ជាតិ
បទវិភាគ
«មើលព្រៃទាំងមូល កុំមើលតែឈើមួយដើម» ជាទស្សនៈខុសឆ្គង?
× ភ្នំពេញ៖ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅក្រុមអ្នករិះគន់ ពេលខ្លះមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលបានលើកយកឃ្លាមួយមកនិយាយ។ «ចូរមើលព្រៃទាំងមូល កុំមើលឈើមួយដើម»។ តើការឆ្លើយតបបែបនេះ ជាការត្រឹមត្រូវដែរឬទេ?
ទ្រឹស្តីតក្កវិជ្ជា (logical theory) បានបង្ហាញចំណុចសំខាន់ពីរ ដែលត្រូវលើកមកសិក្សា ចំពោះទ្រឹស្តី «ចូរមើលព្រៃទាំងមូល កុំមើលឈើមួយដើម»។ អនុមាណញែក គឺចេញពីភាពរួមទៅភាពដោយឡែក។ ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែស្លាប់។ ពូសុខ ជាមនុស្ស ដូច្នេះ ពូសុខក៏ត្រូវតែស្លាប់ដែរ។ ចំណែកឯទ្រឹស្តីអនុមាណរួម គឺចេញពីភាពដោយឡែក ទៅជាភាពរួម។ ឧទាហរណ៍៖ ពូសុខ ជាមនុស្ស ពូសុខត្រូវស្លាប់។ ពូសៅជាមនុស្ស ពូសៅត្រូវស្លាប់។ ពូសាន់ ជាមនុស្ស ពូសាន់ត្រូវស្លាប់។ ដូច្នេះ មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែត្រូវស្លាប់ទាំងអស់។
ការវិនិច្ឆ័យ ទាំងអនុមាណញែក និងអនុមាណរួម គឺសុទ្ធតែមិនអាចត្រឹមត្រូវបានមួយ១០០ភាគរយនោះទេ គឺវាអាស្រ័យលើកាល(ពេលវេលា) និងលំហ(ទីកន្លែង)។ ចំណែកឯការឆ្លើយតបរបស់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល ដែលតែងតែលើកឡើងថា «ចូរមើលព្រៃទាំងមូល កុំមើលតែ ឈើមួយដើម»នោះ គឺជាទស្សនៈដែលមិនត្រឹមត្រូវទាំងស្រុងនោះទេ។
ទស្សនៈនេះ បានកើតចេញពីស្ថាបនិកទ្រឹស្តីកុម្មុយនីស្ត លោក កាល់ម៉ាក្ស (Karl Marx) ដែលបាននិយាយអំពី ទ្រឹស្តី «សមូហភាពនិយម»។ មនុស្សទាំងអស់ ត្រូវគិតពីសមូហភាពជាធំ និងគិតអំពីតម្លៃរួមជាចម្បង។ ប៉ុន្តែ ការគិតបែបនេះ បានប្រាស់ចាកពីច្បាប់ធម្មជាតិ ដែលថា មនុស្សគ្រប់រូប ចង់បានកម្មសិទ្ធផ្ទាល់ខ្លួន និងគិតពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ច្រើនជាងប្រយោជន៍រួម។
ទ្រឹស្តីកុម្មុយនីស្តបានបរាជ័យ ដោយសារតែ វាផ្ទុយនឹងធម្មជាតិមនុស្ស។ ការបរិភោគស្មើគ្នា ស្លៀកពាក់ដូចគ្នា រស់នៅផ្ទះដូចគ្នា គឺជាអ្វីដែលផ្ទុយទាំងស្រុង ទៅនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់មនុស្ស។ ធម្មជាតិមនុស្ស អ្នកដែលមានប្រាជ្ញាជាងគេ គឺជាអ្នកគ្រប់គ្រង។ រីឯអ្នកមានទ្រព្យស្តុកស្តម្ភគឺ រស់នៅលំដាប់ខ្ពស់ ដែលផ្ទុយពីអ្នកដែលគ្មានសមត្ថភាព និងគ្មានបញ្ញា។
ហេតុអ្វីទ្រឹស្តីមើលព្រៃទាំងមូល កុំឲ្យមើលឈើមួយដើម ជាទស្សនៈមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ?
