.jpg)
.jpg)
លើសពីបុណ្យប្រពៃណី «ភ្ជុំបិណ្ឌ» បណ្តុះស្មារតីនៃការដឹងគុណ និងភាពកតញ្ញូ
- ថ្ងៃពុធ ទី២ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៤ ម៉ោង ៨:០០ នាទី ព្រឹក
ពលរដ្ឋខ្មែរបានបដិបត្តិ និងប្រារព្ធពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌ បន្តពីមួយជំនាន់ ទៅមួយជំនាន់ ជាច្រើនសតវត្សរ៍ហើយ។ បុណ្យកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌ ត្រូវប្រារព្ធឡើង ចាប់ពីថ្ងៃ១រោច ដល់ថ្ងៃ១៥រោច ខែភទ្របទ។ ក្នុងអំឡុងប្រារព្ធពិធីបុណ្យនេះ ពុទ្ធបរិស័ទ នាំគ្នាធ្វើចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃនៅតាមវត្តអារាម និងឪពុកម្ដាយជាដើម។
ដើម្បីជ្រាបច្បាស់ សូមអញ្ជើញលោក-អ្នកនាងទស្សនា និងស្ដាប់សង្ឃដីកាពន្យល់របស់ព្រះតេជគុណ សាន ភារ៉េត ខាងក្រោមដូចតទៅ៖
ព្រះតេជគុណ សាន ភារ៉េត ដែលគង់នៅវត្តបទុមវតី សង្ឃដីកាថា ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ មានលក្ខណៈជា បុណ្យប្រពៃណីជាតិខ្មែរផង ជាបុណ្យក្នុងពុទ្ធសាសនាផង និងជាការអប់រំនូវធម៌កតញ្ញូ ដល់មនុស្ស។ ចាប់ពីថ្ងៃ១រោច ដល់១៤រោច គេហៅថា ជាថ្ងៃកាន់បិណ្ឌ មានន័យថាមនុស្សចែកគ្នាជាក្រុមវេនធ្វើចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃនៅទីអារាមតាមតំបន់នានា។
ចំណែកឯថ្ងៃ១៥រោច ជាថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌធំ ដែលពុទ្ធបរិស័ទនិយមទៅធ្វើបុណ្យជុំគ្នានៅវត្តអារាមណាមួយ។
បើគិតក្នុងន័យសាសនា ប្រពៃណីជាតិខ្មែរ បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌមានតាំងពីមុនសម័យអង្គរ ដែលគេមានជំនឿលើដួងព្រលឹងដូនតា ហើយនាំគ្នាប្រារព្ធពិធីនេះឡើង ដើម្បីឧទ្ទិសបុណ្យកុសល និងសងគុណដូនតា ដែលបានចែកឋានទៅ។ ម្យ៉ាងទៀត គឺការប្រគេនចង្ហាន់ដល់ព្រះសង្ឃ ដែលលោកពិបាកធ្វើដំណើរបិណ្ឌបាតចង្ហាន់នារដូវវស្សា។
អត្ថន័យមួយទៀតនៃពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ គឺជាការអប់រំនូវធម៌កតញ្ញូ ចំពោះកូនទៅកាន់ឪពុកម្ដាយ ឱ្យចេះគោរព ដឹងគុណ នឹករឭកដល់ឪពុកម្ដាយ។ ព្រះតេជគុណ សាន ភារ៉េត សង្ឃដីកាពន្យល់ថា៖«ប្រជាជនខ្មែរយើងមានការអប់រំក្មេងៗឱ្យចេះដឹងគុណមាតាបិតា គោរពមាតាបិតា មិនថាឡើយតែមាតាបិតា ឬក៏ថាប្រេតនោះទេ។ ពេលឪពុកម្ដាយនៅរស់ ខែភ្ជុំ ខែចូលឆ្នាំ ដែលហៅថា ហេមន្តរដូវហ្នឹង ឱ្យកូនចៅមកថ្វាយបង្គំម៉ែ គោរពម៉ែជូនបាយទឹកនំចំណីសំពត់អាវស្បៃ ឬក៏ដឹកជញ្ជូនគាត់ទៅវត្ត ជូនរបស់របរក្នុងពេលគាត់រស់»។
ព្រះតេជគុណសង្ឃដីកាបន្តថា ទោះបីជាឪពុកម្ដាយចែកឋានទៅហើយ ក៏កូនចៅនៅបន្តធ្វើបុណ្យកុសលឧទ្ទិសដល់អ្នកមានគុណ ដែលក្នុងន័យនេះ គឺអប់រំកូនខ្មែរឱ្យចេះធ្វើបុណ្យ រឭកគុណ ស្ដាប់ធម៌អារ្យ និងបន្តប្រព្រឹត្តតែអំពើល្អ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
Tag:
