ពលរដ្ឋប្រមាណ ១០៧គ្រួសារ ក្នុងឃុំត្រពាំងធំ កំពុងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីបណ្ណក្រីក្រ ដែលចំនួននេះស្មើនឹងប្រមាណ១៤ភាគរយ នៃពលរដ្ឋសរុបក្នុងឃុំដែលមានចំនួន ៧៥៣គ្រួសារ។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់ លោក សុខ សុវណ្ណតារា ជំទប់ទី១ ឃុំត្រពាំងធំ នៃស្រុកទឹកឈូ ខេត្តកំពត។ លោកសុខ សុវណ្ណតារា បានឱ្យដឹងទៀតថា ពលរដ្ឋដែលទទួលបានបណ្ណក្រីក្រទាំងនោះ គឺជាមនុស្សចាស់ អ្នកមានពិការភាពអវៈយវៈ និងអ្នកមានជំងឺប្រចាំកាយជាដើម។

 

 

បើតាមលោកជំទប់ទី១ ឃុំត្រពាំងធំ បណ្ណក្រីក្រផ្តល់ប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់អ្នកដែលកាន់កាប់បណ្ណដូចជាថវិកាឧតបត្ថម្ភប្រចាំខែ និងការប្រើប្រាស់សេវាសាធារណៈរបស់រដ្ឋដោយឥតគិតថ្លៃ។ «បណ្ណក្រីក្រចំពោះប្រជាពលរដ្ឋដែលក្រីក្រហ្នឹង គឺមានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនយ៉ាងចំពោះពួកគាត់។ ជួយសម្រាលជីវភាគពួកគាត់ក្នុងមួយខែទៅមួយខែ។ ឧទាហរណ៍គាត់ទៅសម្រាកព្យាបាល(នៅ)មន្ទីរពេទ្យ ឬមណ្ឌលសុខភាពនានាដែលទាក់ទងជាមួយរដ្ឋ គឺគេអត់មានគិតសេវា បង់ថ្លៃអីទាំងអស់។»។

 

ក្រៅពីប្រយោជន៍ខាងលើ អាជ្ញាធរតែងចុះសួរសុខទុក្ខ ផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលទាក់ទងនឹងការចិញ្ចឹមសត្វ ដាំដុះបន្លែបង្ការ ដើម្បីសម្រួលដល់ជីវភាពរបស់គាត់បន្ថែមទៀត។ លោក សុខ សុវណ្ណតារា សង្ឃឹម និងចង់ឃើញពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពក្រីក្រនៅក្នុងឃុំរបស់ខ្លួន បន្តថយចុះបន្តិចម្តង ហើយអាជ្ញាធរលើកទឹកចិត្តពលរដ្ឋដែលកំពុងកាន់កាប់បណ្ណក្រីក្រ ប្រឹងប្រែងជួយពង្រឹងជីវភាពគ្រួសារបន្ថែមដែរ ដោយពុំរង់ចាំតែការគាំទ្រពីរដ្ឋាភិបាល។

 

លោកយាយ សំរឹត ស៊ុំ អាយុ៧៥ឆ្នាំ ជាជនចាស់ជរាមួយរូបដែលកំពុងសា្នក់នៅផ្ទះក្មួយប្រុស ក្នុងភូមិស្វាយធំ ឃុំត្រពាំងធំ ស្រុកទឹកឈូ ខេត្តកំពត។  លោកយាយ ស៊ុំ មានស្ថានភាពវង្វេង និងខ្សោយកំហើញដោយជរាភាពរបស់ខ្លួនផង។ កំពុងកាន់កាប់បណ្ណក្រីក្រប្រភេទ១។ ដ្បិតចាំថាខ្លួនបានទទួលបណ្ណនេះតាំងពីឆ្នាំប៉ុន្តែលោកយាយ អាចសំដែង ការសប្បាយចិត្តដែលអាជ្ញាធរឃុំ តែងយកចិត្តទុកដាក់ អំពីសុខទុក្ខរបស់ពលរដ្ឋ ពិសេសពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពទីទ័លក្រដូចខ្លួន។ លោកយាយ ស៊ុំ បានបន្ថែមទៀតថវិកាដែលរដ្ឋឧបត្ថម្ភតាមរយៈបណ្ណក្រីក្រនេះ បានជួយសម្រួលដល់ជីវភាពរបស់ខ្លួនមួយកម្រិតដែរ។

 

ពលរដ្ឋចំណាស់មួយរូបទៀត នៅក្នុងភូមិស្វាយធំនេះ គឺលោកយាយ ម៉ែន សំភីន អាយុ៦៩ឆ្នាំ ក៏ទទួលបានបណ្ណក្រីក្រប្រភេទទី១ដែរ។ ស្ត្រីចំណាស់រូបនេះ សប្បាយចិត្ត នៅពេលខ្លួនលំបាក ហើយអាជ្ញាធរភូមិ-ឃុំ យកចិត្តទុកដាក់ និងឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់ខ្លួន។ 
 

សម្រាប់លោកយាយ សំភីន ប្រសិនបើខ្លួនមិនមានបណ្ណក្រីក្រទេ ស្ថានភាពរស់នៅរបស់ខ្លួននឹងកាន់តែលំបាក។

 

«បើសិនជាអត់ទៀតប កុន(ទ័ល)។ កុនដូចថាបើយើងចង់ប្រើទឹក ទាល់តែយើងមានលុយ។ ត្រូវការអីហ្នឹងទាល់យើងមានលុយ។ ដល់យើងមានបណ្ណក្រីក្រចឹងទៅ ទៅមណ្ឌលសុខភាពទៅ ក៏អត់(អស់លុយ)។ និយាយរួមទៅវាអត់អី បានស្រួល។ គេឃើញយើងមានបណ្ណក្រីក្រ គេយកចិត្តទុកដាក់យើងដរ។»។ លោក យាយ ម៉ែន សំភីន រៀបរាប់ដូច្នេះ៕