ដោយ៖ ទេពញាណ
២០មិថុនា ១៩៧៧ ជាថ្ងៃដំបូងនៃចាប់ផ្តើមស្វែងរកផ្លូវរំដោះប្រជាជនកម្ពុជាចេញពីរបបខ្មែរក្រហម។ រីឯ ២៩ធ្នូ ១៩៩៨ ជាថ្ងៃ ដែលរដ្ឋាភិបាលបច្ចុប្បន្ន ចាត់ទុកថា កម្ពុជា ទទួលបានសន្តិភាពពេញបរិបូរ។
ឲ្យតែដល់ថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនា អ្នកប្រវត្តិសាស្រ្ត រួមទាំងប្រជាជនកម្ពុជាទូទៅ តែងនឹកឃើញទៅដល់ថ្ងៃ ដែលសមមិត្តស្មោះស្ម័គ្រនឹងគ្នា៥រូប រួមមាន សមមិត្ត ហ៊ុន សែន សមមិត្ត នុច ថន សមមិត្ត ញឹក ហួន សមមិត្ត វ៉ា ប៉ោអ៊ាន និង សមមិត្ត ស៊ូ គីម ស្រ៊ាង (ហៅសាញ់) បានសម្រេចចិត្តធ្វើដំណើររួមគ្នាទាំងយប់ ចេញពីតំបន់មួយ ក្នុងស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ឆ្ពោះទៅទិសខាងកើត ដើម្បីស្វែងរកជំនួយមករំដោះប្រជាជនកម្ពុជា ដែលរស់នៅក្រោមរបបយង់ឃ្នងខ្មែរក្រហម។
នៅព្រឹកថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២២ កម្ពុជា និងវៀតណាម បានរួមគ្នាប្រារព្ធខួប៤៥ឆ្នាំនៃដំណើរឆ្ពោះទៅរកការរំដោះជាតិចេញពីរបបខ្មែរក្រហម។ ពិធីរម្លឹកខួប៤៥ឆ្នាំនេះ រៀបចំឡើងនៅតំបន់មួយ ដែលហៅថា តំបន់ប្រវត្តិសាស្រ្តតេជោកោះថ្ម X16 ស្ថិតនៅភូមិកោះថ្ម ឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ក្រោមអធិបតីភាពសម្តេចនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន និង លោក ផាម មិញ ឈិញ (Phạm Minh Chính) នាយករដ្ឋមន្រ្តីវៀតណាម។
ស្ថិតក្នុងឯកសណ្ឋានយោធាផ្កាយ៥លើស្មា សម្តេច ហ៊ុន សែន ដែលជាសមមិត្តម្នាក់ក្នុងចំណោមសមមិត្តទាំង៥នាក់ បានរម្លឹកក្នុងពិធីរម្លឹកខួបនេះថា៖«ទីកន្លែងនេះហើយ ដែលខ្ញុំសម្រាកនៅក្នុងពេលយប់ ប្រមាណជាម៉ោង២ ព្រោះខ្ញុំ មិនអាចធ្វើដំណើរទៅមុខទៀត ដោយមិនដឹងថា កងទ័ពវៀតណាមនៅទីណានោះទេ ព្រោះយើងចូលមកក្នុងទឹកដីវៀតណាមដោយខុសច្បាប់។ យើង ត្រូវរង់ចាំថ្ងៃរះ ដើម្បីបន្តធ្វើដំណើរទៅទិសខាងកើត ដោយយើង មកទីនេះគ្មានត្រីវិស័យនោះទេ។ ពេលថ្ងៃរះហើយ យើង ចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរ យើងទៅដល់កន្លែងលាក់អាវុធ និងដាំបាយហូប ហើយយើង បន្តដំណើរដល់ភូមិ [នៃប្រទេសវៀតណាម] នៅប្រមាណជាម៉ោង២ល្ងាច»។
ថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៧ អាចទុកជាជំហានដំបូងរបស់សមមិត្តទាំង៥រូប ក្នុងការស្វះស្វែងរកផ្លូវ ដើម្បីផ្តួលរំលំរបបខ្មែរក្រហម។ ពេលទៅដល់វៀតណាម សមមិត្តទាំង៥រូប បានស្នាក់នៅ និងរៀនសូត្រនៅទីនោះអស់មួយរយៈ។
រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៨ នៅថ្ងៃទី២ ខែធ្នូ រណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា ក៏ត្រូវបានបង្កើតឡើង ដោយសមមិត្ត ហេង សំរិន សមមិត្ត ជា ស៊ីម សមមិត្ត ហ៊ុន សែន រួមទាំងសមមិត្តផ្សេងទៀត ក្នុងភូមិជើងឃ្លូ ឃុំ២ធ្នូ ស្រុកស្នួល ខេត្ដក្រចេះ។ គោលបំណងតែមួយគត់នៃការបង្កើតរណសិរ្សសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា គឺដើម្បីរួមកម្លាំងគ្នាផ្តួលរំលំរបបខ្មែរក្រហម។ ការបង្កើតរណសិរ្សនេះ អាចចាត់ទុកជាជំហានទី២។
