ភាពយន្ត“ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” ជាប់ពាន”តួសម្ដែងឆ្នើម” និងពាន”រឿងខ្លីល្អបំផុត”សម្រាប់ជម្រើសពានអូស្ការ

ជាតិ

ភាពយន្ត“ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” ជាប់ពាន”តួសម្ដែងឆ្នើម” និងពាន”រឿងខ្លីល្អបំផុត”សម្រាប់ជម្រើសពានអូស្ការ

15, Dec 2022 , 8:59 am

រូបភាព

ឈុត មួយ ក្នុង រឿង ខ្លី ឆ្ងាយ ដាច់ អាល័យ (រូប ផ្ដល់ ឱ្យ )

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

ភ្នំពេញ៖ “ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” ដែលត្រូវបានថតក្នុងអំឡុងខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១កន្លងទៅនោះ បានឆ្លងដែនទៅចាក់បញ្ចាំង និងដាក់ប្រកួតប្រជែងក្នុងបណ្ដាមហោស្រពអន្តរជាតិ និងជុំវិញពិភពលោកជាង៣០មហោស្រពមកហើយ។ ភាពយន្តខ្លីដែលនិយាយពីជីវិត បងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចព្នងនេះ បានជាប់ពានអន្តរជាតិចំនួន៤ ក្នុងនោះមានពាន “តួសម្ដែងឆ្នើម” ពីប្រទេសសិង្ហបុរី និងពាន ”រឿងខ្លីល្អបំផុតរយ:ពេលលើ១៥នាទី” ពីសហរដ្ឋអាមេរិក។ ពាននេះបានបញ្ជាក់ពីកម្រិតគុណភាព ដែលអាចយកទៅប្រកួតយកពានរង្វាន់អូស្ដារបាន។

ផ្ដើមចេញពីបងប្អូនប្រុសស្រីជនជាតិដើមភាគតិចព្នង២រូប ដែលមានបំណងចាកចេញពីស្រុកកំណើត ដែលស្ថិតនៅក្នុងឃុំក្បាលរមាស ស្រុកសេសាន ខេត្តស្ទឹងត្រែង ចង់ទៅរកការងារធ្វើនៅឯរាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងក្ដីសង្ឃឹមថានឹងមានជីវភាពល្អប្រសើរជាងសព្វថ្ងៃ។

ប្អូនស្រីហាក់អាឡោះអាល័យ នឹងជីវិតរស់ក្នុងធម្មជាតិ ក៏ដូចជាអនុស្សាវរីយ៍ពីអតីតកាល។ ព្រោះតែចង់ឃើញផ្ទះជាលើកចុងក្រោយ នាងបានបបួលបងប្រុសទៅលេងភូមិចាស់ ដែលត្រូវបានគេបោះបង់ចោល ក្រោយពីត្រូវបានទឹកលិចភូមិទាំងមូល ព្រោះតែការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនី ។

បងប្រុសពុំបានទៅជាមួយប្អូនស្រីឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណា នាងនៅតែធ្វើដំណើរដោយទូក ឆ្លងកាត់វាល កាត់ព្រៃតែម្នាក់ឯង។ ភូមិកំណើតដែលពោរពេញដោយក្ដីសង្ឃឹម ភាពរីករាយ និងអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនទៀត ប្រែជាស្ងាត់ជ្រងំ។ ផ្ទះជិត១០០ខ្នង នៅឈរទ្រឹងគ្មានវិញ្ញាណ។ ដើមឈើទាំងឡាយ ខ្នងផ្ទះ ខ្នើយ ភួយ មុង ដំបូលផ្ទះ រនាបផ្ទះ ដុំថ្ម និងរបស់របរជាច្រើនទៀត ដែលនាងធ្លាប់អាស្រ័យ និងធ្លាប់លេងពីក្មេង បានកំពុងអង្រួនបេះដូងនាង ឱ្យកាន់តែពើតផ្សាហើយ។

ដ្បិតសាច់រឿង បង្ហាញតែពីការរំលឹកអនុស្សាវរីយ៍របស់តួឯងស្រីក្ដី ប៉ុន្តែដោយប្រយោល វាបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីវាសនា ក្ដីសោកសង្រេង និងបញ្ហារបស់ជនជាតិដើមភាគតិច នៅក្នុងភូមិនោះទាំងមូល។ រឿងនេះក៏អាចជាសញ្ញាណមួយ បង្ហាញពីជីវិតជនជាតិដើមភាគតិច រស់នៅតំបន់ផ្សេងៗទៀតនៃកម្ពុជា ដែលមានបញ្ហាស្រដៀងៗគ្នានេះដែរ។

សកម្មភាពក្រោយឆាក (រូប ផ្ដល់ឱ្យ)

