.jpg)
.jpg)
ម្រេចភ្នំគូលែន មានស្លឹកតូច ក្លិនឈ្ងុយប្រហើរ និងងាយស្រួលដាំ
- ថ្ងៃពុធ ទី១១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៤ ម៉ោង ៩:៥៩ នាទី យប់
ភ្នំគូលែន,សៀមរាប៖ មានចម្ងាយ៤០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តសៀមរាប ភ្នំគូលែន ជាទីតាំងទេសចរណ៍វប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្រ្តដ៏មានសក្ដានុពល និងអំណោយផលលើផ្នែកកសិកម្មផងដែរ។ ជាក់ស្ដែងដំណាំម្រេចនៅលើភ្នំគូលែន ដែលកំពុងមានទីផ្សារល្អ ក៏ព្រោះវាមានក្លិនឈ្ងុយប្រហើរ ប្លែកពីម្រេចនៅតំបន់ដទៃ។
សូមអញ្ជើញលោកអ្នកនាង ទស្សនាបទសម្ភាសរវាងកញ្ញា ផាត ដាណេ អ្នកសារព័ត៌មាន ឌីជីថលថ្មីៗ និងលោក សាំង វន កសិករដាំម្រេចនៅលើភ្នំគូលែន ដូចតទៅ៖
លោក សាំង វន ជាកសិករដាំម្រេចនៅលើភ្នំគូលែន ក្នុងភូមិថ្មជ្រួញ ស្រុកស្វាយលើ។ ដំណាំម្រេចរបស់លោក សាំង វន កំពុងមានទីផ្សារល្អ ដោយសាររសជាតិ និងក្លិនឈ្ងុយប្រហើរ ប្លែកពីម្រេចនៅតំបន់ដទៃ។ មានពិសោធន៍ដាំម្រេចច្រើនឆ្នាំ លោក សាំង វន ថាម្រេចភ្នំគូលែននេះ មិនពិបាកដាំឡើយ ពោលគឺប្រើប្រាស់តែជីធម្មជាតិពីអាចម៍មាន់ និងស្រោចទឹកប៉ុណ្ណោះ។ ម្រេចភ្នំគូលែននេះ ស្លឹករបស់វាតូចជាងម្រេចទូទៅ និងហូចផលនារដូវប្រាំង។
ដើមឡើយ លោក សាំង វន បានពូជម្រេចនេះ ពីទីតាំងឡបុរាណនៅលើភ្នំគូលែន បន្ទាប់មកទើបលោកយកវាមកផ្សាំ ហើយបន្តដាំដុះបានជាង១០០ជន្លង់ហើយមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ «បន្តមកខ្ញុំកាត់ត្រួយវាផ្សាំ ហើយជីកជន្លង់ដាំតែម្ដង វាក៏ចេះតែដុះឡើងជន្លង់។ ខ្ញុំដាំបានច្រើន ឥឡូវចេះតែបង្កើនបើរាប់ទៅជាង១០០ជន្លង់។ គេត្រូវការច្រើនម្រេចខ្ញុំ ព្រោះវាហឹរហើយឈ្ងុយទៀត បើម្រេចដាំខាងក្រោមបានតែហឹរ អត់ឈ្ងុយទេ។»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក សាំង វន។
ចំពោះការដាំដុះម្រេចភ្នំគូលែន លោក សាំង វន ទទួលបានការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ការបណ្ដុះម្រេចភ្នំគូលែន និងទីផ្សារកសិផលពីអង្គការអាគ្រីស៊ូត (AgriSud) និងអង្គការ ADF។ លោកបញ្ជាក់ទៀតថា ក្នុងមួយឆ្នាំលោកអាចលក់ម្រេចក្រៀមជាង១០០គីឡូក្រាម និងម្រេចស្រស់ចន្លោះពី៥០-៦០គីឡូក្រាម។
