ខឿនព្រះវិហារបុរាណនេះ ត្រូវបានសាងសង់ឡើងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី១៣-១៤ ពីថ្មបាយក្រៀម និងថ្មភក់ ស្ថិតនៅខាងកើតប្រាសាទបាយ័ន ចម្ងាយប្រមាណ២០០ម៉ែត្រ។ នេះជាខឿនព្រះវិហារទី៩ ក្នុងចំណោមព្រះវិហារសរុប៦២ ក្នុងរាជធានីអង្គរធំ ដែលសាងសង់ឡើងដើម្បីគោរពបូជាសាសនា សម្រាប់មន្រ្តីរាជការ និងពលរដ្ឋក្នុងតំបន់ជុំវិញនោះ។ តាមរយៈកំណាយលើកទី៣ គេបានដឹងកាន់តែច្បាស់ពីទំនាក់ទំនងរបស់ខឿននេះ ថាជាទីគោរពសក្ការៈសំខាន់មួយ នៅជិតរាជធានី ដែលទំនងជាមានការជម្លៀសពលរដ្ឋក្នុងតំបន់ប្រជុំជន ដើម្បីសាងសង់ព្រះវិហារវិញ។