ស្ថិតនៅក្នុងសហគមន៍មួយកន្លែង មានយុវតីម្នាក់គ្រងឈុតពណ៌ក្រហមដោយមានឆ្នូតកាត់ទទឹង នៃសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ស និងខ្មៅ ដែលបង្ហាញអំពីឯកសណ្ឋានប្រពៃណីរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចព្រៅ  កំពុងអង្គុយបត់ជើងនៅលើគ្រែ ដើម្បីចែករំលែកអំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការសិក្សាដល់កុមារ និងយុវជនមួយក្រុម នៅក្រោមម្លប់ឈើដ៏ត្រឈឹងត្រឈៃមួយដើម ក្នុងឃុំតាវែងក្រោម ស្រុកតាវែង ខេត្តរតនគិរី។​

 

យុវតីដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនោះ គឺជា លេក ការី។ នាង តែងតែឆ្លៀតពេលទំនេរពីសិក្សា ​ឬ ​យកពេលថ្ងៃសៅរ៍-អាទិត្យ  ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយពីតម្លៃនៃការរៀនសូត្រ, បញ្ហាសុខភាពបន្តពូជ​ដែលបណ្តាលមកពីការរៀបការទាំងវ័យក្មេង  និងធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្តនានានៅសហគមន៍របស់ខ្លួន ដែលមានចម្ងាយប្រមាណ៥៧គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងបាលុង។  
 

 ការី កំពុងឡើងធ្វើបទបង្ហាញក្នុងកម្មវិធីអ្វីមួយ។ រូបថត៖ ហ្វេសប៊ុក Lek Karry 
 

«ខ្ញុំរៀននៅសាលារដ្ឋ គឺមានពេញម៉ោង និងពេញសប្តាហ៍តែម្តង។ មានពេលតែសៅរ៍-អាទិត្យ ដែលខ្ញុំអាចឆ្លៀតទៅធ្វើកិច្ចការសហគមន៍​ ហើយការងារសហគមន៍ វាមិនត្រឹមតែមានមួយមុខ សម្រាប់យើងធ្វើ គឺវាច្រើនមែនទែន»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់ការី។ សិស្សថ្នាក់ទី១១នៅវិទ្យាល័យតាវែងរូបនេះ បន្តរៀបរាប់ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា ៖ « យើងរៀនផង! ធ្វើការផង! ពេលខ្លះវាហត់ក៏ពិតមែន! ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាវាមិនមែនជាបញ្ហានោះទេ​ ព្រោះគ្មានអ្វីបានមកដោយស្រួលនោះទេ។ បើយើងចង់បានជីវិតមួយដ៏ល្អ​ប្រសើរ អ៊ីចឹងវាត្រូវតែយើងត្រូវលះបង់​ពេលវេលា និងកម្លាំងកាយ និងទឹកចិត្ត»។​

 

សកម្មភាពការងារ​សង្គមដែល ការី ប្រឹងប្រែងធ្វើក្នុងរយៈពេលជាង២ឆ្នាំមកនេះ មិនសូវទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាសហគមន៍ទេ ជាពិសេសពីសំណាក់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្លួនតែម្តង ខណៈនាងត្រូវបានអាជ្ញាធរជាតិ​ និងក្រោមជាតិ អង្គការអភិវឌ្ឍនានា រួមទាំងតំណាងស្ថានទូតប្រចាំកម្ពុជាមួយចំនួន​ ចាត់ទុកជាក្មេងស្រីជនជាតិដើមភាគតិចដ៏គំរូម្នាក់ ដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរភាពអវិជ្ជមានរបស់ប្រពៃណី ដើម្បីអភិវឌ្ឍសហគមន៍។

 

 