ក្រៅពីម្រេចភ្នំគូលែន លោក វន ក៏កំពុងដាំដុះរុក្ខជាតិដីភ្លៃ ឬអ្នកខ្លះហៅថាម្រេចវែង (Long Pepper) ដែលជាគ្រឿងទេសសម្រាប់ធ្វើម្ហូប និងអាចធ្វើជាថ្នាំបានផងដែរ។ ដីប្លី ឬម្រេចវែង ជារុក្ខជាតិភ្នំ មានវត្តមាននៅលើភ្នំគូលែន តាំងពីយូរណាស់មកហើយ។ ដីភ្លៃមានរូបរាងស្រដៀងនឹងផ្លែម្ទេស មានស្លឹកតូច និងដើមវល្លិដូចម្រេចភ្នំគូលែនដែរ។ ចំណែកឯរសជាតិ គឺហឹរ និងមានក្លិនប្រហើរខ្លាំងជាងម្រេចទៅទៀត។
បើតាមលោក សាំង វន អ្នករស់នៅតំបន់ភ្នំគូលែននិយមយកដីភ្លៃធ្វើជាឱសថសម្រាប់ស្ដ្រី ប៉ុន្តែរុក្ខជាតិប្រភេទនេះក៏ជាគ្រឿងទេសសម្រាប់ធ្វើម្ហូបឆា និងសម្លផងដែរ។ លោក សាំង វន លើកឡើងដូច្នេះថា៖«ដល់ពេលវាទុំក្រហមបានខ្ញុំបេះដាក់ហាល បើកាលណាយើងបេះខ្ចី ក្ដឹបបែបនេះអត់មានគុណភាពទេ វាខ្សោយ ដូច្នេះវាពេញលក្ខណៈទាល់តែទុំ។
ចាស់ហើយទុំបានយើងហាលទៅហើយប្រើមានគុណភាពខ្លាំង»។ បច្ចុប្បន្នលោក សាំង វន បន្តបណ្ដុះរុក្ខជាតិដីភ្លៃបានប្រមាណជាង៣០ជន្លង់ ហើយដំណាំប្រភេទនេះលោកក៏ទទួលបានការគាំទ្រ ពិសេសលើផ្នែកទីផ្សារពីអង្គការអាគ្រីស៊ូត និងអង្គការ ADF ផងដែរ។
ជាមួយគ្នានេះ លោក សេង ពិចិត្រ ប្រធានគម្រោងអង្គការអាគ្រីស៊ូតប្រចាំកម្ពុជា បញ្ជាក់ពីគោលដៅរបស់អាគ្រីស៊ូត ក្នុងផ្នែកកសិកម្មនៅតំបន់ភ្នំគូលែន គឺដើម្បីចូលរក្សាធនធានធម្មជាតិនៅតំបន់ភ្នំ ពិសេសកាត់បន្ថយការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ តាមរយៈការផ្ដល់ចំណូល ដល់ពលរដ្ឋពីការធ្វើកសិកម្ម។ គោលដៅចម្បងមួយទៀត គឺរក្សាផលិតផលប្រចាំតំបន់ និងជំរុញឱ្យពលរដ្ឋមានលទ្ធភាពចំណេះជំនាញក្នុងផ្នែកកសិកម្ម។
«យើងចង់កាត់បន្ថយការកាប់ព្រៃ យើងត្រូវតែមានដំណាំអ្វីមួយបានឱ្យចំណូលគាត់ ហើយនឹងការពារបរិស្ថាន។ ដូច្នេះម្រេចនេះជាអ្វីមួយសំខាន់មែនទែន។ មូលហេតុអ្វី មកពីម្រេចត្រូវការម្លប់ និងជើងទម្រ។ ដូច្នេះបើសិនគាត់ដាំឱ្យវល្លិឡើងលើដើមឈើ វាអាចជៀសវាងការកាប់ព្រៃឈើហ្នឹងហើយ»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក សេង ពិចិត្រ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
Tag:
