ជាតិ
សង្គមជាតិ
គម្រោងសម្តែង Migra-Safe ផ្តល់ព័ត៌មានដល់ពលរដ្ឋពីការធ្វើចំណាកស្រុកខុសច្បាប់
×![]()
ដោយ: សារព័ត៌មានថ្មីៗ
សៀមរាប៖ កាលពីថ្មីៗនេះ ក្រុមសិល្បករនៃអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈ (PPS) បានធ្វើដំណើរតាមភូមិនានាជុំវិញតំបន់ជនបទ ក្នុងខេត្តសៀមរាប ខេត្តបាត់ដំបង និងបន្ទាយមានជ័យ ដើម្បផ្តល់ការសម្តែងក្នុងន័យអប់រំ សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋទីនោះអំពី«ការធ្វើចំណាកស្រុកប្រកបដោយសុវត្ថិភាព»។អង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈបានសហការជាមួយនិង Civil Volunteer Group(GVC) ដែលជាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល អ៊ីតាលី រួមជាមួយនិងអង្គការកម្ពុជាដើម្បីជួយស្ត្រីមានវិបត្តិ(CWCC)ដើម្បីបង្កើតកម្មវិធីសម្តែងដែលជាផ្នែកមួយនៃគម្រោងរយៈពេលបីឆ្នាំដែលមានឈ្មោះថា "Migra-Safe" ដែលបានផ្តល់មូលនិធិដោយសហភាពអឺរ៉ុប។
ល្ខោនអប់រំនិយាយអំពីស្ត្រីខ្មែរមួយក្រុមដែលបានចូលទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃដោយខុសច្បាប់ដោយសារពួកគេត្រូវការលុយដើម្បីសងបំណុលដែលពួកគេជំពាក់នៅក្នុងភូមិ។ ពួកគេបានទាក់ទងជាមួយឈ្មួញកណ្តាល និងបានចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរដ៏លំបាកទៅកាន់ប្រទេសថៃ។ ពួកគេបានធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រមួយនិងការដ្ឋានសំណង់មួយ ប៉ុន្តែពួកគេមិនត្រូវបានទទួលលុយពីកម្លាំងញើសឈាមដែលគេខំធ្វើការនោះទេ។ ពួកគេមិនមានសិទ្ធសូម្បីតែតវ៉ាអំពីរឿងនេះ ដោយសារតែការចូលធ្វើការខុសច្បាប់របស់ពួកគេ។ ចុងក្រោយពួកគេបានត្រលប់មកប្រទេសកំណើតវិញ ដោយដៃទទេ។
លោក ហួត តារា ជានាយកសហគ្រាសសង្គមហ្វារប្រចាំនៅខេត្តសៀមរាប((Www.PhareCambodianCircus.org) បាននិយាយថា ក្រុមសិល្បករនៃអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈ ត្រូវបានស្នើសុំឲ្យសហការក្នុងគម្រោងនេះ ដោយសារតែទេពកោសល្យនិងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ពួកគេ។អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៏កាន់តែខ្លាំងនោះគឺ ល្ខោនអប់រំនេះ បានក្លាយជាចំណីចក្ខុដ៏ថ្មីស្រឡាងសម្រាប់ប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងភូមិជនបទទាំងនោះ ដោយសារពួកគាត់មិនដែលបានឃើញការសម្តែងរបស់ក្រុមសិល្បករនៃអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈពីមុនមកទេ។ លោកថ្លែងថា៖« វាមិនត្រឹមតែអាចអប់រំពួកគេពីបញ្ហាដែលកើតមានឡើងក្នុងសហគមន៍និងផ្ទះរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាជាឱកាសដើម្បីបង្ហាញពួកគេឱ្យស្គាល់ទម្រង់សិល្បៈថ្មីមួយ ដែលពួកគេមិនធ្លាប់មានឱកាសឃើញពីមុនមក»
