៃឈើ និងរុក្ខជាតិ
× សទ្ទានុក្រមពាក្យថ្មីដែលបោះពុម្ពដោយវិទ្យាស្ថានភាសាជាតិនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ២០១៨បានពន្យល់ពាក្យព្រៃឈើ និងរុក្ខជាតិមួយចំនួន។
«មកុដ» ជាឈ្មោះឈើធំមួយប្រភេទមានកម្ពស់ពី២០ ទៅ៣៥ម៉ែត្រ។ វាដុះក្នុងព្រៃជ្រៅ។ ស្លឹកខ្ចីៗជាចំណីសព្វពាហនៈ។ សាច់ឈើសម្បុរប្រផេះក្រមៅ ឬលឿងភាវ។ ឈើអាចខូច បើនៅហាលភ្លៀងខ្យល់។ គេច្រើនប្រើឈើនេះធ្វើជាគ្រឿងដំបូលផ្ទះ និងធ្វើតួស្គរ។ ផ្លែវាគេអាចបរិភោគជាចំណីបាន។
«មន្ត្រី» ជាឈ្មោះឈើមួយប្រភេទមានកម្ពស់ពី៨ ទៅ១៥ម៉ែត្រ។ គ្រាប់របស់វាមានពណ៌ក្រហម។ តាមវេជ្ជសាស្ត្របុរាណ គេយកសំបកទៅស្ងោរផឹកដើម្បីរំងាប់រោគមួល និងជំងឺឈាម។
«មាស»ជាវល្លិល្អិតមួយប្រភេទរស់ដោយសារគេ។ មែកតូចដូចខ្សែអំបោះវារពាត់ជុំវិញមែករុក្ខជាតិដែលអាចជា ចុល្លព្រឹក្ស គុម្ពព្រឹក្ស ឬព្រឹក្ស។ វល្លិនេះមាននៅគ្រប់ប្រទេសអាស៊ី និងអាហ្វ្រ៊ិកក្តៅ។ គេអាចយកវល្លិនេះធ្វើជាថ្នាំជ្រលក់សំពត់អាវឲ្យមានពណ៌ក្រមៅ។ វាមានជ័រស្អិត ដែលគេតែងលាយជាមួយនឹងកំបោរសង់ផ្ទះ និងសម្រាប់ធ្វើដីលែងដើម្បីបិទប្រហោងទូក។ នៅប្រទេសកម្ពុជាគេយកវល្លិមាសធ្វើជាឱសថព្យាបាលជំងឺសួត។
«ផ្លោង»ជាឈើមួយប្រភេទកម្ពស់ពី២០ទៅ៣០ម៉ែត្រ ឫសដុះជាចន្ទល់ជាជើងទោម។ ឫសដែលដុះចេញពីដីល្បាប់មានរាងដូចទំពាំងហើយមានតួនាទីជួយឲ្យដើមមានអុកស៊ីសែន។ វាច្រើនដុះក្នុងព្រៃកោងកាង តាមសមុទ្រនៅប្រទេសក្តៅ។ សំបក គេប្រើសម្លាប់ស្បែក ឬជ្រលក់សំពត់ និងសំណាញ់នេសាទជាដើម។ ភាគច្រើនគេហៅឈើនេះថា ប្រសាក់ធំ។
ចំណែក«ប្រាក់ដំឡើង» ជាឈ្មោះព្រឹក្សមួយប្រភេទមានកម្ពស់ពី១០ ទៅ១៥ម៉ែត្រ ទំហំជុំវិញអាចធំដល់៣ម៉ែត្រ។ វាដុះនៅក្នុងព្រៃស្រោង ឬក្រាស់មធ្យមនៅឧបទ្វីបឥណ្ឌូចិន។ ឈើរបស់ដើមនេះជាឈើប្រណិតសម្រាប់ធ្វើសសរផ្ទះ តុ ឬទូជាដើម។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com