ការី ជាកូនច្បងក្នុងគ្រួសារដែលមានប្អូនប្រុសពីរនាក់។ នាង សម្រេចចូលប្រឡូកកិច្ចការងារស្ម័គ្រចិត្ត ចាប់តាំងពីចុងឆ្នាំ២០១៩មក ដើម្បីអភិវឌ្ឍចំណេះជំនាញខ្លួន និងសហគមន៍។ មកទល់បច្ចុប្បន្ន ដ្បិតថា សកម្មភាពការងាររបស់តរុណវ័យរូបនេះ បានជះផលវិជ្ជមាន និងគំរូភាពល្អដល់កុមារនិងយុវជន នៅក្នុងសហគមន៍ជនជាតិភាគតិចលើផ្នែកអប់រំ និងបញ្ហានៃការរៀបការទាំងវ័យក្មេង​ក្តី តែឪពុកម្តាយការី​ ហាក់មិនមានមោទកភាពចំពោះកូនស្រីម្នាក់នេះឡើយ។ 

 

«គ្រួសារខ្ញុំ​ អត់សូវគាំទ្រខ្ញុំឱ្យការងារសហគមន៍ទាំងអស់ហ្នឹងទេ ព្រោះពួកគាត់ខ្លាចខ្ញុំរៀនច្រើន»។ ការី លើកឡើងបែបនេះ​ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗ(ThmeyThmey) ដោយបន្តរៀបរាប់ទាំងសំឡេងអួលដើមកយ៉ាង​ដូច្នេះ ៖​ «ឪពុកម្តាយខ្ញុំនៅតែមានផ្នត់គំនិត​​ថា ខ្ញុំជាកូនស្រីដែលមិនអាចទៅណាមកណាបានឆ្ងាយពីផ្ទះ និងមិនអាចធ្វើការងារធំដុំបាន!។ គាត់មិនសប្បាយចិត្តឱ្យខ្ញុំធ្វើការងារទាំងអស់ហ្នឹងទេ! ហើយពួកគាត់ក៏មិនគាំទ្រឱ្យខ្ញុំទៅប្រជុំនៅខេត្ត ឬ ឡើងទៅភ្នំពេញ ដើម្បីចូលរួមកម្មវិធីអប់រំ​ និងកម្មវិធីផ្សេងៗឡើយ។ សូម្បីតែកម្មវិធីដែលខ្ញុំត្រូវបានជ្រើសតាំងជាឯកអគ្គរដ្ឋទូតឥណ្ឌាប្រចាំនៅកម្ពុជាពេញមួយថ្ងៃ កាលនៅថ្ងៃទី៣០មីនា [ឆ្នាំ២០២២] ក៏គាត់មិនគាំទ្រ និងមិនចូលរួម ដែរ»។
 

  កញ្ញា ការី កំពុងអង្គុយ ជាមួយ លោកស្រី ​​​​​​​Devyani ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​Khobragade ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​ឥណ្ឌាប្រចាំកម្ពុជា។ រូបថត៖ ហ្វេសប៊ុកផេក អង្គការភ្លែនកម្ពុជា
 

ទោះបីមិនទទួលបានកម្លាំងចិត្តនិងការទំនុកបម្រុងពីឪពុកម្តាយក្តី ​ប៉ុន្តែ ការី នៅតែឆ្ពោះទៅមុខជានិច្ច ដើម្បីបង្ហាញឱ្យគ្រួសារ និង ប្រជាសហគមន៍របស់ខ្លួន ឃើញថា ក្មេងស្រីគឺត្រូវតែមានឯករាជ្យក្នុងការរៀនសូត្រ និងមានសមត្ថភាពរកចំណូលសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពរស់នៅដោយខ្លួនឯង ដោយពុំចាំបាច់ពឹងផ្អែកលើបុរស។  បើតាមយុវតីវ័យ១៩ឆ្នាំរូបនេះ នៅពេលក្មេងស្រីជនជាតិដើមភាគតិចទទួលបានការអប់រំពេញលេញ​ នោះអត្រាភាពក្រីក្រ និងរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ទាំងវ័យក្មេង នៅក្នុងសហគមន៍ ក៏ធា្លក់ចុះទៅតាមហ្នឹង ផងដែរ។ 

 