Stefania Pirani, ប្រធានគម្រោងនៃ GVC បាននិយាយថាអង្គការរបស់អ្នកស្រីបានពិភាក្សាជាមួយអ្នកពាក់ព័ន្ធនិងអ្នកជំនាញផ្សេងគ្នា ហើយក៏មានយោបល់រួមមួយថា ល្ខោន គឺជាមធ្យោបាយដែលសមរម្យបំផុតក្នុងការអបរំទៅកាន់យុវជន ដែលតែងតែធ្វើចំណាកស្រុកដើម្បីស្វែងរកការងារធ្វើ។ ប្រជាជនកម្ពុជាតាមជនបទភាគច្រើនមិនចេះអក្សរទេដូច្នេះសិល្បៈដែលមើលឃើញគឺមានប្រសិទ្ធិភាពបំផុតក្នុងការបញ្ជូនសារដែលយើងចង់ប្រាប់ទៅកាន់ពួកគេ»។
លោកស្រីបន្តទៀតថា៖« អ្នកចំណាកស្រុកខ្មែរជាច្រើនដែលចូលទៅថៃ គឺមានភាពមិនប្រក្រតីហើយពួកគេពិតជាមិនមានព័ត៌មានណាមួយថាតើពួកគេគួរធ្វើអ្វីដើម្បីក្លាយជាអ្នកចំណាកស្រុកស្របច្បាប់នោះឡើយ។ ពួកគេមិនដឹងថាគេត្រូវការលិខិតឆ្លងដែនមួយ ហើយបើត្រូវការលិខិតឆ្លងដែននេះ តើទៅធ្វើនៅឯណាត្រូវការឯកសារអ្វីខ្លះ។ ហើយបើគាត់ទៅដោយគ្មានអ្វីសោះ គាត់នឹងត្រូវគេបោកជាមិនខាន»។
ប្រជាជនកម្ពុជារាប់ពាន់នាក់បានឆ្លងព្រំដែនចូលទៅក្នុងប្រទេសថៃជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលភាគច្រើននៃពួកគេគឺគ្មានលិខិតឆ្លងដែន ឫលិខិតអនុញ្ញាតធ្វើការទេ។ ពួកគេទាំងនោះចូលទៅ ធ្វើការក្នុងការដ្ឋានសំណង់ រោងចក្រនានា និងកន្លែងនេសាទផ្សេង។
ខណៈពេលដែលកំពុងធ្វើការនៅទីនោះភាគច្រើននៃពួកគេមិនទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលជាថ្នូរដូរនិងការខិតខំធ្វើការរបស់ពួកគេនោះទេ ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេតែងតែធ្វើការហួសម៉ោងកំណត់ ទោះជាដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងតែត្រូវបានគេកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងញើសឈាមក៏ដោយ ពួកគាត់នៅតែបន្តធ្វើ ដោយសារតែពួកគាត់មិនដឹងថាគួរធ្វើយ៉ាងម៉េចដើម្បីកែលម្អស្ថានភាពរបស់ពួកគាត់នោះឡើយ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖« គោលបំណងនៃគម្រោងនេះគឺដើម្បីផ្តល់ឱ្យអ្នកភូមិនូវព័ត៌មានដែលពួកគេត្រូវការ។ គោលបំណងធំមួយទៀត គឺថាប្រសិនបើពួកគេជ្រើសរើសក្នុងការធ្វើចំណាកស្រុកនោះពួកគេនឹងធ្វើវាដោយសុវត្ថិភាព។ គម្រោង «Migra-Safe» ក៏នឹងផ្តល់នូវព័ត៌មានអំពីសិទ្ធិដែលជនចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ត្រូវមាន។ ជាងនេះទៅទៀត យើងក៏អាចផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវទំនាក់ទំនងដែលពួកគេអាចទទួលបានជំនួយនៅក្នុងប្រទេសថៃ»។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖«យ៉ាងហោចណាស់ យើងជួប ប្រជាជនប្រហែល ៣០០ គ្រួសារជារៀងរាល់សបា្តហ៏ យើងក៏មានសំណួររសួរទៅកាន់គ្រួសារទាំងនោះ ទាក់ទងនិងការធ្វើចំណាកស្រុកដោយសុវត្ថិភាពផងដែរ»។
