ព័ត៍មានសុខភាព
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
នៅពេលណាដែលគួរទៅជួបនឹងគ្រូពេទ្យ
- អ្នកមានការឈឺចាប់ថ្មីនៅពេលដែលរួមភេទ
- ការឈឺចាប់កំពុងតែរំខានអ្នក និងដៃគូររបស់អ្នកពីការរីករាយក្នុងការរួមភេទ
- ការឈឺចាប់រឹតតែឈឺទៅៗត្រង់ត្រគាក
- ការឈឺចាប់នោះត្រូវបានរួមផ្សំទៅដោយការរមាស់ទ្វារមាស, ហើម និងស្ងួត
- អ្នកធ្លាប់មានការនោមក្រហាយ
នៅពេលណាដែលអ្នកគួរទៅជួបនឹងគ្រូពេទ្យ
មិនរាល់យប់ទាំងអស់ទេ។ អ្នកមិនដែលគិតថាអ្នកនឹងរកឃើញថាអ្នកនិយាយវាដោយខ្លួនឯងនោះទេ។ វាមិនមែនជាការឈឺក្បាលដែលធ្វើអោយបាត់បង់ចំនង់ផ្លូវភេទប៉ុន្មានថ្ងៃនេះទេ។ វាជាការរួមភេទដែលធ្វើអោយអ្នកឈឺ និងអ្នកមិនប្រាកដថាហេតុអ្វី។
ជាធម្មតាទីតាំងនៃការរួមភេទដែលមិនជាទម្លាប់នៅឡើយនោះនឹងនាំអោយមានការឈឺចាប់។ វេជ្ជបណ្ឌិត រ៉ូហ្គ័រ ស្មីត ដែលជាសាស្ត្រាចារ្យនៃខាងរោគស្ត្រី និងសម្ភពបាននិយាយថា ប្រសិនបើវាមានការកើតឡើងការឈឺចាប់ភ្លាមៗជាមួយការមានទីតាំងនៃការរួមភេទថ្មី, សូមកុំបារម្ភ, គ្រាន់តែនិយាយរឿងនេះទៅកាន់គ្រូពេទ្យនៅពេលពិនិត្យសុខភាព។
ជួនកាល ចលនការនៃខ្លួនរបស់យើងធម្មតាអាចបណ្តាលអោយមានការឈឺចាប់អំឡុងពេលរួមភេទដោយសារភាពស្ងួត, ដោយសារការបើករបស់ទ្វារមាសនោះតូចពេក។ មូលហេតុនៃអារម្មណ៍គឺជារឿងសំខាន់ផងដែរ។ ប្រសិនបើការរួមភេទមានការប្រញាប់ប្រញាលពេក ឬស្ត្រេសទៅនឹងក្លិន, ដែលនេះអាចធ្វើអោយកង្វះនូវភាពរំអិល និងធ្វើអោយឈឺចាប់។
ប្រសិនបើការឈឺចាប់ដែលមានអារម្មណ៍ក្នុងការដែលត្រូវបានលិង្គដាក់បញ្ចូលនោះ, មូលហេតុជាទូទៅបំផុតនោះគឺជាការរលាក ឬជាការឆ្លងមេរោគនៅនឹងយោនី ឬផ្នែកខាងក្រៅនៃយោនី។ ប្រសិនបើវាឈឺជាងនៅពេលដែលលិង្កកំពុងដាក់បញ្ចូលយ៉ាងជ្រៅនោះ, នោះការឆ្លងមេរោគនៃយោនីអាចជាបញ្ហា។
ការឆ្លងមេរោគលើប្លោកនោម ឬប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកនោមក៏ជាមូលហេតុមួយដែលអាចកើតមានផងដែរនៃការឈឺចាប់ពេលរួមភេទនោះ។
ការបន្ធូរបន្ថយនូវរោគសញ្ញា
វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតបាននិយាយថា ការឈឺចាប់ពេលរួមភេទមិនបណ្តាលអោយគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពរបស់អ្នកទេ។ ប៉ុន្តែវាគ្មានហេតុផលណាដែលធ្វើមិនដឹងមិនលឺជាមួយវានោះទេ។ ទាំងនេះគឺជាការជួយអោយមានភាពប្រសើរឡើងវិញទៅនឹងការបង្កើតជីវិតស្នេហាឡើងវិញ។
- វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតនិយាយថា ការប្តូរនូវទីតាំងអាចជួយអ្នកបាន។ គាត់ក៏បាននិយាយដែរថា ទីតាំងដែលល្អបំផុតគឺស្ត្រីអាចគ្រប់គ្រងនូវការរុញគំហុកនូវលិង្គបានដែលថាតើស្ត្រីគឺស្ថិតនៅពីលើ ឬអ្នកគេងម្ខាងម្នាក់។ សូមរកនូវទីតាំងណាដែលធ្វើអោយអ្នកទាំងពីរយល់ថាសម និងសុខស្រួល និងទាំងចលនការ និងអារម្មណ៍ផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចរកឃើញថាតើទីតាំងបែបណាដែលមិនផ្តល់នូវការបាត់ឈឺទេនោះ, សូមប្រាប់ទៅគ្រូពេទ្យថាតើទីតាំងបែបណាដែលឈឺខ្លាំងបំផុត និងបែបណាដែលឈឺតិចបំផុត។ ព័ត៌មាននេះនឹងជួយគ្រូពេទ្យអោយរកឃើញថាកន្លែងណាដែលមើលទៅបង្កជាបញ្ហា។
- បន្ធូរអារម្មណ៍, កុំប្រញាប់ៈ វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតបានសំណូមពរថា ប្រសិនបើសាច់ដុំទ្វារមាសរបស់អ្នកឡើងតឹង និងការពារពីការរួមភេទ, គឺសំដៅទៅលើការបរបោសអង្អែល។ ជារឿយៗ ភាពដឹងញាណនៃខ្លួនរបស់អ្នកនឹងឆ្លើយតបយ៉ាងច្បាស់ទៅនឹងអារម្មណ៍មួយចំនួនដូចជាការភ័យខ្លាចទៅនឹងការមានផ្ទៃពោះ ឬការឈឺចាប់ ឬភាពស្ទាក់ស្ទើរទៅនឹងការរួមភេទ។ កុំទុកអោយខ្លួនអ្នកប្រញាប់ប្រញាល់អី, និងប្រសិនបើការព្រួយបារម្ភនៅតែមានបន្ត, សូមនិយាយទៅកាន់គ្រូពេទ្យអំពីបញ្ហានេះ។ វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតបានរំលឹកយើងថា ការបង្កើតស្នេហាមិនមានរួមបញ្ចូលនឹងសកម្មភាពរួមភេទនោះទេ។
- បំបាត់ភាពស្ងួតៈ នៅពេលដែលអ្នកជិតទៅដល់នឹងអស់រដូវ, ជាលិកានៃទ្វារមាសដែលស្តើង និងស្ងួតគឺជាបញ្ហាទូទៅជាមួយនឹងដំណោះស្រាយយ៉ាងច្រើន។ ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាស្ងួតម្តងម្កាលទេនោះ, ព្យាយាមរំអិលដោយទឹករំអិលដូចជា K-Y Jelly ឬ Surgilube។ វេជ្ជបណ្ឌិតដេវីដ អេសឈេនបាច ដែលជាសាស្ត្រាចារ្យ និងជាប្រធានផ្នែកនៃរោគស្ត្រី និងសម្ភពនៅឯសាកលវិទ្យាល័យវ៉ាស៊ីនតោននៅក្នុងទីក្រុងសេតថល(Seattle )បានសំណូមពរថា ដើម្បីបន្តនូវសំណើម, ព្យាយាមប្រើប្រាស់នូវផលិតផលថ្មីមួយចំនួនដូចជា Replens ដែលនាំអោយមានជាតិទឹកជំនួសនៅនឹងជាលិកាទ្វារមាសរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើបញ្ហារុំារ៉ៃ, អ្នកអាចពិភាក្សាជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតនៃការព្យាបាលជំនួសដោយអរម៉ូនអ៊ឹស្ត្រូសែន។
