អន្តរជាតិ
អ្វីជាមាត្រា៥០ នៃសន្ធិសញ្ញា Lisbon ដែលត្រួសត្រាយផ្លួវឲ្យអង់គ្លេសលែងលះជាមួយអឺរ៉ុប?
រូបភាព៖ NBC News
×![]()
ដោយ: តន ចាន់រិទ្ធារ៉ា
រដ្ឋាភិបាលចក្រភពអង់គ្លេសបានអនុវត្តតាមមាត្រា៥០ នៃសន្ធិសញ្ញា Lisbon ហើយនៅថ្ងៃ ២៩មីនា ។ ការអនុវត្តតាមមាត្រានេះ នឹងធ្វើឲ្យចក្រភពអង់គ្លេស បាត់បង់សិទ្ធិពិសេសរបស់ខ្លួន ដែលផ្ដល់ដោយធម្មនុញ្ញអឺរ៉ុប និងក្លាយជារដ្ឋដំបូងបំផុតដែលចាកចេញពីសហភាពនយោបាយដែលមានអាយុកាល ៦០ឆ្នាំនេះ។
មាត្រា៥០ នៃសន្ធិសញ្ញា Lisbon ចែងពីបទបញ្ញត្តិនានា នៃការចាកចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប របស់រដ្ឋជាសមាជិកណាមួយ។ មាត្រានេះ ហាក់ដូចជាមានន័យទូលាយ ដែលនេះទំនងមានន័យថា អ្នកដែលសរសេរបញ្ញត្តិនេះ មិននឹកស្មានថា មានរដ្ឋជាសមាជិក អាចចាកចេញ ពេលអនាគតនោះឡើយ។ សន្ធិសញ្ញា Lisbon បានក្លាយជាច្បាប់ ក្នុងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៩ និងត្រូវបានចុះហត្ថលេខា ដោយប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាល នៃរដ្ឋជាសមាជិកអឺរ៉ុប។
នៅក្នុងមាត្រា៥០ នេះ មានចំណុចសំខាន់ៗចំនួន៥។ ប្រការទីមួយ ចែងថា៖« រដ្ឋជាសមាជិកណាមួយ អាចដកខ្លួនចេញពីសហភាពអឺរ៉ុបបាន ដោយយោងទៅតាមច្បាប់ធម្មនុញ្ញនៃរដ្ឋជាសមាជិកនោះ»។
ប្រការទីពីរ នៃមាត្រាដដែល និយាយថា៖« រដ្ឋសមាជិក ដែលបានសម្រេចដកខ្លួន ត្រូវផ្ដល់ដំណឹងទៅកាន់ក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ពីបំណងចាកចេញរបស់ខ្លួន។ ដោយផ្អែកលើគោលការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប សហភាពអឺរ៉ុប ចរចានិងសម្រេចកិច្ចព្រមព្រៀង ជាមួយរដ្ឋសមាជិកនោះ ដើម្បីរៀបចំដំណើការចាកចេញ និងពិចារណាលើទំនាក់ទំនងពេលអនាគត រវាងរដ្ឋសមាជិក និងសហភាពអឺរ៉ុប។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ នឹងត្រូវចរចា ដោយផ្អែកលើមាត្រា២១៣ នៃសន្ធិសញ្ញានៃការប្រព្រឹត្តទៅសហភាពអឺរ៉ុប។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ នឹងត្រូវសម្រេចដោយក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ជាមួយនឹងសំឡេងភាគច្រើន បន្ទាប់ពីមានការយល់ព្រមពីសភាអឺរ៉ុប»។
ចំណែកប្រការទីបី សរសេរថា៖ «សន្ធិសញ្ញាទាំងឡាយ នឹងមិនអាចអនុវត្តលើរដ្ឋសមាជិកនោះ ដោយរាប់ពីថ្ងៃដែលកិច្ចព្រមព្រៀងដកខ្លួន ចូលជាធរមាន។ ក្នុងករណីដែលកិច្ចព្រមព្រៀងមិនអាចសម្រេចបាន សន្ធិសញ្ញាទាំងនោះ នឹងមិនអាចអនុវត្តបាន នៅក្រោយរយៈពេលពីរឆ្នាំ បន្ទាប់ពីការជូនដំណឹង ដូចមានក្នុងចែងចំណុចទីមួយ ប្រសិនក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ដោយមានការយល់ព្រមពីសមាជិកពាក់ព័ន្ធ មិនបានសម្រេច ជាឯកច្ឆន្ទឲ្យបន្តរយៈពេលនេះទេនោះ»។
ប្រការទីបួន នៃមាត្រា៥០ ដដែលបន្តថា ៖«សម្រាប់គោលបំណងនៃចំណុចពីរ និងចំណុចបី សមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ឬសមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាដទៃ ដែលតំណាងឲ្យរដ្ឋសមាជិកដែលចាកចេញ មិនអាចចូលរួមក្នុងការពិភាក្សារបស់ក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ឬក្រុមប្រឹក្សាដទៃ ឬការសម្រេចចិត្តណាមួយនោះទេ»។