ចំនួនអ្នកមកចូលរួមមើលការសម្តែងសិល្បៈរបស់ក្រុមសិល្បករនៃអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈជាមធ្យម មានចំនួនប្រមាណជា ៤០០ ទៅ ៦០០ នាក់។ ពួកគាត់អង្គុយមើលការសម្តែង ដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុងបរិវេណវត្តក្នុងស្រុកនីមួយៗដោយភាពសប្បាយរីករាយ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖«បន្ទាប់ពីការសម្តែងចប់ យើងនឹងត្រឡប់ទៅភូមិហើយសួរក្រុមគ្រួសារទាំងនោះនូវសំណួរមួយចំនួន ហើយពេលនោះយើងអាចមើលឃើញនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពីព័ត៌មានដែលបានផ្តល់ជូនតាមរយៈការសម្តែងនេះ។ គម្រោងនៃការសម្តែងនឹងត្រូវបញ្ចប់នៅចុងខែមករា ឆ្នាំ ២០១៥នេះ៕
អត្ថបទ៖ អង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈ
ល្ខោនអប់រំនិយាយអំពីស្ត្រីខ្មែរមួយក្រុមដែលបានចូលទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃដោយខុសច្បាប់ដោយសារពួកគេត្រូវការលុយដើម្បីសងបំណុលដែលពួកគេជំពាក់នៅក្នុងភូមិ។ ពួកគេបានទាក់ទងជាមួយឈ្មួញកណ្តាល និងបានចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរដ៏លំបាកទៅកាន់ប្រទេសថៃ។ ពួកគេបានធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រមួយនិងការដ្ឋានសំណង់មួយ ប៉ុន្តែពួកគេមិនត្រូវបានទទួលលុយពីកម្លាំងញើសឈាមដែលគេខំធ្វើការនោះទេ។ ពួកគេមិនមានសិទ្ធសូម្បីតែតវ៉ាអំពីរឿងនេះ ដោយសារតែការចូលធ្វើការខុសច្បាប់របស់ពួកគេ។ ចុងក្រោយពួកគេបានត្រលប់មកប្រទេសកំណើតវិញ ដោយដៃទទេ។
លោក ហួត តារា ជានាយកសហគ្រាសសង្គមហ្វារប្រចាំនៅខេត្តសៀមរាប((Www.PhareCambodianCircus.org) បាននិយាយថា ក្រុមសិល្បករនៃអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈ ត្រូវបានស្នើសុំឲ្យសហការក្នុងគម្រោងនេះ ដោយសារតែទេពកោសល្យនិងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ពួកគេ។អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៏កាន់តែខ្លាំងនោះគឺ ល្ខោនអប់រំនេះ បានក្លាយជាចំណីចក្ខុដ៏ថ្មីស្រឡាងសម្រាប់ប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងភូមិជនបទទាំងនោះ ដោយសារពួកគាត់មិនដែលបានឃើញការសម្តែងរបស់ក្រុមសិល្បករនៃអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈពីមុនមកទេ។ លោកថ្លែងថា៖« វាមិនត្រឹមតែអាចអប់រំពួកគេពីបញ្ហាដែលកើតមានឡើងក្នុងសហគមន៍និងផ្ទះរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាជាឱកាសដើម្បីបង្ហាញពួកគេឱ្យស្គាល់ទម្រង់សិល្បៈថ្មីមួយ ដែលពួកគេមិនធ្លាប់មានឱកាសឃើញពីមុនមក»
Stefania Pirani, ប្រធានគម្រោងនៃ GVC បាននិយាយថាអង្គការរបស់អ្នកស្រីបានពិភាក្សាជាមួយអ្នកពាក់ព័ន្ធនិងអ្នកជំនាញផ្សេងគ្នា ហើយក៏មានយោបល់រួមមួយថា ល្ខោន គឺជាមធ្យោបាយដែលសមរម្យបំផុតក្នុងការអបរំទៅកាន់យុវជន ដែលតែងតែធ្វើចំណាកស្រុកដើម្បីស្វែងរកការងារធ្វើ។ ប្រជាជនកម្ពុជាតាមជនបទភាគច្រើនមិនចេះអក្សរទេដូច្នេះសិល្បៈដែលមើលឃើញគឺមានប្រសិទ្ធិភាពបំផុតក្នុងការបញ្ជូនសារដែលយើងចង់ប្រាប់ទៅកាន់ពួកគេ»។
