អ្នកនាង ភឿន ផាវី កំពុងផ្ទេរជំនាញចារស្លឹករឹតដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយ

ជាតិ

អ្នកនាង ភឿន ផាវី កំពុងផ្ទេរជំនាញចារស្លឹករឹតដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយ

03, Jan 2021 , 9:59 pm

រូបភាព

ដោយ:

អ្នកនាង ភឿន ផាវី ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាអ្នកជំនាញចារអក្សរលើស្លឹករឹត។ ដោយសារតែជំនាញនេះកម្រមានអ្នកចេះ អ្នកនាងបានកំពុងបណ្ដុះបណ្ដាលយុវជនចំនួន១២នាក់ ពីរបៀបធ្វើសាស្ត្រាស្លឹករឹត ដោយមិនគិតថ្លៃ។ មានទីលំនៅក្នុងភូមិគោកថ្មី ឃុំពួក ស្រុកពួក ខេត្តសៀមរាប អ្នកជំនាញចារអក្សរលើស្លឹករឹត វ័យ៣៤ឆ្នាំរូបនេះ បានប្រាប់ ThmeyThmey25 តាមទូរសព្ទថា អ្នកនាងចាប់ផ្ដើមបណ្ដុះបណ្ដាលយុវជនខ្មែរ ពីរបៀបធ្វើស្លឹករឹត និងការចារអក្សរលើសាស្ត្រាស្លឹករឹត ២ ខែមកហើយ ព្រោះចង់ឲ្យយុវជនខ្មែរ ជំនាន់ក្រោយស្គាល់ និងចូលរួម ថែរក្សា អភិរក្ស សាស្ត្រាស្លឹករឹតខ្មែរ ដែលបន្សល់ទុក តាំងពីបុរាណកាលមក។

រយៈពេលជាង ២០ឆ្នាំហើយ ដែលអ្នកនាងបានចេះចារអក្សរលើស្លឹករឹត បន្តពីឪពុក ដែលធ្លាប់បានបួស រៀន ចេះពីរបៀប ចារអក្សរលើស្លឹករឹត ហើយក៏យកអាជីពនេះ ជាមុខរបរប្រចាំថ្ងៃរហូតមក។ «ចេះធ្វើវា(ចារអក្សរលើស្លឹករឹត) យូរហើយ គិតទៅជាង ២០ឆ្នាំហើយ ខ្ញុំបានរៀនត ពីឪពុកខ្ញុំ ដែលធ្លាប់បួសនៅវត្ត ហើយចេះចារអក្សរលើស្លឹករឹត ហើយក៏យកជំនាញនេះ ធ្វើជាមុខរបរប្រចាំថ្ងៃរហូតមក»។ នេះជារៀបរាប់របស់អ្នកនាង ផាវី ដែលបានបន្តប្រាប់ThmeyThmey25 ទៀតថាអាជីពជាអ្នកចារអក្សរលើស្លឹករឹត ពីមុនមិនបានធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសារបានប្រសើរនោះទេ ព្រោះមិនសូវមានអ្នកជាវសាស្ត្រាស្លឹករឹត មានតែព្រះសង្ឃជាវសម្រាប់ដាក់ក្នុងវត្ត ម្ដងម្កាលប៉ុណ្ណោះ។ ដ្បិតមិនសូវកាក់កប ជាមួយមុខរបរនេះក្ដី ប៉ុន្តែដោយការស្រលាញ់អាជីពមួយនេះ ម្យ៉ាងមិនចង់បាត់បង់ ជំនាញដែល លោកឪពុក ផ្ដល់ឲ្យ។

បើតាមអ្នកនាង ផាវី ទើបតែមួយរយៈពេលក្រោយមកទេ ដែលអាជីពដ៏កម្រមួយនេះ មានការគាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្តពីប្រមុខរដ្ឋាភិបាល ហើយជីវភាពអ្នកស្រីហាក់ធូរធារមួយកម្រិត អ្នកនាងបានទទួលការងារចារអក្សរស្លឹករឹត ជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីយកដាក់តាមវត្តអារាមនានា។ តែទោះយ៉ាង ការធ្វើសាស្ដ្រាស្លឹករឹត ក៏មានបញ្ហាខ្លះៗដែរ ដោយសារវត្ថុធាតុដើម (ស្លឹកទ្រាំង) កាន់តែមានការថយចុះ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ នេះជាការបញ្ជាក់ របស់អ្នកនាង ផាវី។

ស្ត្រីវ័យ ៣៤ឆ្នាំរូបនេះ បានប្រាប់ថា ការចារអក្សរ លើស្លឹករឹត មិនមែនជារឿង ងាយស្រួលនោះទេ ព្រោះត្រូវចំណាយពេល យ៉ាងហោច ចាប់ពីមួយខែ ទៅពីរខែ និងអាស្រ័យ លើប្រភេទរឿង នីមួយៗ។ អ្នកនាងថា សម្រាប់រឿង ដែលចារលើសាស្ដ្រាស្លឹករឹត ជាប្រភេទច្បាប់ទូន្មានកូនចៅ រឿងព្រេង ជីវប្រវិត្តបុគ្គលល្បី និងប្រភេទរឿងព្រេងរបស់ព្រះពុទ្ធ សម្រាប់ទេសនា ជាដើម។

ទម្រាំបានស្លឹករឹត ដើម្បីយកចារអក្សរបាន ដំបូងត្រូវទៅកាប់ស្លឹកទ្រាំង(កំពូង,បន្ដូល) មកហាលឲ្យស្ងួត និងត្រូវយកទៅហាល សន្សើមនៅពេលយប់។ បន្ទាប់ពីហាល សន្សើមរួច ត្រូវយកស្លឹកទ្រាំង ទៅស្រុះទឹកក្ដៅ ដើម្បីឲ្យស្វិត បន្ទាប់ពីស្រុះរួច ត្រូវយកទៅហាលថ្ងៃវិញ។ អ្នកនាង ផាវី បន្តថា បន្ទាប់ហាលរួច ត្រូវយកទៅគៀបទុក ពីមួយខែ ទៅ២ខែ។ ក្រោយមកត្រូវដោះ យកមកជូត និងគៀបវិញដើម្បីយកទៅឆ្អើរ ឲ្យមានពណ៌ក្រហម រួចកាត់បញ្ចូលពុម្ព ដើម្បីចោះប្រហោល ឲ្យស្មើរពុម្ព បន្ទាប់មកត្រូវវាយបន្ទាត់ម្ខាង ៥ជួរ ដើម្បីងាយស្រួលចារ និងត្រង់ជួរល្អ។

បន្ទាប់ពីវាយបន្ទាត់ ចប់សព្វគ្រប់ អាចយកស្លឹកនោះមកចារបាន។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីចារ រួចត្រូវយក ម្រេញភ្លើង ឬខ្មុក លាយជាមួយជ័រទឹក យកលាបលើស្លឹករឹត ដែលបានចាររួច ដើម្បីឲ្យឃើញអក្សរច្បាស់។ បន្ទាប់មក ត្រូវយកទៅលាបថ្នាំ ទឹកមាស រួចដោតខ្សែ និងយកទៅដេរសោមសាស្ដ្រាស្លឹករឹត ជាការបញ្ចប់។ បន្ថែមនោះ ក៏ត្រូវមាន ដែកចារ សម្រាប់ចារស្លឹករឹតដែរ គឺត្រូវ ធាងទ្រាំង,ឈើ,ឫស្សី ជាដើម បិតឲ្យមូល ប៉ុនមេដៃ រួចយកម្ជុល ធ្វើជាបណ្ដូល ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការចារ៕