បទវិភាគ
×![]()
ភ្នំពេញ៖ មនុស្សខ្លះ ពេលឡើងធ្វើបទបង្ហាញ ឬនិយាយជាសាធារណៈ ឬជាអ្នកធ្វើការងារនៅក្នុងចំណោម បញ្ញវន្ត សិស្ស និស្សិត បានធ្វើឲ្យពួកគេម្នាក់ៗ ជួបនឹងបញ្ហាភ័យខ្លាច។ ការភ័យខ្លាច ត្រូវបានមនុស្សយល់ឃើញផ្សេងៗគ្នា។ អ្នកខ្លះយល់ថា ការភ័យខ្លាច គឺបណ្តាលមកពីទម្លាប់របស់មនុស្ស ស្ថានភាពសង្គម ឬហេតុផលផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែ នេះគ្រាន់តែជាហេតុផលមួយជ្រុងតែប៉ុណ្ណោះ តាមពិត ការភ័យខ្លាចបណ្តាលមកពីបុគ្គលខ្វះចំណេះដឹង គ្មានចំណេះដឹង ឬគ្មានជំនាញពិតប្រាកដ។
អ្នកខ្លះពេលឡើងសួរសំណួរ ឆ្លើយសំណួរ ជជែកពិភាក្សាគ្នា និងធ្វើបទបង្ហាញជាដើម គឺពួកគេតែងតែញ័រជើង ញ័រដៃ ឬនិយាយញាប់ៗ ឬបេះដូងលោតញាប់ខុសពីធម្មតា ដោយសារពួកគេមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ។
ភាពភ័យខ្លាច គឺជាសភាពធម្មជាតិរបស់មនុស្ស នៅពេលមនុស្សជួបអ្វីជាលើកដំបូង ដូចជា ការឡើងនិយាយនៅមុខមនុស្សច្រើនជាលើកដំបូង សួរសំណួរនាយករដ្ឋមន្ត្រីជាលើកដំបូង ការធ្វើបទបង្ហាញលើកដំបូង និយាយជាមួយអ្នកធំជាលើកដំបូង ឬធ្វើសកម្មភាពអ្វីផ្សេងជាលើកដំបូង។ អ្នកខ្លះ ស្ទើរមួយជីវិត នៅតែខ្លាចគេ មិនហ៊ាននិយាយ ជជែកពិភាក្សា ឬ បញ្ចេញមតិអ្វីនោះទេ ពីព្រោះ ពួកគេគ្មានចំណេះដឹងគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការជជីកជជែកសួរដេញដោល ឬបញ្ចេញមតិអ្វីដែលខ្លួនយល់ឃើញ។
ភាពភ័យខ្លាច ត្រូវបានគេពិពណ៌នាថា កំពុងធ្វើឲ្យមនុស្ស ជួបការបរាជ័យក្នុងការសិក្សា និងកិច្ចការផ្សេងទៀត។ អ្នកភ័យខ្លាច បានធ្វើឲ្យបាត់បង់ឱកាស និងសក្តានុភាពរបស់ខ្លួនជាច្រើន។ អ្នកខ្លះ ពេលក្រុមហ៊ុនផ្តល់ឱកាស ដោយដាក់ការងារឲ្យធ្វើ ពួកគេមិនហ៊ានធ្វើទេ ពីព្រោះពួកគេចេះ មិនពិតប្រាកដ គ្មានបទពិសោធន៍ និងខ្លាចមានកំហុសជាដើម។ ឯអ្នកខ្លះទៀត តែងតែគេចវេះពីការចូលរួមវេទិកា ឬសិក្ខាសាលា ឬកម្មវិធីសួរដេញដោល ដោយសារគ្មានចំណេះដឹងពិតប្រាកដ មិនទុកចិត្តលើសមត្ថភាពខ្លួនឯង។
ទោះបីមានការបកស្រាយផ្សេងគ្នា ពីមូលហេតុនៃការភ័យខ្លាច ដូចជា មកពីកត្តាធម្មជាតិ បញ្ហាសង្គម ឬបញ្ហាផ្សេងទៀតក៏ដោយ ប៉ុន្តែទស្សនវិទូជនជាតិអង់គ្លេស លោក Francis Bacon បានលើកឡើងថា ពុទ្ធិ ឬចំណេះដឹង គឺជាអំណាច (Knowledge is Power)។ អ្នកចេះដឹងពិតប្រាកដ គឺជាមនុស្ស ដែលមិនចេះខ្លាចអ្នកដទៃ ពីព្រោះ ពួកគេអាចដោះស្រាយបញ្ហាបាន ដោយមិនមានការភ័យខ្លាច។ អ្នកចេះពិតប្រាកដ ពួកគេមានភាពជឿជាក់លើខ្លួនឯង មានភាពក្លាហាន និងមានសមត្ថភាព សម្រាប់ការដោះស្រាយបញ្ហាបានដោយគ្មានឧបសគ្គ។ តម្លៃទាំងនេះ បានធ្វើឲ្យមនុស្សកាន់តែមានអំណាច។