ក្រោមជំនួយពីកងទ័ពវៀតណាម រណសិរ្សសង្គ្រោះជាតិកម្ពុជា បានផ្តួលរំលំរបបប្រល័យពូជសាសសន៍ខ្មែរក្រហមបានជោគជ័យ នៅថ្ងៃទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩។ ជ័យជម្នះ នៅថ្ងៃ៧មករា ឆ្នាំ១៩៧៩នេះ អាចចាត់ទុកជាជំហានទី៣។
គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងអ្នកគាំទ្ររដ្ឋាភិបាល តែងអះអាងថា ថ្ងៃ៧មករា ឆ្នាំ១៩៧៩ គឺថ្ងៃរំដោះជាតិពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម ដោយមានកងទ័ពវៀតណាមចូលមកជួយផ្តួលរំលំ។ ប៉ុន្តែ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាខ្លះ ពិសេសអ្នកមាននិន្នាការប្រឆាំង បែរជាយល់ឃើញផ្សេងទៅវិញថា ថ្ងៃ៧មករា ឆ្នាំ១៩៧៩ ជាថ្ងៃដែលកងទ័ពវៀតណាមចូលមកឈ្លានពានកម្ពុជា។
គួរកត់សម្គាល់ថា ទោះបើជាខ្មែរក្រហម ដួលរលំហើយក្តី តែកម្ពុជា មិនទាន់មានសន្តិភាពពេញលេញនោះទេ។ ពេលខ្មែរក្រហមដួលរលំភ្លាមៗ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា នៅមានការប្រយុទ្ធគ្នាជាមួយទ័ពខ្មែរក្រហមនៅឡើយ ដោយកាលនោះ ពួកគេ បន្តលាក់ខ្លួន នៅតាមតំបន់ផ្សេងៗ ដូចជា នៅអន្លង់វែងជាដើម។
តមកទៀត ថ្វីដ្បិតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម មាន នួន ជា និង ខៀវ សំផន ជាដើម បានផ្តាច់ខ្លួនចេញពីទ័ពខ្មែរក្រហម មកចុះចូលជាមួយរដ្ឋាភិបាល ហើយរដ្ឋាភិបាល បានយកជ័យជម្នះទាំងស្រុងលើទ័ពខ្មែរក្រហម ដែលបន្តលាក់ខ្លួនទាំងនោះក្តី ក៏កម្ពុជា មិនទាន់អស់ការបំផ្ទុះអាវុធដែរ។ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម នួន ជា ប្រធានសភា ហើយខៀវ សំផន ជាប្រមុខរដ្ឋ ដោយមាន ប៉ុល ពត ជានាយករដ្ឋមន្រ្តី។
សូម្បីតែមានកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីស នៅថ្ងៃ២៣តុលា ឆ្នាំ១៩៩១ ហើយក៏ដោយ ក៏កម្ពុជា នៅតែមានការបំផ្ទុះអាវុធ។ តែការបំផ្ទុះទាំងនោះ មិនមែនជាមួយទ័ពខ្មែរក្រហមដូចលើកមុនទេ គឺជាការបំផ្ទុះអាវុធ ដាក់ក្រុមបាតុករ និងការបំផ្ទុះអាវុធក្នុងជួរកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលខ្លួនឯង។
តួយ៉ាង នៅថ្ងៃ៣០មីនា ឆ្នាំ១៩៩៧ មានការបំផ្ទុះគ្រាប់បែក នៅមុខរដ្ឋសភាចាស់ (បច្ចុប្បន្នជាតុលាការកំពូល) ដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សស្លាប់១៦នាក់ និងរបួសជាង១០០នាក់ ខណៈជនរងគ្រោះទាំងនោះ ប្រមូលផ្តុំគ្នាទាមទារឲ្យធ្វើកំណែទម្រង់ប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌ ដែលដឹកនាំដោយលោក សម រង្ស៊ី។