- ការពារពីការឆ្លងមេរោគនៅប្លោកនោមៈ ប្រសិនបើមានអារម្មណ៍ថាក្រហាយកើតមានឡើងអំឡុងពេលរួមភេទ និងបន្ទោរបង់, វាពិតជាអាចកើតមានណាស់ថាអ្នកមានការឆ្លងមេរោគនូវប្រដាប់បង្ហូរទឹកនោម។ ដំបូង គ្រូពេទ្យពិនិត្យអ្នក, ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃការឆ្លងមេរោគលើប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកនោម និងចេញវេជ្ជបញ្ជាយ៉ាងសមស្រប, ផ្នែកដែលសំខាន់បំផុតនៃការកើតមានម្តងទៀតនោះគឺអាស្រ័យទៅលើអ្នក។ វេជ្ជបណ្ឌិត ជេក ឡាផីតជាគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងមូត្រសាស្ត្រនៅក្នុងទីក្រុងមីឈីហ្កែនបាននិយាយថា រយៈពេលដែលទៀងទាត់ទៅនឹងការនោមគឺមិនតិចជាង៣ទៅ៤ម៉ោងនោះទេ។ ក្រៅពីនេះ, ប្លោកនោមរបស់អ្នកអាចរួម, ចាល់ជាតិទឹក, ក្លាយជាឆ្លងមេរោគ និងត្រូវបានឆ្លៀតចូលដោយបាក់តេរី។
- ព្យាបាលជំងឺស្វាយ: ប្រសិនបើមេរោគនេះគឺជាមូលហេតុនៃការឈឺរបស់អ្នក, អ្នកគួរតែតមនឹងការរួមភេទរហូតដល់មេរោគនោះបាត់ទៅវិញសិន។ វេជ្ជបណ្ឌិត R. Don Gambrell ជាសាស្ត្រាចារ្យឯកទេសខាងក្រពេញ, ខាងរោគស្ត្រី និងសម្ភពនៅឯមន្ទីរពេទ្យចរជា និងគ្លីនីកមួយបាននិយាយថា ទោះជាជំងឺស្វាយត្រូវការការព្យាបាលរយៈពេលយូរក៏ពិតមែន, វាអាចត្រូវបានជម្រុញអោយលុបបំបាត់វា និងត្រូវបានព្យាបាល។ គាត់ក៏បានបន្ថែមថា បម្រុងប្រយ័ត្នដែលសំខាន់បំផុតរបស់អ្នកអំឡុងពេលនៃការឈឺនោះគឺ តមការរួមភេទអំឡុងពេលផ្ទុះឡើងនៃមេរោគ ឬប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យគ្រប់ពេលដែលអ្នករួមភេទ។
ផ្តល់សិទ្ធិដោយ www.health.com.kh
- អ្នកមានការឈឺចាប់ថ្មីនៅពេលដែលរួមភេទ
- ការឈឺចាប់កំពុងតែរំខានអ្នក និងដៃគូររបស់អ្នកពីការរីករាយក្នុងការរួមភេទ
- ការឈឺចាប់រឹតតែឈឺទៅៗត្រង់ត្រគាក
- ការឈឺចាប់នោះត្រូវបានរួមផ្សំទៅដោយការរមាស់ទ្វារមាស, ហើម និងស្ងួត
- អ្នកធ្លាប់មានការនោមក្រហាយ
នៅពេលណាដែលអ្នកគួរទៅជួបនឹងគ្រូពេទ្យ
មិនរាល់យប់ទាំងអស់ទេ។ អ្នកមិនដែលគិតថាអ្នកនឹងរកឃើញថាអ្នកនិយាយវាដោយខ្លួនឯងនោះទេ។ វាមិនមែនជាការឈឺក្បាលដែលធ្វើអោយបាត់បង់ចំនង់ផ្លូវភេទប៉ុន្មានថ្ងៃនេះទេ។ វាជាការរួមភេទដែលធ្វើអោយអ្នកឈឺ និងអ្នកមិនប្រាកដថាហេតុអ្វី។
ជាធម្មតាទីតាំងនៃការរួមភេទដែលមិនជាទម្លាប់នៅឡើយនោះនឹងនាំអោយមានការឈឺចាប់។ វេជ្ជបណ្ឌិត រ៉ូហ្គ័រ ស្មីត ដែលជាសាស្ត្រាចារ្យនៃខាងរោគស្ត្រី និងសម្ភពបាននិយាយថា ប្រសិនបើវាមានការកើតឡើងការឈឺចាប់ភ្លាមៗជាមួយការមានទីតាំងនៃការរួមភេទថ្មី, សូមកុំបារម្ភ, គ្រាន់តែនិយាយរឿងនេះទៅកាន់គ្រូពេទ្យនៅពេលពិនិត្យសុខភាព។
ជួនកាល ចលនការនៃខ្លួនរបស់យើងធម្មតាអាចបណ្តាលអោយមានការឈឺចាប់អំឡុងពេលរួមភេទដោយសារភាពស្ងួត, ដោយសារការបើករបស់ទ្វារមាសនោះតូចពេក។ មូលហេតុនៃអារម្មណ៍គឺជារឿងសំខាន់ផងដែរ។ ប្រសិនបើការរួមភេទមានការប្រញាប់ប្រញាលពេក ឬស្ត្រេសទៅនឹងក្លិន, ដែលនេះអាចធ្វើអោយកង្វះនូវភាពរំអិល និងធ្វើអោយឈឺចាប់។
