ខ្លោងទ្វារនៃអាគារព្រះឥសូរ មានទីតាំង​ស្ថិតនៅផ្នែកខាងជើង នៃតួកណ្តាលរបស់ប្រាសាទព្រះខ័ន។ ប្រាសាទព្រះខ័នជាប្រាសាទចំណាស់មួយ ដែលបានសាងសង់នៅចុងសតវត្សទី១២ ដើមសតវត្សទី១៣ ក្នុងភូមិរហាល សង្កាត់នគរធំ ក្រុងសៀមរាប ខេត្តសៀមរាប។ ប្រាសាទនេះ សាងសង់តាមរចនាបថនៃប្រាសាទបាយ័ន ដោយប្រើថ្មបាយក្រៀម និងថ្មភក់។

 

បច្ចុប្បន្ន ខ្លោងទ្វារនៃអាគារព្រះឥសូរ ក្នុងប្រាសាទព្រះខ័ន បានបាក់ស្រុតដោយសារទឹកជ្រៀបចូលគ្រឹះ ឫសឈើចាក់ចូលគ្រឹះ អាយុកាលនៃសំណង់ និងគុណភាពថ្មពុកផុយ។ លោក ជា សារិទ្ធ បុរាណវិទូនៃនាយកដ្ឋានអភិរក្សប្រាសាទក្នុងឧទ្យានអង្គរ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗ២៥ឱ្យដឹងថា គ្រឹះនៃខ្លោងទ្វារត្រូវបាន​ស្រុត សសរទ្រេតខ្លាំង ថ្មរំកិលចេញពីទីតាំងដើម ចំណែកដំបូលវិញដាច់ចេញពីគ្នា។
 

ក្រោយសង្កេតឃើញពីភាពទ្រុឌទ្រោមនៃខ្លោងទ្វារ អ្នកជំនាញក៏បានសិក្សា និងចាប់ផ្តើមជួសជុលឡើងវិញកាលពីដើមខែវិច្ឆិកាកន្លងទៅ។ បច្ចុប្បន្ន អ្នកជំនាញកំពុងជួសជុលពង្រឹងគ្រឹះ និងជើងតាង នៃខ្លោងទ្វារ បន្ទាប់មករៀបផ្គុំតួប្រាសាទឡើងវិញ។ ចំពោះការជួសជុលថ្មពុកផុយ អ្នកជំនាញ នឹងប្តូរថ្មថ្មី ជំនួសថ្មដែលខូចខាតខ្លាំងមួយចំនួន ប៉ុន្តែថ្មដែលអាចជួសជុលបាន អ្នកជំនាញនឹងជួសជុលប្រើឡើងវិញ។ លើសពីនេះ ធ្នឹមដែលបាក់ ដោយសារភាពបាក់ស្រុតនៃគ្រឹះប្រាសាទ ក៏ប្តូរធ្នឹមថ្មីជំនួសដែរ។

 

ដ្បិតរយៈពេលនៃការជួសជុលមួយឆ្នាំ តែលោក សារិទ្ធ លើកឡើងដោយជឿជាក់ថា នឹងបញ្ចប់តាមពេលកំណត់។ យ៉ាងណាមិញការជួសជុលតែងមានឧបសគ្គ ដោយសារកត្តាមួយចំនួនដែលបង្កជាផលលំបាកអ្នកជំនាញ។ បុរាណវិទូរូបនេះ លើកឡើងថា ការជួលជុលវាពិតជាលំបាក ដោយសារខ្លោងទ្វារវាបាក់ស្រុតខ្លាំង ហើយអ្នកជំនាញត្រូវជួលជុលពង្រឹងចាប់ពីផ្នែកគ្រឹះ។ ជាពិសេស ​ខ្លោងទ្វារនេះឈរនៅលើសសរចំនួន២៤ ដោយផ្នែកខាងក្រោមនៃខ្លោងទ្វារ អត់មានជញ្ជាំងទេ ប៉ុន្តែវាជាសសរ។
 

លោក បានបន្ថែមថា សសរទាំងអស់ ស្រុតប្រែប្រួល ខុសពីលក្ខណៈដើមស្ទើរតែទាំងស្រុង ដូច្នេះកត្តាដែលស្មុគស្មាញ គឺត្រូវជួសជុលតម្រង់សសរជើងតាងឡើងវិញទាំងអស់។ លើសពីនេះ នៅពេលសសរវៀច បន្ទុកច្រើននៅលើធ្នឹម។ វាបានធ្វើឱ្យធ្នឹមបាក់ ហើយនៅពេលជួសជុលត្រូវតែមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ និងហ្មត់ចត់។

 

ខ្លោងទ្វារនៃអាគារព្រះឥសូរ ទ្រុឌទ្រោមតាំងពីទសវត្សទី២០មកម៉្លេះ ដោយកន្លងមកអ្នកជំនាញបារាំង បានចុះជួសជុល និងដាក់ឈើទ្រកាលពីឆ្នាំ ១៩២៨ ហើយនៅឆ្នាំ២០០៥ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរាបានជួសជុល ដោយទល់ទ្រធ្នឹម និងសសរ៕