លោក តិច គង់ តំណាងអង្គការទស្សនពិភពលោក (World Vision CAST) បានលើកឡើងថា ការបង្កើតប្រព័ន្ធតាមដានប្រភពត្រីនេះ គឺជាការផ្ដល់ទំនុកចិត្តមួយទៀតដល់អតិថិជន ឬអ្នកបរិភោគនៅកម្ពុជា តាមរយៈការផ្ដល់ព័ត៌មានពីអ្នកចិញ្ចឹម ដោយការស្គែន QR Code នៅលើកញ្ចប់ត្រី។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ កសិករចិញ្ចឹមត្រី ក៏មានលទ្ធភាពក្នុងការដំឡើងតម្លៃត្រីរបស់ខ្លួនដោយគ្រាន់តែផលិតតាមលក្ខណៈស្ដង់ដារ​​​ និងអនាម័យ។

 

តំណាងអង្គការទស្សនពិភពលោក ថ្លែងថា៖ «ការបង្កើតប្រព័ន្ធត្រួតពិនិត្យវាយតម្លៃនេះ គឺពិតជាមានសារៈសំខាន់ ព្រោះអ្នកប្រើប្រាស់ចុងក្រោយអាចដឹងពីប្រភពច្បាស់លាស់អំពីផលិត ពិសេសត្រីនេះ។ នៅពេលដែលវាច្បាស់លាស់ អំពីប្រភពនេះ គឺធ្វើឲ្យពួកគាត់(អតិថិជន) បរិភោគទៅមានសុវត្ថិភាព ព្រោះគាត់អាចដឹងថា ការចិញ្ចឹមហ្នឹងរបៀបមិច តើវាមានលក្ខណៈគីមី ឬមិនគីមី»។ ​

 

បច្ចុប្បន្ន CAST បានធ្វើការជាមួយកសិករ ចិញ្ចឹមត្រី និងកែច្នៃផលិតផលត្រីទូទាំងប្រទេសជាង១៥០០ទីតាំង ហើយការបង្កើតប្រព័ន្ធតាមដាននេះ តម្រូវឲ្យកសិករទាំងនោះ ចិញ្ចឹមត្រីតាមស្តង់ដារសុវត្ថិភាព និងអនាម័យ។ ចំណែក លោក ឆេង មករា តំណាងក្រុមហ៊ុនដាវ៉ាន់ បានលើកឡើងថា ការបង្កើតប្រព័ន្ធតាមដានផលិតត្រីនេះ គឺដាក់សម្ពាធមួយទៅអ្នកផលិត ដើម្បីឲ្យពួកគេមានទំនួលខុសត្រូវលើបញ្ហាសុវត្ថិភាព និងអនាម័យ។ ប្រសិនបើ កសិករមិនអនុវត្តឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមស្តង់ដារសុវត្ថិភាព និងអនាម័យទេនោះ កសិករទាំងនោះ នឹងត្រូវដកចេញពីបណ្តាញរបស់កម្មវិធីតាមដានផលិតផលត្រី។ 

 

លោក ឆេង មករា ប្រាប់យ៉ាងដូច្នេះថា៖ «តាមរយៈប្រព័ន្ធតាមដានផលិតផលត្រី ដែលយើងប្រើ QR Code ជាមូលដ្ឋាននេះគឺគាត់(អតិថិជន)អាចយកទូរសព្ទគាត់ស្គែនព័ត៌មានទាំងអស់ហ្នឹង។ វាជាសម្ពាធមួយដែលអាចឲ្យអ្នកផលិតហ្នឹង គោរពទៅតាមស្ដង់ដារ ហើយបើគាត់ផលិតអត់បានល្អទេ គឺគេអាចរកគាត់ឃើញ ដែលអាចឲ្យគាត់(កសិករ)ទទួលខុសត្រូវលើផលិតផលរបស់គាត់ហ្នឹង ក្នុងករណីមានមនុស្សឈឺ ឬឈឺធ្ងន់ជាដើម»។
 

ជាមួយគ្នានេះ លោក រំពឹងថា ការបង្កើនប្រព័ន្ធត្រួតពិនិ្យតាមដានត្រីនេះ នឹងទទួលបានការចូលរួមច្រើនពីអតិថិជន និងអ្នកផលិត ដើម្បីឲ្យទីផ្សារត្រីក្នុងស្រុកមានលំនឹង និងតម្លៃខ្ពស់តាមស្ដង់ដារសុវត្ថិភាព និងអនាម័យ៕