នៅក្នុងវចនានុក្រមសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានបញ្ជាក់ពាក្យ «សៀវភៅ» ថា ជាប្រជុំក្រដាសដែលដេរកាត់ស្រេច មានទំហំ និងកម្រាស់តាមការប្រកប និងមានក្របពីខាងក្រៅ សម្រាប់សរសេរ ឬកត់ត្រា ដែលគេបានបោះពុម្ពរួច។ សៀវភៅបញ្ជី, សៀវភៅបោះពុម្ព, សៀវភៅពុម្ព។ល។ 

 

ក្រៅពី«សៀវភៅ» ដែលជាភាសាកម្ចីពីចិន ពាក្យដទៃទៀតក៏ជាពាក្យកម្ចីពីបរទេសដែរ។ ពាក្យទាំងនោះមានដូចជា ប៊ិក,រ៉ាបព័រទ័រ, កំព្យូទ័រ, ក្តារខៀន,ម៉ាស៊ីនគិតលេខ,ដែកឈាន, ព្រីយ៉ុង,កាប៊ីណេត៍, ។ល៕