ចំណងយោធារវាងសហរដ្ឋអាមេរិក និងតៃវ៉ាន់ កាន់តែខិតជិតគ្នា នារយៈពេលប៉ុន្មានខែចុងក្រោយនេះ។ កត្តាដែលនាំឲ្យក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនធ្វើបែបនេះ គឺដោយសារតែគោលនយោបាយទប់ទល់ចិន ក្នុងអាណត្តិលោកដូណាល់ ត្រាំ ដែលក្នុងចំណោមនោះមានគោលនយោបាយប្រឆាំងនឹងការពង្រីកឥទ្ធិពលយោធារបស់ចិន និងយុទ្ធសាស្ត្រការទូតតំបន់ឥណ្ឌូ-ប៉ាស៊ីហ្វិក។
ក្នុងអាណត្តិលោក ដូណាល់ ត្រាំ ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន បានឯកភាពចុះកិច្ចព្រមព្រៀងលក់អាវុធជាមួយក្រុងតៃប៉ិយ៉ាងច្រើន ហើយអ្វីដែលគេកត់សម្គាល់នោះគឺ កិច្ចព្រមព្រៀងទាំងនោះត្រូវបានធ្វើឡើងយ៉ាងរហ័សជាងរដ្ឋបាលមុនៗ។
គិតចាប់តាំងពីលោកដូណាល់ ត្រាំ ចូលកាន់តំណែងដើមឆ្នាំ ២០១៧ ទាំងរដ្ឋបាល និងសភារបស់លោកបានផ្លាស់ប្តូរពី «គោលនយោបាយនៃការមិនប្រទូសសារ៉ាយជាមួយចិន នៅពេលនិយាយដល់បញ្ហាតៃវ៉ាន់» ទៅជា «គោលនយោបាយថ្មីមួយដែលប្រឈមមុខផ្ទាល់ជាមួយចិន និងផ្តោតសំខាន់លើវិស័យយោធារតៃវ៉ាន់»។
ប៉ុន្តែអ្នកវិភាគមួយចំនួនយល់ឃើញថា រដ្ឋាភិបាលតៃវ៉ាន់ដែលដឹកនាំដោយលោកស្រីប្រធានាធិបតី Tsai Ing-wen ត្រូវតែវាយតម្លៃឲ្យបានហ្មត់ចត់លើភាពវិជ្ជមាន និងផលអវិជ្ជមាននៃទិសដៅថ្មី ដែលកើតចេញពីទំនាក់ទំនងដ៏ផុយស្រួយរវាងភាគីទាំងបីអាមេរិក ចិន និងតៃវ៉ាន់។
កាលពីដើមខែតុលាកន្លងទៅ ឧបការីរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិអាមេរិក ទទួលបន្ទុកកិច្ចការសន្តិសុខអាស៊ី និងប៉ាស៊ីហ្វិក Randall Schriver បានបញ្ជាក់ថា ទំនាក់ទំនងយោធាដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការលក់អាវុធរវាងអាមេរិកនិងតៃវ៉ាន់ កំពុងឈានទៅរកចំណុចពិសេសមួយ ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។
ត្រង់នេះ លោក Randall ទំនងជាសំដៅទៅកិច្ចព្រមព្រៀងអាវុធតម្លៃ៣៣០លានដុល្លារ ដែលលោក ដូណាល់ ត្រាំ បានសម្រេចកាលពីខែកញ្ញាកន្លងទៅ ហើយព្រឹទ្ធសភាអាមេរិកសម្រេចអនុម័តកាលពីចុងសប្តាហ៍កន្លងទៅនេះ។ សម្រាប់កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ អាមេរិកនឹងផ្តល់គ្រឿងបន្លាស់ដល់យោធាតៃវ៉ាន់រួមទាំងគ្រឿងបន្លាស់យន្តហោះចម្បាំង F-16 ជាដើម។
តាមពិតទៅ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះគឺធ្វើឡើង រយៈពេលមិនដល់មួយឆ្នាំស្រួលបួលផង ក្រោយពីមន្ទីរបញ្ចកោណអាមេរិកបានយល់ព្រមលក់សព្វាអាវុធ ដែលគិតជាទឹកប្រាក់ប្រមាណ ១,៤ពាន់លានដុល្លារទៅឲ្យតៃវ៉ាន់។ កិច្ចព្រមព្រៀងអាវុធនេះគឺរួមបញ្ចូលសម្ភារៈយោធាដូចជា ប្រព័ន្ធមីស៊ីល, គ្រាប់មីស៊ីសម្រាប់បាញ់នាវា និងប្រព័ន្ធប្រកាសអាសន្នជាដើម។
យ៉ាងណាមិញ ចិននៅតែចាត់ទុកទឹកដីតៃវ៉ាន់ជាអាណាខេត្តរបស់ខ្លួន ដែលរង់ចាំការបង្រួបបង្រួម ហើយថែមទាំងព្រមានប្រើប្រាស់កម្លាំងយោធាទៀតផង ប្រសិនបើចាំបាច់នោះ។ ប៉ុន្តែ គេយល់ឃើញថា ចិនជាមូលហេតុចម្បងដែលបណ្តាលឲ្យក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន មានការប្រយ័ត្នប្រយែងខ្ពស់ចំពោះការចុះកិច្ចព្រមព្រៀងលក់អាវុធ ឬការផ្លាស់ប្តូរចំណងទាក់ទងកម្រិតខ្ពស់ណាមួយជាមួយតៃវ៉ាន់។