ប្រសិនបើការឈឺចាប់ដែលមានអារម្មណ៍ក្នុងការដែលត្រូវបានលិង្គដាក់បញ្ចូលនោះ, មូលហេតុជាទូទៅបំផុតនោះគឺជាការរលាក ឬជាការឆ្លងមេរោគនៅនឹងយោនី ឬផ្នែកខាងក្រៅនៃយោនី។ ប្រសិនបើវាឈឺជាងនៅពេលដែលលិង្កកំពុងដាក់បញ្ចូលយ៉ាងជ្រៅនោះ, នោះការឆ្លងមេរោគនៃយោនីអាចជាបញ្ហា។
ការឆ្លងមេរោគលើប្លោកនោម ឬប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកនោមក៏ជាមូលហេតុមួយដែលអាចកើតមានផងដែរនៃការឈឺចាប់ពេលរួមភេទនោះ។
ការបន្ធូរបន្ថយនូវរោគសញ្ញា
វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតបាននិយាយថា ការឈឺចាប់ពេលរួមភេទមិនបណ្តាលអោយគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពរបស់អ្នកទេ។ ប៉ុន្តែវាគ្មានហេតុផលណាដែលធ្វើមិនដឹងមិនលឺជាមួយវានោះទេ។ ទាំងនេះគឺជាការជួយអោយមានភាពប្រសើរឡើងវិញទៅនឹងការបង្កើតជីវិតស្នេហាឡើងវិញ។
- វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតនិយាយថា ការប្តូរនូវទីតាំងអាចជួយអ្នកបាន។ គាត់ក៏បាននិយាយដែរថា ទីតាំងដែលល្អបំផុតគឺស្ត្រីអាចគ្រប់គ្រងនូវការរុញគំហុកនូវលិង្គបានដែលថាតើស្ត្រីគឺស្ថិតនៅពីលើ ឬអ្នកគេងម្ខាងម្នាក់។ សូមរកនូវទីតាំងណាដែលធ្វើអោយអ្នកទាំងពីរយល់ថាសម និងសុខស្រួល និងទាំងចលនការ និងអារម្មណ៍ផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចរកឃើញថាតើទីតាំងបែបណាដែលមិនផ្តល់នូវការបាត់ឈឺទេនោះ, សូមប្រាប់ទៅគ្រូពេទ្យថាតើទីតាំងបែបណាដែលឈឺខ្លាំងបំផុត និងបែបណាដែលឈឺតិចបំផុត។ ព័ត៌មាននេះនឹងជួយគ្រូពេទ្យអោយរកឃើញថាកន្លែងណាដែលមើលទៅបង្កជាបញ្ហា។
- បន្ធូរអារម្មណ៍, កុំប្រញាប់ៈ វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតបានសំណូមពរថា ប្រសិនបើសាច់ដុំទ្វារមាសរបស់អ្នកឡើងតឹង និងការពារពីការរួមភេទ, គឺសំដៅទៅលើការបរបោសអង្អែល។ ជារឿយៗ ភាពដឹងញាណនៃខ្លួនរបស់អ្នកនឹងឆ្លើយតបយ៉ាងច្បាស់ទៅនឹងអារម្មណ៍មួយចំនួនដូចជាការភ័យខ្លាចទៅនឹងការមានផ្ទៃពោះ ឬការឈឺចាប់ ឬភាពស្ទាក់ស្ទើរទៅនឹងការរួមភេទ។ កុំទុកអោយខ្លួនអ្នកប្រញាប់ប្រញាល់អី, និងប្រសិនបើការព្រួយបារម្ភនៅតែមានបន្ត, សូមនិយាយទៅកាន់គ្រូពេទ្យអំពីបញ្ហានេះ។ វេជ្ជបណ្ឌិត ស្មីតបានរំលឹកយើងថា ការបង្កើតស្នេហាមិនមានរួមបញ្ចូលនឹងសកម្មភាពរួមភេទនោះទេ។
