ជាតិ
បទវិភាគ
អតីតសិស្សភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈផ្ដើមបង្ហោះរូបថតអនុស្សាវរីយ៍ក្រោយឮដំណឹងប្ដូរទីតាំង
× លិខិតមិត្តអ្នកអាន
ពីអតីតសិស្សសាលាភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈម្នាក់
ដំណឹងនៃការផ្លាស់ទីតាំងសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ ឬហៅថាសាលារចនា បានអន្ទងឲ្យចិត្តអតីតសិស្ស និស្សិត និងសាស្ត្រាចារ្យនៃសាលានេះមួយចំនួនផ្ដើមបង្ហោះរូបភាព និងសរសេរជាពាក្យពេចន៍បង្ហោះជាសាធារណៈលើបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក។ ខ្ញុំជាស្មេរ ក៏សុំបញ្ចេញមតិ ដើម្បីផ្ដល់ជាកូនជ្រុងដើម្បីដោះស្រាយនោះដែរ។
តាមពិត គឺនៅឆ្នាំ២០១៦ខាងមុខនេះហើយ ដែលសាលាបណ្ដុះដួងព្រលឹងឲ្យជាតិមួយនេះត្រូវប្រារព្ធខួប ១០០ ឆ្នាំ។ សិស្ស និងអតីតសិស្ស បានត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការរៀបចំកម្មវិធីប្រារព្ធខួបនេះ ប៉ុន្តែដំណឹងនៃការប្ដូរទីតាំងបានបង្វែរឲ្យចិត្តពួកគេមានភាពក្រៀមក្រំទៅវិញ។ ចាប់តាំងពីលោក ប៉ា សុជាតិវង្ស អភិបាលរាជធានីភ្នំពេញប្រកាសថា នឹងប្ដូរសាកលវិទ្យាល័យ អតីតសិស្ស និស្សិត បានបង្ហោះរូបភាពអនុស្សាវរិយ៍កាលពីនៅសិក្សា ដូចជារូបភាពនៃការរៀនសូត្ររបស់ពួកគេ រូបភាពជាមួយមិត្តភក្រ និងរូបភាពជាច្រើនទៀត រួមទាំងសំណេរ ដែលខ្លះរៀបរាប់ពីអនុស្សាវរីយ៍។
បើទោះជាមិនបានប្រកាសប្រឆាំង ឬធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងចំណាត់ការប្ដូរទីតាំងនេះក៏ដោយ អតីតនិស្សិត សិស្សមួយចំនួន បាននិយាយដោយប្រយោលថា ប្រសិនបើគ្មានអ្វីលើសពីហេតុផល ដែលប្រកាសដោយសាលារាជធានីទេនោះ ការប្ដូរទីតាំងគួរតែលុបចោលទៅល្អជាង។ លុបចោល ដោយហេតុថា នេះជាសាកលវិទ្យាល័យប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់កម្ពុជា វាកើតឡើងពីស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះមហាក្សត្រ ហើយជាងនេះទៅទៀត ប្រសិនបើអាចធ្វើបាន គួរណាស់តែមានការសិក្សាមួយ ថាតើ គួរតែកែសម្រួលសាកលវិទ្យាល័យនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ក្រៅពីការប្ដូរទីតាំងនោះ។
ក្រៅពីរំលឹករូបភាពអនុស្សាវរីយ៍ ខ្ញុំសូមផ្ដល់មតិមួយ។ បើស្ដាប់ប្រសាសន៍អភិបាលរាជធានីភ្នំពេញ ការប្ដូរនេះគឺដើម្បីពង្រីកទីតាំងសារៈមន្ទីរជាតិ។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចកែសម្រួលបន្តិចទៀត ដើម្បីឲ្យសាកលវិទ្យាល័យនេះក្លាយជាកន្លែងសម្រាប់ទទួលភ្ញៀវទេសចរណ៍បន្តពីសារៈមន្ទីរបានដែរឬទេ? ខ្ញុំថាបាន! បានដោយហេតុថា នៅក្នុងសារៈមន្ទីរ ភ្ញៀវចូលមកដើម្បីទស្សនាតឹកតាងប្រវត្តិសាស្ត្រពីដូនតាខ្មែរ ដូចជារូបចម្លាក់ និងសម្ភារប្រើប្រាស់ពីបុរាណមួយចំនួន ដែលកើតចេញពីការឆ្នៃប្រឌិតរបស់ដូនតាខ្មែរ ហើយដែលផ្នែកមួយចំនួនកំពុងបន្តមានវត្តមាននៅក្នុងសាលារចនា។
ជាក់ស្ដែងភ្ញៀវបានឃើញរូបចម្លាក់នៅសារៈមន្ទីរជាតិ ហើយសកម្មភាពនៃការសិក្សា និងការអនុវត្តជាក់ស្ដែង ឬការរៀនឆ្លាក់របស់កូនខ្មែរកំពុងតែមានវត្តមាននៅសាលារចនា។ ភ្ញៀវបានឃើញពីរូបចម្លាក់នៃការសម្ដែងរបាំអប្សរា ហើយនៅសាលារចនាក៏មានសិស្សនិស្សិតកំពុងរៀនរបាំនេះដែរ។ ភ្ញៀវកំពុងទស្សនាការប្រគុំតន្ត្រីបុរាណលើផ្ទាំងសិលាចារិក ហើយនៅសាលារចនាក៏មានសិស្សនិស្សិតកំពុងរៀនតន្ត្រីបុរាណនេះដែរ។
ដូច្នេះសរុបមកវិញ យើងគួរតែរកយន្តការកែសម្រួលយ៉ាងណាឲ្យភ្ញៀវបានឃើញពីស្ថានភាពអតីតកាលរបស់ដូនតាខ្មែរនៅសារៈមន្ទីរផង ហើយក៏បានឃើញពីស្ថានភាពនៃការអនុវត្តជាក់ស្ដែងរបស់សិស្ស និស្សិតផងដែរ។ ដូច្នេះភ្ញៀវនឹងបានយល់កាន់តែច្រើនពីដួងព្រលឹងខ្មែរតាមរយៈសារៈមន្ទីរ និងសាលារចនានោះ។ មានន័យថា សាលាភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈនៅតែបន្តមានវត្តមានលើទីតាំងដដែល ដើម្បីបង្រៀនសិស្ស ហើយបន្ថែមពីលើនេះ សាលានេះថែមទាំងអាចទទួលភ្ញៀវចូលមកទស្សនាបានទៀតផង ពីសកម្មភាពនៃការសិក្សារៀនសូត្ររបស់ពួកគេអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងពីសម័យបុរាណ និងដែលមានវត្តមានតាំងបង្ហាញនៅសារៈមន្ទីរជាតិ។
យ៉ាងណា នេះជាមតិមួយជ្រុងប៉ុណ្ណោះ ការសម្រេចបែបណា ខ្ញុំគិតថា រាជរដ្ឋាភិបាលប្រហែលជាគិតបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយជាងខ្ញុំទៅទៀត។ ចុងក្រោយខ្ញុំសូមរំលឹកឡើងវិញថា ពួកយើងជាអតីតសិស្សនិស្សិតនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ គឺពិតជាសោកស្ដាយណាស់ ហើយមិនចង់ឲ្យមានការប្ដូរទីតាំងនេះទេ។ យើងគ្មានជម្រើសទេ! ហើយមានតែបង្ហោះរូបភាព ឬពាក្យពេចន៍ដើម្បីរំសាយចិត្តប៉ុណ្ណោះ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com