វចនានុក្រមខ្មែរសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានបញ្ជាក់ពាក្យមួយចំនួនដែលប្រើភ្ជាប់គ្នាជាមួយនឹងពាក្យភ្លៀងរលឹម ដោយពាក្យទាំងនោះគឺសុទ្ធតែបង្ហាញពីលក្ខណៈ និងបរិមាណនៃទឹកភ្លៀងដែលធ្លាក់មក។
ពាក្យដែលប្រើជាមួយភ្លៀងរលឹមមានដូចជា៖ «សស្រិប» ដែលមានន័យថា ឮសូរស្រិបៗ ឬស្រឹបៗរឿយៗមិនដាច់។ អាចប្រើពាក្យ«ស្រិបៗ»ក៏បាន ដែលមានន័យថា សូរឮដោយធ្លាក់តំណក់ទឹកភ្លៀងតូចៗស្រាលៗលើដំបូលផ្ទះជាដើម ឬឮដោយដើរជាន់ស្រាលៗតិចៗលើអ្វីៗដែលស្រួយៗ។ រលឹមស្រិបៗ។
«ស្រិចៗ» ដែលមានន័យថា ស្រក់តិចៗមិនស្រាក ដែលស្រក់សស្រិច។ ទឹកភ្លៀងស្រិចៗ,ទឹកស្រក់ស្រិចៗ។ «សស្រិច» មានន័យថា ស្រក់ស្រិចៗមិនស្រាក។ រលឹមសស្រិច។ គេអាចប្រើពាក្យម្យ៉ាងទៀតថា «ពព្រិច» មានន័យថា ព្រិចៗមិនដាច់។ រលឹមពព្រិច,ថ្ងៃបណ្តើរកូនពព្រិច។ គេក៏អាចនិយាយឲ្យខ្លីថា«ប្រិចៗ»ក៏បាន ដែលមានន័យថា តិចៗ,រ៉ុយៗ។ រលឹមប្រិចៗ។ ឬ«ព្រិចៗ» ដែលមានន័យថា ទឹកស្រក់ ឬធ្លាក់ចុះតិចៗតែរឿយៗ។ ទឹកភ្លៀងព្រិចៗ,រលឹមព្រិចៗ។
«ប៉ប្រុយៗ» មានន័យថា ប្រុយៗមិនដាច់។ រលឹមប៉ប្រុយ។ ក្នុងន័យមួយទៀតគេហៅថា«រ៉ុយៗ» ដែលមានន័យថា ល្អិតៗស្តើងៗប្រុយៗ។ រលឹមរ៉ុយៗ។ គេក៏អាចប្រើពាក្យ«ប្រឹះៗ»ដែលមានន័យថា សូរឮដោយភ្លៀងតិចៗ ឬរលឹមធ្លាក់មកលើដំបូលប្រក់ស្លឹក ឬស្បូវជាដើម។ ភ្លៀងប្រឹះៗ។
លើសពីនេះគេក៏អាចប្រើពាក្យ«រោយស្បៃ» ដែលមានន័យថា រលឹមគ្រាប់ល្អិតៗដែលមើលទៅដូចជាផ្សែង។ រលឹមរោយស្បៃ។
ភ្លៀងរលឹមសស្រិប, រលឹមស្រិបៗ,រលឹមស្រិចៗ, រលឹមសស្រិច, រលឹមប្រិចៗ, រលឹមព្រិចៗ,រលឹមប៉ប្រុយៗ,រលឹមរ៉ុយៗ,រលឹមប្រឹះៗ,រលឹមរោយស្បៃ។ ពាក្យទាំងនេះគឺសុទ្ធតែបញ្ជាក់ពីបរិមាណទឹកភ្លៀង៕