ប្រសិនបើ មនុស្សគ្មានចំណេះពិតប្រាកដ គ្មានជំនាញពិតប្រាកដ ពួកគេនឹងមានភាពភ័យខ្លាច ពីព្រោះ ពីពួកគេខ្លាចមានអ្នកសួរ ហើយខ្លួនឆ្លើយមិនចេញ ឬខ្លាចនិយាយខុស ឬធ្វើសកម្មភាពខុសជាដើម។ ពួកគេមានចំណេះដឹងមិនពិតប្រាកដ ឬស្រពេចស្រពិល យកជាការមិនបាន ទើបធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លាចអ្នកដទៃ។
អ្នកមានចំណេះខ្ពស់ៗ ដូចជា អ្នករៀនដល់កម្រិតបរិញ្ញាបត្រ អនុបណ្ឌិត បណ្ឌិត អគ្គបណ្ឌិត ឬអ្នកមានជំនាញពិតប្រាកដ ដូចជា អ្នកជំនាញផ្នែកកសិកម្ម អគ្គិសនី វិស្វកម្ម ជំនួញ ពាណិជ្ជកម្ម វិជ្ជាពេទ្យ ទស្សនវិជ្ជា ប្រវត្តិសាស្ត្រ ច្បាប់ និងជំនាញផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាជាដើម គឺពួកគេត្រូវបានមនុស្សទូទៅគោរពកោតខ្លាច បើទោះបីជាពួកគេគ្មានកាំភ្លើង គ្មានអាវុធសម្រាប់សម្លាប់អ្នកដទៃក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យប្រជាជនគោរពនោះ គឺចំណេះដឹងរបស់ពួកគេ។
កំណាព្យរបស់លោកតាភិរម្យភាសាអ៊ូ ហៅង៉ុយ បានសរសេរមួយឃ្លាថា៖«បើចង់ស្រាលខ្លួន រៀនសូត្រឲ្យមួន ឲ្យមាំឲ្យស្ទាត់ កុំចេះស្ទាក់ស្ទើរ ល្ងីល្ងើឥតបទ បើចេះប្រាកដ ប្រាក់រត់តាមហៅ»។ ឃ្លានេះ ក៏បញ្ជាក់ថា អ្នកចេះពិតប្រាកដ គឺប្រជាជន នឹងរត់រកពឹងអាស្រ័យ ប្រគល់ភាពទុកចិត្ត ផ្តល់កិត្តិយស និងតម្លៃដល់អ្នកចេះដឹង។
ចំណែកឯអ្នកនយោបាយល្បីៗ ទាំងនៅកម្ពុជា និងលើពិភពលោក ពួកគេ មានអំណាច គឺដោយសារចំណេះដឹងរបស់ពួកគេ ពីព្រោះ ប្រសិនបើពួកគេគ្មានពុទ្ធិ ពួកគេប្រាកដជាគ្មាននរណាគោរព គ្មាននរណាខ្លាច គ្មាននរណាឲ្យតម្លៃ ហើយពួកគេនឹងក្លាយជាមនុស្សគ្មានអំណាច។
ដូច្នេះ ចំណេះ ជំនាញ និងសមត្ថភាពពិតប្រាកដ គឺធ្វើឲ្យមនុស្សមានអំណាច ពីព្រោះ ចំណេះដឹង ពិតជាមានឥទ្ធិពលគ្របដណ្តប់លើមនុស្សដទៃ។ លើសពីនេះ អ្នកដែលគេចេះពិតប្រាកដ គឺជាមនុស្សមានភាពជឿជាក់លើខ្លួនឯង និងហ៊ានប្រឈមមុខ ជាមួយបញ្ហាគ្រប់បែបយ៉ាង ព្រមទាំងអាចដោះស្រាយបញ្ហាប្រកបដោយភាពវ័យឆ្លាត។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកមានចំណេះ គឺមិនខ្លាចគេនោះទេ ពីព្រោះពួកគេ ទុកចិត្ត និងជឿជាក់លើខ្លួនឯង។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើ មនុស្សគ្មានចំណេះវិជ្ជា ឬ ចេះមិនពិតប្រាកដ នោះពួកគេនៅតែភ័យខ្លាច នៅតែមិនជឿជាក់លើខ្លួន និងគ្មានទំនុកចិត្តចំពោះសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនឯង។ ចំណេះ គឺជាអំណាច តែបើគ្មាចំណេះវិញធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លាចគេណាស់៕
Tag:
សង្គម
អប់រំ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 1 ថ្ងៃ