ការី បន្តនិយាយដោយភាពជឿជាក់ពោរពេញជាមួយនឹងស្នាមញញឹមយ៉ាងដូច្នេះ៖ «ខ្ញុំចង់លើកទឹកចិត្តដល់ក្មេងស្រីជនជាតិដើមភាគតិច និងក្មេងស្រីដទៃទៀតក្នុងខេត្តរតនគិរី ឱ្យមានក្តីសុបិនធំ និងចក្ខុវិស័យទាក់ទងនឹងការដឹកនាំ នៅក្នុងសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចរបស់ពួកគេ ហើយខ្ញុំចង់ជំរុញកុមារី ឱ្យក្លាយជាអ្នកដឹកនាំ នាពេលអនាគត»។ 

 

 

ការី ជាក្មេងស្រីគំរូដ៏មានសក្កានុពលម្នាក់​សម្រាប់ក្មេងស្រីនៅក្នុងស្រុកតាវែង ដែលមានភាពក្លាហាន និងសកម្មទាំងការងារសង្គម រួមទាំងការសិក្សា។ នេះជាការលើកឡើងរបស់អ្នកស្រី កាពីង ពេជ្រ អភិបាលរងនៃស្រុកតាវែង ខេត្តរតនគិរី ដោយកត់សម្គាល់ ថា រាល់សកម្មភាពការងាររបស់ការី គឺបានជំរុញក្មេងស្រីឯទៀតឱ្យបោះបង់គំនិតរៀបការវ័យក្មេង ហើយប្រឹងស្រវាចាប់យកឱកាសរៀនសូត្រវិញ។ 

 

ត្បិតថា នាអំឡុងឆ្នាំ២០២០ និង២០២១ ចំនួនក្មេងស្រីដែលរៀបការក្នុងវ័យ១៦-១៧ឆ្នាំ មានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែចរន្តនៃការចូលរៀនរបស់ក្មេងស្រី​ក៏មានសន្ទុះកើនខ្លាំង ផងដែរ។ អ្នកស្រី កាពីង ពេជ្រ ថ្លែងប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗដូច្នេះ៖ «បច្ចុប្បន្ន ការសិក្សារបស់ក្មេងស្រីនៅស្រុកតាវែង គឺមានកើនឡើងបើធៀបនឹងឆ្នាំមុនមានកូវីដ-១៩​ ហើយការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេក៏ពូកែ ផងដែរ។​ អ្នកខ្លះរៀនពូកែជាងបុរសទៅទៀត»។​ 

 

បើតាមអ្នកស្រី កាពីង ពេជ្រ កំណើននៃការចូលរៀនរបស់ក្មេងស្រីជនជាតិដើមភាគតិចនៅក្នុងស្រុកតាវែងនេះ បានមកពីការផ្សព្វផ្សាយរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងអង្គការដៃគូអភិវឌ្ឍនានា, គំរូភាពរបស់កញ្ញា លេក ការី ដល់យុវតីដទៃទៀតក្នុងសហគមន៍ ខណៈឪពុកម្តាយ ឬ អាណាព្យាបាលរបស់ក្មេងស្រីមួយចំនួន មានការយល់ដឹងច្រើន​លើការសិក្សារៀនសូត្រ។  

 

ជុំវិញកំណើននៃការសិក្សារបស់ក្មេងស្រីនេះ ក៏មានការចូលរួមយ៉ាងសកម្មភាពពីអង្គការភ្លែនអន្តរជាតិប្រចាំកម្ពុជា ផងដែរ។  លោក យី គឹមថាន នាយកស្តីទីអង្គការភ្លែនអន្តរជាតិប្រចាំកម្ពុជា បានលើកឡើងថា នារយៈពេលប្រមាណ៣ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ អង្គការភ្លែនកម្ពុជា​ បានធ្វើការងារច្រើននៅក្នុងសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិច​ខេត្តរតនគិរី ដែលផ្តោតទៅលើការកាត់បន្ថយការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍វ័យក្មេង និងមានការផ្ទៃពោះក្នុងវ័យជំទង់។

