ជាតិ
កងទ័ពមួកខៀវម្នាក់ ស្វែងរកជំនួយពីលោកហ៊ុន សែន និងUN ក្រោយពីងងឹតភ្នែកនៅម៉ាលី
×![]()
ដោយ: វិច្ឆិកា
អតីតកងទ័ពមួកខៀវរបស់កម្ពុជាម្នាក់ គឺលោក ពា សុផុន បានផ្ញើលិខិតពីរច្បាប់ផ្សេងគ្នាទៅលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ផង និងអ្នកសម្របសម្រួលអង្គការសហប្រជាជាតិ អ្នកស្រី Claire Van der Vaeren ដើម្បីស្វែងរកជំនួយព្យាបាលភ្នែកដែលពិការនៅក្នុងបេសកកម្មនៅប្រទេសម៉ាលីតាំងពីឆ្នាំ២០១៤។ លោក ពា សុផុន បានផ្ញើលិខិតនេះទៅលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងតំណាងអង្គការអង្គការសហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជានៅរសៀលថ្ងៃទី១១ខែធ្នូនេះ។
នៅក្នុងបេសកកម្មមនុស្សធម៌នៃក្របខណ្ឌអង្គការសហប្រជាជាតិលើកទី២នៅក្នុងទីក្រុងគីដាល់នៃប្រទេសម៉ាលី ក្នុងឆ្នាំ២០១៤ លោក ពា សុផុន បានពុលអាហារ ហើយបានរងគ្រោះរហូតដល់ពិការភ្នែក។ កងទ័ពមួកខៀវរបស់កម្ពុជាអាយុ៣៥ឆ្នាំ ក៏ត្រូវបានបញ្ជូនមកប្រទេសកំណើតវិញ ហើយក៏បានលក់ទ្រព្យសម្បត្តិមួយចំនួនដើម្បីព្យាបាលភ្នែក។ តែគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ។
នៅក្នុងលិខិតដែលពិពណ៌នាប្រាប់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងអ្នកស្រី Claire Van der Vaeren នៃអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំកម្ពុជា លោក ពា សុផុន រៀបរាប់ថា គ្រូពេទ្យបានអះអាងអំពីការអស់លទ្ធភាពនៃការព្យាបាលភ្នែករបស់លោក ហើយលោកក៏បានសម្រេចចិត្តមករស់នៅជាមួយម្តាយចាស់នៅភូមិចុងកោះនៃស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ខណៈទំនាក់ទំនងស្វាមីភរិយារបស់លោក ក៏ឈានដល់ការលែងលះ ដោយសារពិការភាពរបស់លោក។
នៅពេលដែលលោក ពា សុផុន សម្រេចចិត្តឲ្យក្មួយស្រីជួយសរសេរលិខិតតាមការតាក់តែងរបស់លោកនោះ នោះគឺលោក សុផុន សង្ឃឹមទទួលបានថវិកាជំនួយ ឬសំណង តាមលក្ខខណ្ឌការងារ ដោយសារតែលោកបានធ្លាក់ខ្លួនពិកានៅក្នុងបេសកកម្ម។ លោក សុផុន បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗតាមទូរសព្ទយ៉ាងដូច្នេះថា៖«ក្រោយពីខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនពិការ ជំនួយការឯកឧត្តម សែម សុវណ្ណនី បានមកសួរសុខទុក្ខ និងនាំយកថវិកា៥០ម៉ឺនរៀល និងទឹកក្រូចមកជូនខ្ញុំដែរ។ ប៉ុន្តែការសួរសុខទុក្ខនោះបានកើតឡើងតាំងពីខែធ្នូឆ្នាំទៅ។ រហូតដល់ឥឡូវគឺមួយឆ្នាំហើយ ខ្ញុំគ្មានដំណឹងអ្វីទាល់តែសោះ»។
នៅក្នុងលិខិតរៀបរាប់ប្រាប់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងតំណាងអង្គការសហប្រជាជាតិ លោក ពា សុផុន ក៏បានរម្លឹកដែរថា៖ «បន្ទាប់ពីទទួលរងគ្រោះ មន្ត្រីUNដែលធ្លាប់បានសន្យាជួយដោះស្រាយ និងជូនសំណងដល់ជនរងគ្រោះនៅតំបន់បេសកកម្ម បានពន្យាពេល និងមិនបានផ្តល់សំណងរហូតដល់ពេលនេះ»។