ប្រការចុងក្រោយនៃមាត្រា៥០ នៃសន្ធិសញ្ញា Lisbon ចែងថា៖ «ប្រសិនរដ្ឋណាមួយ ដែលបានដកខ្លួនចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប ហើយស្នើចង់ចូលរួមវិញ សំណើរបស់រដ្ឋនោះ ត្រូវអនុវត្តតាមនីតិវិធី ចែងក្នុងមាត្រា៤៩»៕
មាត្រា៥០ នៃសន្ធិសញ្ញា Lisbon ចែងពីបទបញ្ញត្តិនានា នៃការចាកចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប របស់រដ្ឋជាសមាជិកណាមួយ។ មាត្រានេះ ហាក់ដូចជាមានន័យទូលាយ ដែលនេះទំនងមានន័យថា អ្នកដែលសរសេរបញ្ញត្តិនេះ មិននឹកស្មានថា មានរដ្ឋជាសមាជិក អាចចាកចេញ ពេលអនាគតនោះឡើយ។ សន្ធិសញ្ញា Lisbon បានក្លាយជាច្បាប់ ក្នុងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៩ និងត្រូវបានចុះហត្ថលេខា ដោយប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាល នៃរដ្ឋជាសមាជិកអឺរ៉ុប។
នៅក្នុងមាត្រា៥០ នេះ មានចំណុចសំខាន់ៗចំនួន៥។ ប្រការទីមួយ ចែងថា៖« រដ្ឋជាសមាជិកណាមួយ អាចដកខ្លួនចេញពីសហភាពអឺរ៉ុបបាន ដោយយោងទៅតាមច្បាប់ធម្មនុញ្ញនៃរដ្ឋជាសមាជិកនោះ»។
ប្រការទីពីរ នៃមាត្រាដដែល និយាយថា៖« រដ្ឋសមាជិក ដែលបានសម្រេចដកខ្លួន ត្រូវផ្ដល់ដំណឹងទៅកាន់ក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ពីបំណងចាកចេញរបស់ខ្លួន។ ដោយផ្អែកលើគោលការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប សហភាពអឺរ៉ុប ចរចានិងសម្រេចកិច្ចព្រមព្រៀង ជាមួយរដ្ឋសមាជិកនោះ ដើម្បីរៀបចំដំណើការចាកចេញ និងពិចារណាលើទំនាក់ទំនងពេលអនាគត រវាងរដ្ឋសមាជិក និងសហភាពអឺរ៉ុប។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ នឹងត្រូវចរចា ដោយផ្អែកលើមាត្រា២១៣ នៃសន្ធិសញ្ញានៃការប្រព្រឹត្តទៅសហភាពអឺរ៉ុប។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ នឹងត្រូវសម្រេចដោយក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ជាមួយនឹងសំឡេងភាគច្រើន បន្ទាប់ពីមានការយល់ព្រមពីសភាអឺរ៉ុប»។
ចំណែកប្រការទីបី សរសេរថា៖ «សន្ធិសញ្ញាទាំងឡាយ នឹងមិនអាចអនុវត្តលើរដ្ឋសមាជិកនោះ ដោយរាប់ពីថ្ងៃដែលកិច្ចព្រមព្រៀងដកខ្លួន ចូលជាធរមាន។ ក្នុងករណីដែលកិច្ចព្រមព្រៀងមិនអាចសម្រេចបាន សន្ធិសញ្ញាទាំងនោះ នឹងមិនអាចអនុវត្តបាន នៅក្រោយរយៈពេលពីរឆ្នាំ បន្ទាប់ពីការជូនដំណឹង ដូចមានក្នុងចែងចំណុចទីមួយ ប្រសិនក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ដោយមានការយល់ព្រមពីសមាជិកពាក់ព័ន្ធ មិនបានសម្រេច ជាឯកច្ឆន្ទឲ្យបន្តរយៈពេលនេះទេនោះ»។
ប្រការទីបួន នៃមាត្រា៥០ ដដែលបន្តថា ៖«សម្រាប់គោលបំណងនៃចំណុចពីរ និងចំណុចបី សមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ឬសមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាដទៃ ដែលតំណាងឲ្យរដ្ឋសមាជិកដែលចាកចេញ មិនអាចចូលរួមក្នុងការពិភាក្សារបស់ក្រុមប្រឹក្សាអឺរ៉ុប ឬក្រុមប្រឹក្សាដទៃ ឬការសម្រេចចិត្តណាមួយនោះទេ»។
ប្រការចុងក្រោយនៃមាត្រា៥០ នៃសន្ធិសញ្ញា Lisbon ចែងថា៖ «ប្រសិនរដ្ឋណាមួយ ដែលបានដកខ្លួនចេញពីសហភាពអឺរ៉ុប ហើយស្នើចង់ចូលរួមវិញ សំណើរបស់រដ្ឋនោះ ត្រូវអនុវត្តតាមនីតិវិធី ចែងក្នុងមាត្រា៤៩»៕
Tag:
អឺរ៉ុប
Brexit
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
2 ថ្ងៃ
