ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
សង្គមជាតិ
×![]()
កំពង់ធំ៖ បន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌបានចប់ យុវជនមួយចំនួនដែលធ្លាប់តែធ្វើចំណាកស្រុកដើម្បីទៅស្វែងរកការងារធ្វើទាំងនៅក្នុងស្រុក និងនៅក្រៅប្រទេស បានត្រៀមខ្លួនសារជាថ្មីដើម្បីធ្វើដំណើចាកចេញពីស្រុកកំណើតទៅរកការងារធ្វើរកប្រាក់ដើម្បីផ្គត់ផ្គងគ្រួសារ។ មានយុវជនមួយចំនួនបានចាកចេញទៅហើយ តែយុវជនមួយចំនួននៅមិនទាន់ធ្វើដំណើរនៅឡើយព្រោះមិនទាន់ប្រាកដក្នុងចិត្តថានឹងទៅទីណាទើបងាយស្រួលក្នុងការស្វែងរកការងារ។
មានមាឌធំ លាន មករា អាយុ ២៤ឆ្នាំ យុវជនស្វែងរកការងារនៅប្រទេសថៃបានលើកឡើងថា៖« ខ្ញុំប្រហែលទៅធ្វើការចុះទូកនៅប្រទេសថៃ។ ហើយខ្ញុំមិនទៅភ្នំពេញទេ ព្រោះខ្ញុំមិនដឹងទៅធ្វើការងារអ្វី បើអត់ចេះអ្វីផង។ បើទៅថៃ បានចុះទូក ហើយការងារនេះខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើយូរហើយ»។ លោក មករា ដែលជាអ្នកភូមិព្រៃក្ដី ឃុំតាំងក្រសៅ ស្រុកប្រាសាទសំបូរ ខេត្តកំពង់ធំ បានបន្តទាំងទឹកមុខព្រួយបារម្ភថា៖«ទៅធ្វើការងារនៅថៃវាពិបាក ហើយប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ណាស់ បើសិនធ្លាក់ពីទូកគឺមិនសូវសង្ឃឹមថាមានជីវិតទេ ពេលខ្លះត្រីឆ្លាមហែលតាមទូក ហើយវាធំ»។មករានិយាយថាការងាររបស់លោកជាការងារដែលគ្រោះថ្នាក់ តែលោកគ្មានជម្រើស ព្រោះបើនៅផ្ទះក៏មិនដឹងធ្វើអ្វី ព្រោះស្រូវស្រែក៏បានធ្វើរួចរាល់អស់ហើយ។
ចំណែកកញ្ញា លី ស្រីណាត អាយុ ១៩ឆ្នាំ ជាកម្មការិនីរោងចក្រ កញ្ញាបានលើកឡើងពីការព្រួយបារម្ភរបស់កញ្ញា ក្នុងការស្វែងរកការងារ មិនខុសពីមករាប៉ុន្មាននោះទេ។ កញ្ញាបានបង្ហាញការព្រួយបារម្ភថា៖«ខ្ញុំមកបុណ្យភ្ជុំនេះ រោងចក្រអត់ទាន់បើកលុយទេ។ ខ្ញុំឲ្យម៉ែផ្ញើលុយ ឲ្យថ្លៃឡាន ហើយថៅកែរោងចក្របានរត់ទៅប្រទេសចិនបាត់ហើយ។ ពេលត្រឡប់ទៅវិញ ខ្ញុំមិនដឹងគេបើកលុយឲ្យអត់ផង។ ខ្ញុំក៏មិនដឹងថាទៅវិញនេះគេឲ្យយើងធ្វើការវិញនោះទេ ព្រោះមុនពេលពួកខ្ញុំមកស្រុកនេះ ពួកខ្ញុំបាននាំគ្នាតវាដើម្បីឲ្យថៅកែបើកលុយឲ្យ»។ មានកំណើតជាអ្នកភូមិតាំងស្ទោង ឃុំតាំងក្រសៅ ស្រុកប្រាសាទសំបូរ ខេត្តកំពង់ធំ ស្រីណាត មានការខ្វល់ខ្វាយខ្ពស់ពីការងាររបស់កញ្ញា។ យុវតីវ័យ១៩ឆ្នាំរូបនេះ នឹងមិនដឹងទៅធ្វើការងារអ្វីទៀតនោះទេ ប្រសិនបើរោងចក្ររបស់កញ្ញា មិនអនុញ្ញាតឲ្យកញ្ញាធ្វើការឡើងវិញ។ យុវតីសម្បុរសរូបនេះបានលើកឡើងថា៖ «រាល់ថ្ងៃនេះសូម្បីនៅរោងចក្រក៏ពុករលួយដែរ បើយើងគ្មានលុយសូកគេទេ គឺយើងមិនសូវសង្ឃឹមថាបានទៅធ្វើការក្នុងរោងចក្រដែរ»។
ងាកមកចាប់អារម្មណ៍បុរសសម្បុរខ្មៅស្រអែមលោក ជួន វិសាល វិញ។ បុរសកំពស់ប្រហែល១.៧០ម ពិតជាមានការព្រួយបារម្ភពីការងាររបស់ខ្លួនក្រោយពេលត្រលប់ទៅទីក្រុងភ្នំពេញវិញ។ វិសាលព្រួយបារម្ភព្រោះតែខ្លួន ត្រូវបានភាគីរោងចក្រ បានបញ្ឈប់ការងាររបស់លោកបាត់ទៅហើយ គឺតាំងពីមុនលោកមកលេងស្រុកកំណើតក្នុងឱកាសបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌម្លេះ។ មានភរិយាផង និងកូនប្រុសតូចក្នុងបន្ទុកផង វិសាលបានសម្ដែងការព្រួយបារម្ភដូច្នេះ៖«ខ្ញុំទៅភ្នំពេញវិញ គឺពិបាករកការងារហើយ ព្រោះខាងរោងចក្របានបញ្ឈប់ការងារខ្ញុំហើយ។ ដោយសារតែខ្ញុំមិនមែនជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធ។ នៅសល់តែ១សប្ដាហ៍ទៀតខ្ញុំក្លាយជាកម្មករពេញសិទ្ធហើយ តែស្រាប់តែគេបញ្ឈប់មុន។ ខ្ញុំមិនដឹងត្រូវទៅរកការងារអ្វីដើម្បីរកចំណូលផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារទេព្រោះ ឥឡូវនេះខាងរោងចក្រ គេមិនចង់បានកម្មករបុរសទេ ហើយរោងចក្រមួយចំនួនក៏ចាប់ផ្ដើម បញ្ឈប់កម្មករបណ្ដើរៗ ជាពិសេស ប្រភេទកម្មករធ្វើការស៊ីថ្ងៃដូចពួកខ្ញុំ»។ មានកំណើតជាអ្នកភូមិថ្មី ឃុំតាំងក្រសៅ ស្រុកប្រាសាទសំបូរ ខេត្តកំពង់ធំ វិសាល ព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងពីជីវភាពគ្រួសាររបស់លោក ជាពិសេសគឺការផ្គត់ផ្គង់ដល់កូនប្រុសរបស់លោក។
យុវជនទាំងនេះបានលើកឡើងថា ការងាររោងចក្រគឺជាក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេ តែប្រសិនបើរោងចក្របិទទ្វារ ឬបញ្ឈប់ការងាររបស់ខ្លួនបែបនេះ ពួកគេក៏មិនដឹងទៅរកការងារអ្វីក្រៅពីកិច្ចការនេះដែរ ព្រោះខ្លួនគ្មានជំនាញអ្វីផ្សេង៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
18 ម៉ោង