អះអាងថាគ្មានបំណងវាយប្រហារភាគីណាមួយ អ្នកនិពន្ធនិងដឹកនាំរឿង “ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” លោក លី ប៉ូឡែន គ្រាន់តែចង់ឱ្យអ្នកទស្សនា វិភាគដោយខ្លួនឯង ក្រោយពីបានមើលរឿងមួយនេះ។ បុរសកូនទោលក្នុងគ្រួសាររូបនេះ បន្តទៀតថា ដ្បិតតែលោកមិនបាននិយាយដោយចំ ចំពោះការធ្វើទំនប់វារីអគ្គិសនី ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវិត និងការរស់នៅរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចក្ដី ប៉ុន្តែតាមរយៈភាពយន្តខ្លីនេះ លោកក៏ចង់បង្ហាញថា ការអភិវឌ្ឍអ្វីមួយត្រូវការស្ដាប់សំឡេងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។

អ្នកដឹកនាំរឿងរូបនេះពន្យល់បន្ថែម៖«គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ ដែលមិនបានស្ដាប់មតិគ្រប់ភាគី វានឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ច្រើន។ ពិសេសប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្ត ហើយបញ្ហាផ្លូវចិត្តនេះ គឺប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងណាស់។ គ្នាបង្ខំចិត្តចេញ ព្រោះគិតថាតវ៉ាក៏គ្មានផល។ ខ្ញុំទទួលស្គាល់ ថាការអភិវឌ្ឍ បានជួយប្រទេសជាតិមែន ប៉ុន្តែគួរស្ដាប់សំឡេងអ្នកប៉ះពាល់ផង»។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកនិពន្ធដែលមានស្រុកកំណើតពីខេត្តកណ្ដាល ក្នុងស្រុកកោះធំ ដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់ជីវិតកម្សត់កម្ររូបនេះ ក៏ចង់បង្កប់ពីតម្លៃនៃរបស់របរប្រើប្រាស់ ដែលធ្លាប់មានអនុស្សាវរីយ៍ជាមួយជីវិតយើងដែរ។

សកម្មភាពក្រោយឆាក (រូប ផ្ដល់ឱ្យ)

«នៅពេលតួស្រីទៅដល់ផ្ទះចាស់ គាត់ឃើញរបស់របរកាលនៅក្មេង ធ្វើឱ្យគាត់ស្រណោះ ក៏ចាប់ផ្ដើមក្ដុកក្ដួល។ យើងជាអ្នកក្រ មិនសម្បូរបស់លេងទេ ដូច្នេះពេលបានរបស់អ្វីមួយ យើងស្រឡាញ់ និងថែរក្សាវាណាស់ ទោះវាមិនថ្លៃដោយទឹកប្រាក់។ ប៉ុន្តែក្មេងៗឥឡូវ មិនឱ្យតម្លៃរបស់របរទេ ទិញហើយក៏បោះចោលៗ»។ នេះជាការពន្យល់របស់លោក ប៉ូឡែន។

ពុំមែនជាអ្នកជំនាញ តែលទ្ធផលលើសអ្នកជំនាញ

ឃ្លាតចេញអំពីគោលបំណងក្នុងសាច់រឿង យើងមកដឹងអំពីដំណើរការនៃការថត ភាពយន្តខ្លីនេះវិញម្ដង។ ជាសមិទ្ធផលដែលមិនគួរនឹកស្មានដល់។ ជាង៣០មហោស្រពទាំងថ្នាក់ជាតិ អន្តរជាតិ និងថ្នាក់ពិភពលោក ដែល “ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” បានបង្ហាញខ្លួន នឹងត្រូវបានពិភពលោកទទួលស្គាល់។ “ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” ពុំមែនកើតចេញអំពីស្នាដៃ ក្រុមអ្នកជំនាញសុទ្ធសាធឡើយ ប៉ុន្តែកើតចេញពីក្រុមយុវជន ជនជាតិដើមភាគតិចព្នង ដែលរស់ក្នុងតំបន់នោះផ្ទាល់តែម្ដង។ ពួកគេគ្មានជំនាញភាពយន្តទាល់តែសោះ។

ជារឿងដ៏ចៃដន់បំផុត។ អ្នកដឹកនាំរឿង លី ប៉ូឡែន បានកំណត់ថ្ងៃចុះទៅថតរឿងខ្លីនេះ ក្នុងអំឡុងខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១។ លោក ប៉ូឡែន បានចុះទៅទីតាំងភូមិមុន ដែលស្ថិតក្នុងឃុំក្បាលរមាស ស្រុកសេសាន ខេត្តស្ទឹងត្រែង ដោយទុកឱ្យក្រុមបច្ចេកទេសថត ទៅក្រោយតាមថ្ងៃកំណត់។ ដល់ថ្ងៃកំណត់ទៅហើយ ប៉ុន្តែរាជធានីត្រូវបានប្រកាសឱ្យបិទ ព្រោះតែការរីករាលដាលជំងឺកូវីដ-១៩ខ្លាំងពេក។ ទីបំផុតក្រុមការងារបច្ចេកទេសថតទាំងអស់ ពុំបានចុះទៅថតឡើយ។