ចំណាត់ការរបស់អាមេរិកបែបនេះគឺកើតមានឡើង ចាប់តាំងពីពេលដែលខ្លួនសម្រេចបោះបង់ចំណងការទូតផ្លូវការជាមួយតៃវ៉ាន់ ទៅទទួលស្គាល់ចិនជំនួសវិញក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ខ្លួនក៏បានប្តេជ្ញាគោរព និងអនុវត្តតាមគោលការណ៍ចិនតែមួយថែមទៀតផង។
ចិនជារឿយៗបានព្រមានរដ្ឋបាលក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ជុំវិញការបង្កើនទំនាក់ទំនងយោធាជាមួយតៃវ៉ាន់ និងបានប្រកាសប្រឆាំងដាច់ខាតរាល់កិច្ចព្រមព្រៀងយោធាទាំងអស់ ដែលប្រទេសទាំងពីរបានបង្កើតឡើង។ ទាក់ទិននឹងបញ្ហានេះ ក្រុងប៉េកាំងបានអះអាងថា រាល់ការផ្លាស់ប្តូរទំនាក់ទំនងរវាងអាមេរិកនិងតៃវ៉ាន់ទាំងអស់បំពានគោលការណ៍ចិនតែមួយ (one-China principle) ។
ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តី អនុរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិតៃវ៉ាន់ ឧត្តមសេនីយ៍ Shen Yi-ming បានលើកឡើងនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំសភាមួយកាលពីដើមខែតុលាកន្លងទៅថា កិច្ចព្រមព្រៀងអាវុធចុងក្រោយបង្អស់រវាងអាមេរិកនិងតៃវ៉ាន់ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា រដ្ឋបាលលោកត្រាំមានឆន្ទខ្ពស់ ក្នុងការឆ្លើយតបរហ័សនឹងសំណើក្រុងតៃប៉ិ។ គោលបំណងនោះគឺដើម្បីជួយពង្រឹងសមត្ថភាពការពារខ្លួនរបស់តៃវ៉ាន់ ដែលបច្ចប្បន្ននេះកំពុងប្រឈមមុខនឹងការគំរាមកំហែងខ្លាំង ពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាលចិន។
គិតចាប់ពីប្រធានាធិបតីតៃវ៉ាន់ថ្មី លោកស្រី Tsai Ing-wen ដែលបដិសេធមិនទទួលស្គាល់គោលការណ៍ចិនតែមួយ ចូលកាន់តំណែងក្នុងឆ្នាំ២០១៦មក ចិនបានផ្អាកការផ្លាស់ប្តូរចំណងមិត្តភាពកម្រិតខ្ពស់មួយចំនួនតៃវ៉ាន់ ហើយព្រមទាំងបានធ្វើសមយុទ្ធបាញ់គ្រាប់ពិតជាហូរហែរផងដែរនៅក្បែរកោះតៃវ៉ាន់ ដើម្បីជាការព្រមានផង។ លើសពីនេះ ក្រុងប៉េកាំងក៏បានព្យាយាមកាត់ផ្តាច់តៃវ៉ាន់ឲ្យនៅឯកកោផងដែរ ដោយប្រើប្រាស់នយោបាយការទូតដុល្លាររបស់ខ្លួន។ តួយ៉ាងប្រទេសចំនួន៥ បានសម្រេចដោះដៃពីតៃវ៉ាន់ទៅចាប់ចិន គិតចាប់ពីលោកស្រី Tsai ចូលកាន់តំណែងមក។
សារព័ត៌មានហុងកុង South China Morning Post ស្រង់សម្តីសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយនៃសកលវិទ្យាល័យវប្បធម៌ចិនក្នុងទីក្រុងតៃប៉ិ លោក Wang Kung-yi ថា ចំណាត់ការរបស់ចិននេះបានបង្ខំឲ្យរដ្ឋបាលតៃវ៉ាន់ក្នុងអាណត្តិលោកស្រី Tsai ព្យាយាមស្វះស្វែងរកការគាំទ្រខ្លាំងក្លាបន្ថែមទៀតពីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន។ ហើយខណៈ លោកដូណាល់ ត្រាំ បានសម្លឹងឃើញ ចិនជាដៃគូប្រកួតប្រជែងយុទ្ធសាស្ត្រផងនោះ ខ្លួនបានខិតខំអភិវឌ្ឍចំណងទាក់ទងខ្លាំងបន្ថែមទៀតជាមួយតៃវ៉ាន់។ លើសពីនេះរដ្ឋបាលលោក ត្រាំ យល់ឃើញថា ការជួយពង្រឹងសមត្ថភាពការពារខ្លួនរបស់តៃវ៉ាន់ បានក្លាយផ្នែកមួយនៃយុទ្ធសាស្ត្រការពារជាតិរបស់អាមេរិក ដើម្បីទប់ទល់នឹងក្រុងប៉េកាំងផងដែរ៕