តាមវចនានុក្រម ប្របេរ មានន័យថា រិមបបូរមាត់, ពពីរមាត់ជាដើម។ ប្របេរមាត់ ។

 

ដោយមិនបានត្រួតពិនិត្យត្រឹមត្រូវ និងតាមទម្លាប់និយាយតៗគ្នា មនុស្សមួយចំនួនបែរជានាំគ្នាសរសេរពាក្យ បបេរ, ប៉បេរ ឬប៉ាបេរ ទៅវិញ។

 

ចំពោះពាក្យ បបូរវិញ ហាក់ដូចជាមិនមានអ្នកសរសេរខុសច្រើននោះឡើយ។ បបូរ មានន័យថា រឹមមាត់។ បបូរមាត់ ។ ត្រូវប្រយ័ត្នបបូរ ត្រូវប្រយ័ត្នមាត់ ។ រីឯន័យមួយទៀត គឺ ឈ្មោះសំពត់សូត្រមួយប្រភេទមានរឹមជាក្បាច់ក្បូរផ្សេងៗ។ សំពត់បបូរ ៕