- បំបាត់ភាពស្ងួតៈ នៅពេលដែលអ្នកជិតទៅដល់នឹងអស់រដូវ, ជាលិកានៃទ្វារមាសដែលស្តើង និងស្ងួតគឺជាបញ្ហាទូទៅជាមួយនឹងដំណោះស្រាយយ៉ាងច្រើន។ ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាស្ងួតម្តងម្កាលទេនោះ, ព្យាយាមរំអិលដោយទឹករំអិលដូចជា K-Y Jelly ឬ Surgilube។ វេជ្ជបណ្ឌិតដេវីដ អេសឈេនបាច ដែលជាសាស្ត្រាចារ្យ និងជាប្រធានផ្នែកនៃរោគស្ត្រី និងសម្ភពនៅឯសាកលវិទ្យាល័យវ៉ាស៊ីនតោននៅក្នុងទីក្រុងសេតថល(Seattle )បានសំណូមពរថា ដើម្បីបន្តនូវសំណើម, ព្យាយាមប្រើប្រាស់នូវផលិតផលថ្មីមួយចំនួនដូចជា Replens ដែលនាំអោយមានជាតិទឹកជំនួសនៅនឹងជាលិកាទ្វារមាសរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើបញ្ហារុំារ៉ៃ, អ្នកអាចពិភាក្សាជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតនៃការព្យាបាលជំនួសដោយអរម៉ូនអ៊ឹស្ត្រូសែន។
- ការពារពីការឆ្លងមេរោគនៅប្លោកនោមៈ ប្រសិនបើមានអារម្មណ៍ថាក្រហាយកើតមានឡើងអំឡុងពេលរួមភេទ និងបន្ទោរបង់, វាពិតជាអាចកើតមានណាស់ថាអ្នកមានការឆ្លងមេរោគនូវប្រដាប់បង្ហូរទឹកនោម។ ដំបូង គ្រូពេទ្យពិនិត្យអ្នក, ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃការឆ្លងមេរោគលើប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកនោម និងចេញវេជ្ជបញ្ជាយ៉ាងសមស្រប, ផ្នែកដែលសំខាន់បំផុតនៃការកើតមានម្តងទៀតនោះគឺអាស្រ័យទៅលើអ្នក។ វេជ្ជបណ្ឌិត ជេក ឡាផីតជាគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងមូត្រសាស្ត្រនៅក្នុងទីក្រុងមីឈីហ្កែនបាននិយាយថា រយៈពេលដែលទៀងទាត់ទៅនឹងការនោមគឺមិនតិចជាង៣ទៅ៤ម៉ោងនោះទេ។ ក្រៅពីនេះ, ប្លោកនោមរបស់អ្នកអាចរួម, ចាល់ជាតិទឹក, ក្លាយជាឆ្លងមេរោគ និងត្រូវបានឆ្លៀតចូលដោយបាក់តេរី។
- ព្យាបាលជំងឺស្វាយ: ប្រសិនបើមេរោគនេះគឺជាមូលហេតុនៃការឈឺរបស់អ្នក, អ្នកគួរតែតមនឹងការរួមភេទរហូតដល់មេរោគនោះបាត់ទៅវិញសិន។ វេជ្ជបណ្ឌិត R. Don Gambrell ជាសាស្ត្រាចារ្យឯកទេសខាងក្រពេញ, ខាងរោគស្ត្រី និងសម្ភពនៅឯមន្ទីរពេទ្យចរជា និងគ្លីនីកមួយបាននិយាយថា ទោះជាជំងឺស្វាយត្រូវការការព្យាបាលរយៈពេលយូរក៏ពិតមែន, វាអាចត្រូវបានជម្រុញអោយលុបបំបាត់វា និងត្រូវបានព្យាបាល។ គាត់ក៏បានបន្ថែមថា បម្រុងប្រយ័ត្នដែលសំខាន់បំផុតរបស់អ្នកអំឡុងពេលនៃការឈឺនោះគឺ តមការរួមភេទអំឡុងពេលផ្ទុះឡើងនៃមេរោគ ឬប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យគ្រប់ពេលដែលអ្នករួមភេទ។
ផ្តល់សិទ្ធិដោយ www.health.com.kh
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