 

«អង្គការភ្លែនកម្ពុជាយើង គឺធ្វើការងារទាក់ទងនឹងការពង្រឹងគុណភាពអប់រំនៅថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យ ដោយធ្វើយ៉ាងម៉េចផ្តល់ជាអាហារូបកណ៍ដល់សិស្ស ហើយយើងរៀបចំសាលាឬថ្នាក់រៀនសម្រាប់កុមារ​និងក្មេងស្រី»។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក យី គឹមថាន ដោយបញ្ជាក់ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា៖« នៅក្នុងនោះ​យើងក៏បូកបញ្ជូលនឹងការបង្រៀនដល់ក្មេងស្រីពីសុខភាពផ្លូវភេទ និងការបន្តពូជ ទៅតាមថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យ ដែរ»។  
 

ក្រៅពីនេះអង្គការភ្លែន ក៏ផ្តោតលើការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈដល់ក្មេងស្រី​ ដែលបោះបង់សិក្សា ដើម្បីឱ្យ​ក្មេងស្រីទាំងនោះមានជំនាញមួយច្បាស់លាស់ដែលអាចប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតខ្លួនឯងបាន ដោយពុំចាំបាច់ពឹងផ្អែកលើសេដ្ឋកិច្ចពីបុរស។ 

 

នាយកស្តីទីអង្គការភ្លែនអន្តរជាតិប្រចាំកម្ពុជារូបនេះ បន្តរៀបរាប់ដូច្នេះ៖ «ជាមួយគ្នានេះ យើងក៏នៅបន្តផ្តោតលើការផ្សព្វផ្សាយនូវសិទ្ធិទទួលរបស់ក្មេងស្រីឬស្រី្តក្នុងការសិក្សា ក៏ដូចជាឱ្យពួកគាត់យល់អំពីផលវិបាកនៃការរៀបការវ័យក្មេង ហើយបូកជាមួយកម្មវិធីយុវជនអប់រំយុវជនទៅវិញមក ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហារបស់យុវជនដែលរៀបការទាំងវ័យក្មេង»។ 

 

បើតាមលោក យី គឹមថាន សកម្មភាពការងារទាំងនេះ មានការចូលរួមច្រើន ពីសំណាក់យុវជនដែលជាជនជាតិដើមភាគតិច។ ក្នុងនោះ វត្តមានរបស់យុវតី លេក​ ការី គឺជាតួអង្គយ៉ាងសកម្មក្នុងការជួយជំរុញកុមារនិងយុវជនឱ្យទទួលបានការសិក្សា។ 
 

លោកបន្តនិយាយដូច្នេះ៖​ «លើសពីតួអង្គផ្សព្វផ្សាយពីបញ្ហារៀបការវ័យក្មេងក្នុងសហគមន៍, អ្វីដែលខ្ញុំមើលឃើញនោះ​ ការី​ បានកៀរគរថវិកាពីសមាជិកក្រុមរបស់ខ្លួន ទិញកង់ឱ្យក្មេងស្រីនៅក្នុងគ្រួសារក្រីក្រមួយ​ ដើម្បីឱ្យក្មេងស្រីនោះអាចទៅសាលារៀនបាន»។ 
 

២ឆ្នាំមកនេះ ពោលគឺចាប់ពីឆ្នាំ២០២០ ដល់២០២១ ចរន្តនៃការចូលរៀនរបស់ក្មេងស្រី​ មានសន្ទុះកើនខ្លាំងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ ។ នោះក៏ដោយសារការចូលរួមដ៏ធំ ពីយុវតី លេក​ ការី ដែលជាក្មេងស្រីជនជាតិដើមភាគតិចម្នាក់ មានសមត្ថភាពកៀរគរធនធានសម្រាប់ជួយយុវជន ក្នុងសហគមន៍របស់ខ្លួន ដើម្បីទទួលបានការរៀនសូត្រ៕