ជាក់ស្តែង មុននឹងកើតជាព្រៃបានទាំងមូល គឺចាប់ផ្តើមពីដើមឈើមួយដើម។ ដើមឈើមួយដើម រួមផ្សំគ្នា គឺទើបអាចបង្កើតបានជាព្រៃទាំងមូល។ ប្រសិនបើ គ្មានដើមឈើមួយដើមៗ រួមច្របាច់បញ្ចូលគ្នាទេ នោះគ្មានទេ ព្រៃទាំងមូល។
ទស្សនៈ ចូរមើលព្រៃឈើទាំងមូល កុំមើលឈើមួយដើម គឺជាទស្សនៈបែបសមូហភាពនិយម។ ទស្សនៈនេះ បានផ្ទុយពីទស្សនៈរបស់ប្រទេសអភិវឌ្ឍមួយចំនួន ទាំងអាស៊ី និងអឺរ៉ុប។ ទស្សនវិជ្ជារបស់អឺរ៉ុប គេឲ្យតម្លៃលើបុគ្គលម្នាក់ៗ។ ការអភិវឌ្ឍបុគ្គលឲ្យមានការងារធ្វើ មានផ្ទះស្នាក់នៅសមរម្យ មានចំណីអាហារបរិភោគគ្រប់គ្រាន់ គឺជាទស្សនវិស័យ ក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេស របស់អឺរ៉ុប។ រីឯប្រទេសនៅអាស៊ីមួយចំនួនទៀត ដូចជា សិង្ហបុរី ជាដើម គឺមេដឹកនាំ បានឲ្យតម្លៃ លើការអភិវឌ្ឍពលរដ្ឋម្នាក់ៗ ឲ្យក្លាយជាពលរដ្ឋសកម្ម។ ទស្សនវិស័យរបស់ប្រទេសជឿនលឿនទាំងនេះ គេយល់ថា ប្រសិនបើ បុគ្គលម្នាក់ៗ នៅក្នុងសង្គមគ្មានការងារធ្វើ គ្មានជម្រករស់នៅសមរម្យ គ្មានអាហារបរិភោគគ្រប់គ្រាន់ វានឹងធ្វើឲ្យប្រទេសជាតិគ្មានការរីកចម្រើន។ ផ្ទុយទៅវិញ បើបុគ្គលគ្រប់ៗរូប មានចំណេះ ជំនាញ មានការងារល្អ មានអាហារហូបចុកគ្រប់គ្រាន់ មានផ្ទះរស់នៅសមរម្យ នោះវានឹងធ្វើឲ្យសង្គមមានការរីកចម្រើនទៅតាមនោះដែរ។
បើរដ្ឋ រវល់តែសប្បាយចិត្តមើលព្រៃទាំងមូល ហើយឈ្មួញទៅកាប់ឈើត្រង់នេះបន្តិច ត្រង់នោះបន្តិច ទម្រាំតែរដ្ឋបានដឹងនោះ ព្រៃឈើនឹងហិនហោចអស់ជាពុំខាន។ តែបើរដ្ឋព្យាយាមទប់ស្កាត់ ដោយមើលចាប់ពីឈើមួយដើម ថែរក្សាឈើចាប់ពីមួយដើម អភិរក្សឈើចាប់ផ្តើមពីមួយដើម តើអាចធ្វើឲ្យព្រៃឈើទាំងមូលវិនាសយ៉ាងដូចម្តេច?
ដូច្នេះ ទស្សនៈដែលលើកឡើងថា ចូរមើលព្រៃទាំងមូល កុំមើលតែឈើមួយដើម គឺជាទស្សនៈចាស់គំរឹល ដែលមិនបានជួយអ្វីដល់ជាតិមាតុភូមិនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ទស្សនៈនេះ គ្រាន់គេយកមកប្រើប្រាស់ដើម្បីគេចវេះពីការទទួលខុសត្រូវតែប៉ុណ្ណោះ។ គេគួរនាំគ្នា ទទួលយកនូវការរិះគន់ ហើយធ្វើការសិក្សារកការពិត និងធ្វើការដោះស្រាយបញ្ហាទើបជាការប្រសើរជាង៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com