មន្ត្រីយោធាខ្មែរ ដែលបានចូលបម្រើការងារក្នុងជួរកងទ័ពតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៨ បានត្អូញត្អែរនៅក្នុងលិខិតដដែលនោះថា លោកពុំមានប្រាក់ចិញ្ចឹមជីវិតទៀតឡើយ ដោយសារភាពងងឹតភ្នែកនេះ៕
នៅក្នុងបេសកកម្មមនុស្សធម៌នៃក្របខណ្ឌអង្គការសហប្រជាជាតិលើកទី២នៅក្នុងទីក្រុងគីដាល់នៃប្រទេសម៉ាលី ក្នុងឆ្នាំ២០១៤ លោក ពា សុផុន បានពុលអាហារ ហើយបានរងគ្រោះរហូតដល់ពិការភ្នែក។ កងទ័ពមួកខៀវរបស់កម្ពុជាអាយុ៣៥ឆ្នាំ ក៏ត្រូវបានបញ្ជូនមកប្រទេសកំណើតវិញ ហើយក៏បានលក់ទ្រព្យសម្បត្តិមួយចំនួនដើម្បីព្យាបាលភ្នែក។ តែគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ។
នៅក្នុងលិខិតដែលពិពណ៌នាប្រាប់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងអ្នកស្រី Claire Van der Vaeren នៃអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំកម្ពុជា លោក ពា សុផុន រៀបរាប់ថា គ្រូពេទ្យបានអះអាងអំពីការអស់លទ្ធភាពនៃការព្យាបាលភ្នែករបស់លោក ហើយលោកក៏បានសម្រេចចិត្តមករស់នៅជាមួយម្តាយចាស់នៅភូមិចុងកោះនៃស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ខណៈទំនាក់ទំនងស្វាមីភរិយារបស់លោក ក៏ឈានដល់ការលែងលះ ដោយសារពិការភាពរបស់លោក។
នៅពេលដែលលោក ពា សុផុន សម្រេចចិត្តឲ្យក្មួយស្រីជួយសរសេរលិខិតតាមការតាក់តែងរបស់លោកនោះ នោះគឺលោក សុផុន សង្ឃឹមទទួលបានថវិកាជំនួយ ឬសំណង តាមលក្ខខណ្ឌការងារ ដោយសារតែលោកបានធ្លាក់ខ្លួនពិកានៅក្នុងបេសកកម្ម។ លោក សុផុន បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗតាមទូរសព្ទយ៉ាងដូច្នេះថា៖«ក្រោយពីខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនពិការ ជំនួយការឯកឧត្តម សែម សុវណ្ណនី បានមកសួរសុខទុក្ខ និងនាំយកថវិកា៥០ម៉ឺនរៀល និងទឹកក្រូចមកជូនខ្ញុំដែរ។ ប៉ុន្តែការសួរសុខទុក្ខនោះបានកើតឡើងតាំងពីខែធ្នូឆ្នាំទៅ។ រហូតដល់ឥឡូវគឺមួយឆ្នាំហើយ ខ្ញុំគ្មានដំណឹងអ្វីទាល់តែសោះ»។
នៅក្នុងលិខិតរៀបរាប់ប្រាប់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងតំណាងអង្គការសហប្រជាជាតិ លោក ពា សុផុន ក៏បានរម្លឹកដែរថា៖ «បន្ទាប់ពីទទួលរងគ្រោះ មន្ត្រីUNដែលធ្លាប់បានសន្យាជួយដោះស្រាយ និងជូនសំណងដល់ជនរងគ្រោះនៅតំបន់បេសកកម្ម បានពន្យាពេល និងមិនបានផ្តល់សំណងរហូតដល់ពេលនេះ»។
មន្ត្រីយោធាខ្មែរ ដែលបានចូលបម្រើការងារក្នុងជួរកងទ័ពតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៨ បានត្អូញត្អែរនៅក្នុងលិខិតដដែលនោះថា លោកពុំមានប្រាក់ចិញ្ចឹមជីវិតទៀតឡើយ ដោយសារភាពងងឹតភ្នែកនេះ៕
Tag:
អង្គការសហប្រជាជាតិ
កងទ័ពមួកខៀវ
កម្ពុជា
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
16 ម៉ោង
