ហាងកាហ្វេមួយ នៅភ្នំពេញ មានឧបករណ៍សោតទស្សន៍ចាស់ៗជាច្រើនគ្រឿងដូចផលិតកម្ម
- ថ្ងៃសុក្រ ទី៣១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥ ម៉ោង ៩:៥៩ នាទី យប់

ភ្នំពេញ ៖ ក្រៅពីក្បាលចាក់ថាស ម៉ាញេ វិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ នៅជាន់ក្រោមសាខាហាងកាហ្វេ TEMPLE នៃវិថីឧកញ៉ាជ្រុនយូហាក់ (ផ្លូវ២៩៤) សង្កាត់បឹងកេងកង ខណ្ឌបឹងកេងកង រាជធានីភ្នំពេញ គេដាក់តាំងលម្អឧបករណ៍សោតទស្សន៍ចាស់ៗ ៩គ្រឿង។ មានទាំងម៉ាស៊ីនកាត់តវីដេអូ ទាំងម៉ាស៊ីនកាត់តហ្វ៊ីល ទាំងម៉ាស៊ីនកាត់តសំឡេង ទាំងម៉ាស៊ីនបញ្ចាំងកុន ទាំងម៉ាស៊ីនកែវីដេអូ ទាំងអំព្លី មានអាយុកាលពី៣០ ទៅ៥០ឆ្នាំ។ ឧបករណ៍ទាំងអស់នោះប្រើបច្ចេកទេសអាណាឡូហ្ស៊ិក ខណៈសម័យឥឡូវនេះ គេបែរទៅប្រើបច្ចេកវិទ្យាឌីជីថលវិញ។

ដើម្បីជ្រាបច្បាស់ សូមអញ្ជើញលោកអ្នកនាងទស្សនាវីដេអូខាងក្រោមនេះ៖
តើការថត និងផ្សាយសំឡេងមានប្រវត្តិអ្វី? តាំងពីដើមមក មានមនុស្សដែលលេងភ្លេង។ កាលពីបុរាណកាល គេប្រើសំឡេងខ្លួនឯង គេទាក់ដៃ គោះថ្ម ឬឈើ។ ឆ្នាំ១៨៥៧ នៅប្រទេសបារាំង លោក SCOTT DE MARTINVILLE Édouard-Léon បង្កើតម៉ាស៊ីនថតសំឡេងមុនគេបង្អស់។
ឆ្នាំ១៨៧៧ នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក លោក EDISON Thomas បង្កើតម៉ាស៊ីនថត និងចាក់សំឡេងមុនគេទាំងអស់។ ឆ្នាំ១៨៩៦ នៅប្រទេសអ៊ីតាលី លោក MARCONI Guglielmo បង្កើតប្រដាប់មួយ សម្រាប់ទទួលសំឡេង នៃវិទ្យុគមនាគមន៍។ ដើម្បីផ្ទុកសំឡេង រហូតដល់សង្គ្រាមពិភពលើកទី២ គេប្រើថាស៧៨ជុំ។ ចាប់ពីចុងទស្សវត្សរ៍១៩៤០ គេបែរទៅប្រើប្រព័ន្ធថាសតូចជាង : ៣៣ និង ៤៥ជុំវិញ រហូតដល់ចុងទស្សវត្សរ៍១៩៨០។
ឆ្នាំ១៩៦៣ ក្រុមហ៊ុនអឺរ៉ុប PHILIPS បង្កើតកាស៊ែត។ កាលពីដំបូង មិនទាន់មានម៉ាញេ ដើម្បីថតសំឡេងក្នុងកាស៊ែតទេ មានតែម៉ាញេដើម្បីស្ដាប់ប៉ុណ្ណោះ។ បង្កើតម៉ាញេហើយ គេផ្គុំម៉ាញេ និងវិទ្យុជាមួយគ្នា ធ្វើជាវត្ថុតែមួយ។
នៅប្រទេសខ្មែរ នៅតែមានលោកអាចារ្យវ័យចំណាស់មួយចំនួន ដែលបន្តប្រើកាស៊ែត។ រីឯ CD វិញ គឺក្រុមហ៊ុន PHILIPS រួមជាមួយក្រុមហ៊ុនជប៉ុន SONY ដែលជាអ្នកបង្កើត ត្រឹមឆ្នាំ១៩៧៩ ទើបមនុស្សជាតិចូលយុគសម័យបច្ចេកវិទ្យាឌីជីថល។ វាពេញនិយម នាទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ និងឆ្នាំ២០០០។ នាពេលបច្ចុប្បន្ន គេបែរទៅលែងប្រើវត្ថុផ្ទុកសំឡេងតែម្ដង វាក្លាយទៅជាទិន្នន័យសុទ្ធ។
តើការថត និងផ្សាយរូបភាព មានប្រវត្តិអ្វី? ឆ្នាំ១៨៣៩ នៅប្រទេសបារាំង លោក NIEPCE Nicéphore បង្កើតម៉ាស៊ីនថតរូបមុនគេបង្អស់។ ការថត និងបញ្ចាំងកុនត្រូវបានបង្កើតនាឆ្នាំ១៨៩៤ នៅប្រទេសបារាំង ដោយបងប្អូនបង្កើត២រូប : LUMIÈRE Auguste និង Louis។ ដោយចៃដន្យ ពាក្យបារាំង lumière មានន័យថា ពន្លឺ ហើយគ្រឿងផ្សំសំខាន់ជាគេ ដើម្បីថត និងបញ្ចាំងភាពយន្ដ គឺពន្លឺនោះហើយ ! ឆ្នាំ១៩២៤ គេបង្កើតភាពយន្ដដែលមានសំឡេងជាប់ជាមួយ។ ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៣០ នៅទ្វីបអឺរ៉ុប គេបង្កើតប្រព័ន្ធទូរទស្សន៍។ ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៥០ គេបង្កើតប្រព័ន្ធវីដេអូ សខ្មៅ។ ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ គេបង្កើតប្រព័ន្ធវីដេអូពណ៌។ ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ គេបង្កើតប្រព័ន្ធវីដេអូឌីជីថល ដែលនៅតែប្រើរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។
ហាង TEMPLE ជាអាហារដ្ឋាន ហាងកាហ្វេ និងឌីស្កូទែក ដែលតុបតែងជាមួយវត្ថុបុរាណ។ Temple គឺជាពាក្យបារាំង ដែលបកប្រែជាភាសាខ្មែរថា ប្រាសាទ។ ពីដំបូងត្រូវបានបង្កើតយីហោនេះ នៅក្រុងសៀមរាប ពីព្រោះវត្ថុបុរាណសមនឹងប្រាសាទបុរាណ ដែលមានចំនួន២០០ នៅឯអង្គរ។ ហើយតាំងពីជំងឺកូវីដបានផ្ទុះឡើង ក៏មានហាង TEMPLE នៅរាជធានីភ្នំពេញផងដែរ៕
អត្ថបទទាក់ទង
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
Tag: