វចនានុក្រម​ខ្មែរ​សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ក៏បាន​បញ្ជាក់ពី​ការ​ប្រើ​ប្រាស់វេវចនៈ «អផាសុ» បាន​ដូចគ្នា​ផងដែរ។ រីឯកិរិយាវិសេសន៍ «យថាផាសុក» មានន័យថា តាមសប្បាយ, តាមស្រួល។ នៅតាមយថាផាសុក, ដេកតាមយថាផាសុក ។

 

ជាទូទៅ ខ្មែរនិយម​ប្រើ​ប្រាស់ ពាក្យ «អផ្សុក» ច្រើន​ជាងការ​ប្រើប្រាស់ពាក្យបាលី «អផាសុក»។ អផ្សុក ក៏មានន័យថា មិនសប្បាយចិត្ត, ព្រួយចិត្ត, ខ្វល់ចិត្ត; ធុញទ្រាន់នៅមិនសុខ។ ខ្ញុំចេះតែអផ្សុក; ភិក្ខុអផ្សុកចង់សឹក; កុំលេងច្រើនពេកអផ្សុកណាស់ ! ៕