លោកស្រីបន្តទៀតថា៖« អ្នកចំណាកស្រុកខ្មែរជាច្រើនដែលចូលទៅថៃ គឺមានភាពមិនប្រក្រតីហើយពួកគេពិតជាមិនមានព័ត៌មានណាមួយថាតើពួកគេគួរធ្វើអ្វីដើម្បីក្លាយជាអ្នកចំណាកស្រុកស្របច្បាប់នោះឡើយ។ ពួកគេមិនដឹងថាគេត្រូវការលិខិតឆ្លងដែនមួយ ហើយបើត្រូវការលិខិតឆ្លងដែននេះ តើទៅធ្វើនៅឯណាត្រូវការឯកសារអ្វីខ្លះ។ ហើយបើគាត់ទៅដោយគ្មានអ្វីសោះ គាត់នឹងត្រូវគេបោកជាមិនខាន»។
ប្រជាជនកម្ពុជារាប់ពាន់នាក់បានឆ្លងព្រំដែនចូលទៅក្នុងប្រទេសថៃជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលភាគច្រើននៃពួកគេគឺគ្មានលិខិតឆ្លងដែន ឫលិខិតអនុញ្ញាតធ្វើការទេ។ ពួកគេទាំងនោះចូលទៅ ធ្វើការក្នុងការដ្ឋានសំណង់ រោងចក្រនានា និងកន្លែងនេសាទផ្សេង។
ខណៈពេលដែលកំពុងធ្វើការនៅទីនោះភាគច្រើននៃពួកគេមិនទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលជាថ្នូរដូរនិងការខិតខំធ្វើការរបស់ពួកគេនោះទេ ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេតែងតែធ្វើការហួសម៉ោងកំណត់ ទោះជាដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងតែត្រូវបានគេកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងញើសឈាមក៏ដោយ ពួកគាត់នៅតែបន្តធ្វើ ដោយសារតែពួកគាត់មិនដឹងថាគួរធ្វើយ៉ាងម៉េចដើម្បីកែលម្អស្ថានភាពរបស់ពួកគាត់នោះឡើយ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖« គោលបំណងនៃគម្រោងនេះគឺដើម្បីផ្តល់ឱ្យអ្នកភូមិនូវព័ត៌មានដែលពួកគេត្រូវការ។ គោលបំណងធំមួយទៀត គឺថាប្រសិនបើពួកគេជ្រើសរើសក្នុងការធ្វើចំណាកស្រុកនោះពួកគេនឹងធ្វើវាដោយសុវត្ថិភាព។ គម្រោង «Migra-Safe» ក៏នឹងផ្តល់នូវព័ត៌មានអំពីសិទ្ធិដែលជនចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ត្រូវមាន។ ជាងនេះទៅទៀត យើងក៏អាចផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវទំនាក់ទំនងដែលពួកគេអាចទទួលបានជំនួយនៅក្នុងប្រទេសថៃ»។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖«យ៉ាងហោចណាស់ យើងជួប ប្រជាជនប្រហែល ៣០០ គ្រួសារជារៀងរាល់សបា្តហ៏ យើងក៏មានសំណួររសួរទៅកាន់គ្រួសារទាំងនោះ ទាក់ទងនិងការធ្វើចំណាកស្រុកដោយសុវត្ថិភាពផងដែរ»។
ចំនួនអ្នកមកចូលរួមមើលការសម្តែងសិល្បៈរបស់ក្រុមសិល្បករនៃអង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈជាមធ្យម មានចំនួនប្រមាណជា ៤០០ ទៅ ៦០០ នាក់។ ពួកគាត់អង្គុយមើលការសម្តែង ដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុងបរិវេណវត្តក្នុងស្រុកនីមួយៗដោយភាពសប្បាយរីករាយ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖«បន្ទាប់ពីការសម្តែងចប់ យើងនឹងត្រឡប់ទៅភូមិហើយសួរក្រុមគ្រួសារទាំងនោះនូវសំណួរមួយចំនួន ហើយពេលនោះយើងអាចមើលឃើញនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពីព័ត៌មានដែលបានផ្តល់ជូនតាមរយៈការសម្តែងនេះ។ គម្រោងនៃការសម្តែងនឹងត្រូវបញ្ចប់នៅចុងខែមករា ឆ្នាំ ២០១៥នេះ៕
អត្ថបទ៖ អង្គការហ្វារពន្លឺសិល្បៈ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
