ពាក្យទាំងនោះ មានដូចជា៖

-ប្រួក ឬ ព្រួក៖ ឧទានសព្ទ-សូរឮដោយជាន់, បុក, បាក់អ្វីៗដែលស្រួយ, ពុក, ផុយ ។ គុណសព្ទ-ដែលពុកផុយជ្រោកជ្រាកណាស់ប្រើការពុំកើត។ ផ្លានឈើប្រួក, ឈើចាស់មានសាច់ប្រួក, ពុកប្រួក ។

 

-ប្រួត ឬ ព្រួត៖ កិរិយាសព្ទ-ផ្គួបគ្នាឲ្យមាំ, បន្ថែមរួបគ្នា, ចោមជួយគ្នា។ ប្រួតខ្សែជាពីរ, ប្រួតគ្នាវាយ ។ នាមសព្ទ- ឈ្មោះភមរជាតិមួយប្រភេទរូបថ្លោសជាងមេឃ្មុំផ្លិត តូចជាងមេឃ្មុំធំ សម្បុរ-សបន្ដិច ច្រើនកសំបុកជាផ្លិតស្រទាប់ៗ សម្បុរ-ស នៅអាស្រ័យក្នុងប្រហោងឬរូងឈើ, ពាង, ក្អមជាដើម មានទឹកផ្អែមឡមៗ ។

 

-ប្រួម ឬ ព្រួម៖ កិរិយាសព្ទ- ធ្វើឲ្យមានរាងរួមជមតូចខាងចុង។ ប្រួមបន្ទោះ, ប្រួមធាងត្នោត, បិទបន្ទោះប្រួមខាងចុងឲ្យតូចជាងខាងគល់ ។

 

-ប្រៀច ឬ ព្រៀច៖ ឧទានសព្ទ- សូរឮដោយជាន់, ច្របាច់, កិនសង្កត់អ្វីៗ ដែលជ្រាយរអៀច៕