ដោយពុំដឹងច្បាស់ថា រាជធានីនឹងបើកពេលណា លោក ប៉ូឡែន សម្រេចចិត្តថានឹងថត ដោយពុំអាចរង់ចាំបន្តឡើយ។ តែអ្វីដែលជាបញ្ហានោះ គឺក្រុមជំនាញ។ គ្មានជម្រើសទៀតឡើយ លោកសម្រេចចិត្ត ជ្រើសរើសយុវជនក្នុងភូមិនោះតែម្ដង ដើម្បីឱ្យជួយធ្វើការងារនេះ។ ក្រៅពីលោក ប៉ូឡែន ដែលជាអ្នកជំនាញ គឺមានតែយុវជនមួយរូបប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្លាប់ទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាល ពីបច្ចេកទេសយកសំឡេង ហើយផ្សេងពីនោះ គឺសុទ្ធសឹងតែជាអ្នកគ្មានជំនាញកុន។

មុនចុះថតអ្នកនិពន្ធ លី ប៉ូឡែន បានត្រឹមបង្រៀនពីរបៀបធ្វើការងារក្រុម ក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ទៅកាន់យុវជនដែលបានជ្រើសរើស។ ក្រោយមកពួកគេបានធ្វើការនោះ ជាមួយគ្នាយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំ ដោយពុំបានខ្វល់ពីការនឿយហត់។

បុរសមាឌស្ដើងរាងខ្ពស់សង្ហារ ប៉ូឡែន សរសើរក្រុមការងារថ្មីថ្មោងរបស់លោកដូច្នេះ៖«ខ្ញុំគ្រាន់តែបង្រៀនមូលដ្ឋានគ្រឹះដល់គាត់បណ្ណោះ។ គាត់ក្មេងៗ តែគាត់ធ្វើការងារយ៉ាងសកម្ម។ ពួកគាត់លុះណាស់ ហើយមានគំនិតច្នៃប្រឌិតខ្ពស់។ មិនដឹងថាមកពីរឿងនេះ និយាយពីបញ្ហាពួកគាត់ ឬយ៉ាងណាទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាសរសើរគាត់។ ខ្ញុំមានមោទកភាព ចំពោះរឿងនេះណាស់។ តួសម្ដែងដូចគ្នា សាច់រឿងដូចជារឿងរបស់គាត់ ដូច្នេះគាត់លេងចូលតួ»។

សកម្មភាពក្រោយឆាក (រូប ផ្ដល់ឱ្យ)

សូមបញ្ជាក់ថា មកដល់ពេលនេះ ខ្សែភាពយន្តខ្លីរឿង “ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” ដែលមានរយៈពេល២៤នាទីនោះ បានចាក់បញ្ចាំង និងដាក់ប្រកួតនៅបណ្តាមហោស្រពភាពយន្តអន្តរជាតិនានា ជុំវិញពិភពលោកចំនួនជាង ៣០មហោស្រពមកហើយ ។ ភាពយន្តនេះ បានចាក់បញ្ចាំងជាលើកដំបូង នៅឯមហោស្រពភាពយន្តអន្តរជាតិប៊ែកឡាំង (Berlin International Film Festival 2022) ដែលជាមហោស្រពធំមួយ សម្រាប់វិស័យភាពយន្តឯករាជ្យក្នុងពិភពលោក។

នៅក្នុងចំណោមមហោស្រពទាំង ៣០នោះ ភាពយន្តនេះក៏បានជាប់ពានរង្វាន់មួយចំនួនផងដែរ ក្នុងមហោស្រពភាពយន្តធំៗ ដូចជាពានរង្វាន់ “ភាពយន្តរយៈពេល១៥នាទី ល្អបំផុត” (Best Live-Action Short Over 15 Minutes Award) នៅឯមហោស្រពភាពយន្ត Palm Springs International Shortfest 2022 នាសហរដ្ធអាមេរិក។ ពានរង្វាន់នេះ ជាពានរង្វាន់ដែលបញ្ជាក់ពីគុណភាពភាពយន្ត ដើម្បីដាក់ប្រកួតយកពានរង្វាន់ អូស្ការ នាឆ្នាំ២០២៣ខាងមុខនេះ ។ ហើយមកដល់ពេលនេះ “ឆ្ងាយដាច់អាល័យ” កំពុងជាប់ជម្រើសប្រកួតពានរង្វាន់អូស្ការ ដើម្បីឆ្ពោះទៅវគ្គជម្រើសបឋម១៥ (Top 15)។

ពានរង្វាន់ Air Canada Award ក្នុងមហោស្រពភាពយន្ត Toronto Reel Asian International Film Festival 2022 នាប្រទេសកាណាដា។ ពានរង្វាន់ “តួសម្តែងឆ្នើម” Best Performance ក្នុងមហោស្រពភាពយន្តអន្តរជាតិសិង្ហបុរី ឆ្នាំ២០២២។ ពានរង្វាន់ “ភាពយន្តខ្លីល្អបំផុត” នៅឯមហោស្រពភាពយន្ត Laceno D’oro 2022 នាប្រទេសអ៊ីតាលី៕