ជាតិ
សង្គមជាតិ
×![]()
កំពង់ធំ៖ កន្លងទៅថ្មីៗនេះ នៅតាមសង្កាត់ក្នុងក្រុងស្ទឹងសែន មានយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយ និងបិទតារាងតម្លៃសេវាសាធារណៈដើម្បីបង្ហាញពីតម្លាភាពមួយរវាងអាជ្ញាធរនិងពលរដ្ឋ។ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី នៅតែមានប្រជាជនមួយចំនួនតូច នៅតែប្រើលុយលើសពីការកំណត់ក្នុងបញ្ជីតម្លៃ ដែលពួកគាត់គិតថាជាសគុណ ឬជាថ្លៃទឹកតែបន្តិចបន្តួចសម្រាប់មន្ត្រីដែលបំពេញដល់ពួកគាត់។
ចៅសង្កាត់រងកំពង់ក្របៅ លោក កិះ ស៊ន បានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីមានការផ្សព្វផ្សាយឱ្យប្រជាពលរដ្ឋ បានយល់ដឹងពីតម្លៃសេវាសាធារណៈនោះ ប្រាក់ទឹកតែ ឬប្រាក់សគុណ មិនសូវមានដូចកាលពេលមុនឡើយ។ បើតាមលោកចៅសង្កាត់ មន្ត្រីមិនបានបង្ខំ ឬទាមទារពីពលរដ្ឋឡើយ ប៉ុន្តែគឺពលរដ្ឋដែលជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ផ្តល់ប្រាក់ «មនោសញ្ចេតនា»ឲ្យមន្ត្រី។
លោកចៅសង្កាត់រងរៀបរាប់ថា៖«ពួកគាត់នៅតែឱ្យលើសពីតម្លៃដែលកំណត់ដោយគិតពីមនោសញ្ចេតនា។ ជួនកាលអ្នកស្គាល់គ្នា គេឱ្យថ្លៃកាហ្វេមួយកែវ ហើយពេលខ្លះទៀតមិត្ត
ភក្តិឱ្យថ្លៃគុយទាវមួយចាន។ នេះវាមិនប៉ះពាល់ដល់ការងាររាល់ថ្ងៃនោះទេ»។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហាដដែលនេះ ចៅសង្កាត់រងអាចារ្យលាក់ អ្នកស្រី ចាយកា បានប្រាប់ថា ការឱ្យលើសពីតម្លៃកំណត់ មិនសូវមានច្រើនទេនៅសង្កាត់អ្នកស្រី ដោយសារតែពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងច្រើនជាងមុន។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើមានករណី «ជូនថ្លៃទឹកតែ»នោះ អ្នកស្រីប្រាប់ គឺមានកើតឡើងចំពោះពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពធូរធា។ «ឧទាហរណ៍ថា ពេលចុះសំបុត្រការ ត្រូវបង់១៥០០០រៀល ហើយគេឱ្យលើស៥ពាន់ ដែល៥ពាន់រៀលនេះ ចាត់ទុកជាសទ្ធាជូនដល់អ្នកដែលបានធ្វើលិខិតស្នាម»។ នេះជាការពន្យល់របស់អ្នកស្រីចៅសង្កាត់រង អាចារ្យលាក់។
លោក ហីន ជាពលរដ្ឋម្នាក់ក្នុងក្រុងស្ទឹងសែន គឺជាអ្នកដែលបានជូន«ប្រាក់មនោសញ្ចេតនា»ទៅមន្ត្រី ដោយការស្ម័គ្រចិត្ត។ លោក ហីន ពន្យល់ថា លោកធ្លាប់បង់ប្រាក់លើសតម្លៃសេវាដែលកំណត់ដោយរដ្ឋចំនួន១០០០រៀនជូនមន្ត្រី ដោយលោកគិតថា ១០០០រៀលគឺជាចំនួនលុយដ៏តិចតួច ដែលចង់ឲ្យមន្ត្រីជាការសគុណដែលខំធ្វើការងារជូនលោក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ហីន សំដែងការបារម្ភថា ទង្វើបែបនេះអាចក្លាយជាទម្លាប់អាក្រក់ ហើយមន្ត្រីអាចទាមទារលើសច្រើនពីតារាងតម្លៃរដ្ឋបាល៕
ចៅសង្កាត់រងកំពង់ក្របៅ លោក កិះ ស៊ន បានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីមានការផ្សព្វផ្សាយឱ្យប្រជាពលរដ្ឋ បានយល់ដឹងពីតម្លៃសេវាសាធារណៈនោះ ប្រាក់ទឹកតែ ឬប្រាក់សគុណ មិនសូវមានដូចកាលពេលមុនឡើយ។ បើតាមលោកចៅសង្កាត់ មន្ត្រីមិនបានបង្ខំ ឬទាមទារពីពលរដ្ឋឡើយ ប៉ុន្តែគឺពលរដ្ឋដែលជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ផ្តល់ប្រាក់ «មនោសញ្ចេតនា»ឲ្យមន្ត្រី។
លោកចៅសង្កាត់រងរៀបរាប់ថា៖«ពួកគាត់នៅតែឱ្យលើសពីតម្លៃដែលកំណត់ដោយគិតពីមនោសញ្ចេតនា។ ជួនកាលអ្នកស្គាល់គ្នា គេឱ្យថ្លៃកាហ្វេមួយកែវ ហើយពេលខ្លះទៀតមិត្ត
ភក្តិឱ្យថ្លៃគុយទាវមួយចាន។ នេះវាមិនប៉ះពាល់ដល់ការងាររាល់ថ្ងៃនោះទេ»។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហាដដែលនេះ ចៅសង្កាត់រងអាចារ្យលាក់ អ្នកស្រី ចាយកា បានប្រាប់ថា ការឱ្យលើសពីតម្លៃកំណត់ មិនសូវមានច្រើនទេនៅសង្កាត់អ្នកស្រី ដោយសារតែពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងច្រើនជាងមុន។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើមានករណី «ជូនថ្លៃទឹកតែ»នោះ អ្នកស្រីប្រាប់ គឺមានកើតឡើងចំពោះពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពធូរធា។ «ឧទាហរណ៍ថា ពេលចុះសំបុត្រការ ត្រូវបង់១៥០០០រៀល ហើយគេឱ្យលើស៥ពាន់ ដែល៥ពាន់រៀលនេះ ចាត់ទុកជាសទ្ធាជូនដល់អ្នកដែលបានធ្វើលិខិតស្នាម»។ នេះជាការពន្យល់របស់អ្នកស្រីចៅសង្កាត់រង អាចារ្យលាក់។
លោក ហីន ជាពលរដ្ឋម្នាក់ក្នុងក្រុងស្ទឹងសែន គឺជាអ្នកដែលបានជូន«ប្រាក់មនោសញ្ចេតនា»ទៅមន្ត្រី ដោយការស្ម័គ្រចិត្ត។ លោក ហីន ពន្យល់ថា លោកធ្លាប់បង់ប្រាក់លើសតម្លៃសេវាដែលកំណត់ដោយរដ្ឋចំនួន១០០០រៀនជូនមន្ត្រី ដោយលោកគិតថា ១០០០រៀលគឺជាចំនួនលុយដ៏តិចតួច ដែលចង់ឲ្យមន្ត្រីជាការសគុណដែលខំធ្វើការងារជូនលោក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ហីន សំដែងការបារម្ភថា ទង្វើបែបនេះអាចក្លាយជាទម្លាប់អាក្រក់ ហើយមន្ត្រីអាចទាមទារលើសច្រើនពីតារាងតម្លៃរដ្ឋបាល៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
1 ថ្ងៃ