រហូតដល់ថ្ងៃ៥-ថ្ងៃ៦កក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៧ដដែល ក៏មានការបំផ្ទុះអាវុធម្តងទៀត ដែលគេ អះអាងថា បង្កឡើងដោយកងទ័ពខាងគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច និងកងទ័ពខាងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។ របាយការណ៍របស់អង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ (Human Rights Watch) សរសេរថា មានយុទ្ធជនប្រមាណ២០០នាក់ បានស្លាប់ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នោះ រួមទាំងមន្ត្រីយ៉ាងតិច៦០នាក់របស់សម្តេចក្រុមព្រះ នរោត្តម រណឫទ្ធិ ប្រធានគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច ក៏ត្រូវបានសម្លាប់ដែរ។
រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន កំណត់ថា កម្ពុជា ថាមានសន្តិភាពពេញលេញ និងមានឯកភាពជាតិទាំងស្រុង ចាប់ពីថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៩៨មក ក្រោមនយោបាយឈ្នឈ្នះរបស់សម្តេច ហ៊ុន សែន។ ថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៩៨ អាចទុកជាជំហានចុងក្រោយ ក្នុងការស្វែងរកសុខសន្តិភាព។ ចំពោះរដ្ឋាភិបាល និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ២៩ធ្នូ ជាថ្ងៃទីដ៏សំខាន់មួយ សម្រាប់ប្រវត្តិសាស្ត្រ ហើយតែងប្រារព្ធពិធីរម្លឹកខួបក្នុងថ្ងៃនេះ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ដោយយល់ថា ២៩ធ្នូ ជាថ្ងៃមានសារសំខាន់ រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានដាក់បញ្ចូលថ្ងៃ២៩ធ្នូ ទៅក្នុងប្រតិទិន។
បើរាប់ចាប់តាំងពីថ្ងៃនៃការចាប់ផ្តើមស្វែងរកជំនួយក្នុងការផ្តួលរំលំរបបខ្មែរក្រហម រហូតដល់ថ្ងៃដែលទទួលបានសន្តិភាពពេញលេញ អាចចាត់ទុកថា មាន៤ដំណាក់កាលធំៗ ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តកម្ពុជា រួមមាន ដំណាក់កាលទី១ គឺការធ្វើដំណើររបស់សមមិត្តទាំង៥រូប ទៅកាន់វៀតណាម នៅយប់ថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៧ ដំណាក់កាលទី២ គឺការបង្កើតរណសិរ្សសង្គ្រោះជាតិជាតិកម្ពុជា នៅថ្ងៃទី២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៨ ដំណាក់កាលទី៣ គឺការផ្តួលរំលំរបបខ្មែរក្រហមបានសម្រេច នៅថ្ងៃទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ និងដំណាក់កាលទី៤ គឺការទទួលបានសន្តិភាពពេញពេញ នៅថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៩៨។
កម្ពុជា ប្រៀបដូចជាកោះដ៏កម្សត់ ដែលបានឆ្លងកាត់សង្គ្រាម និងការឈ្លានពានពីបរទេសយ៉ាងឆ្អែតឆ្អន់ទៅហើយ។ ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ប្រកាសជារឿយៗយ៉ាងដាច់ណាត់ថា ទោះក្នុងតម្លៃណាក៏ដោយ ត្រូវរក្សាសន្តិភាពឲ្យបាន៕