«ស្លឹកកប៉ាល់ហោះ ឬស្លឹកស្ពៃទឹក» ជាភាសាដែលត្រូវបានពលរដ្ឋហៅតាមតំបន់។ ឈ្មោះស្លឹកកប៉ាល់ហោះ ជាភាសារបស់ពលរដ្ឋរស់នៅភូមិភាគឦសានដូចជា មណ្ឌលគិរី និងរតនគិរី។ ចំណែកឯ ឈ្មោះស្លឹកស្ពៃទឹកជាភាសារបស់ពលរដ្ឋរស់នៅតាមជួរភ្នំឱរ៉ាល់ ដូចជានៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ និងខេត្តពោធិ៍សាត’។ ប៉ុន្ដែជាភាសាបច្ចេកទេស​ មិនទាន់អាចបញ្ជាក់បាននៅឡើយទេថាមានឈ្មោះអ្វីឱ្យប្រាកដ។

 

សណ្ឋានស្លឹករបស់រុក្ខជាតិព្រៃមួយប្រភេទនេះ មានរាងឆែកៗ ពណ៌បៃតង និងរោមតូចៗជាប់នឹងស្លឹក។ ចំណែកដើមវា សម្បូរដោយជាតិទឹក មើលទៅថ្លាៗ និងមានពណ៌បៃតងស្រាល។
 

បន្លែព្រៃមួយប្រភេទនេះ គេអាចយកទៅស្លប្រហើរ ស្លម្ជូរ​ កកូរ ធ្វើអន្លក់ទឹកគ្រឿង បន្លែសម្រាប់ផ្ទាប់ជាមួយប្រហុក ផ្អក អន្លក់នំបញ្ចុក បាញ់ឆែវ និងអាចយកធ្វើជ្រក់ដូចស្ពៃក៏បាន។ សម្រាប់រសជាតិរបស់វា  ផ្អែមស្រាល និងក្លិនប្រហើរនៅពេលស្លឆ្អិន ហើយរសជាតិហាក់ប្លែកជាងបន្លែដទៃ។ ក្លិន និងរសជាតិ​របស់រុក្ខជាតិនេះ អាចធ្វើឱ្យអ្នកបរិភោគមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ។ ប្រសិនបើគេយកវាជាបន្លែស្រស់ធ្វើជាអន្លក់វិញ រសជាតិប្រហែលទៅនឹងត្រួយកាហ្វេ ប៉ុន្ដែវាមិនចត់ និងទន់ជាងត្រួយកាហ្វេ។

 

ស្លឹកកប៉ាល់ហោះ ឬស្ពៃទឹកនេះ ភាគច្រើនសម្បូរនៅរដូវវស្សា នៅពេលមានភ្លៀងធ្លាក់ជោកជាំ។​ វាតែងដុះដោយសេរីនៅតាមជើងភ្នំ និងតំបន់ព្រៃដែលមានអាកាសធាតុត្រជាក់ និងសម្បូរដោយសំណើម។ ចំណែកឯ នៅរដូវប្រាំងវានឹងងាប់ ដោយសារខ្សោះទឹក និងដីគ្មានសំណើមគ្រប់គ្រាន់។ មួយវិញទៀត នៅភូមិភាគឦសានបន្លែប្រភេទនេះ សម្បូរពេញមួយរដូវ ដោយវាត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋយកទៅដាំនៅក្បែរផ្ទះ ឬក្នុងចម្ការ ដោយបានមើលថែដូចជា បន្លែផ្សេងទៀតដែរ៕