ជាតិ
×![]()
ដោយ: ម៉ៅ សុផា
ភ្នំប្រុស-ភ្នំស្រីជារមណីដ្ឋានមួយស្ថិតនៅក្នុងភូមិត្រពាំងចារ ឃុំក្រឡា ស្រុកកំពង់សៀម ខេត្តកំពង់ចាម ហើយស្ថិតនៅភាគខាងលិចនៃទីរួមខេត្តកំពង់ចាម ប្រមាណ ៧ គីឡូម៉ែត្រ។ ភ្នំមួយគូនេះ បានបង្កើតជារឿងនិទានទាក់ទងនឹងការចូលស្តីដណឹ្តងកូនចៅ។ ជាពិសេសនោះ ភ្នំទាំងពីរនេះ ក៏ជានិមិត្តរូបនៃបញ្ញានិងការអត់ធ្មត់របស់ស្ត្រី ផងដែរ។
រមណីយដ្ឋាន ភ្នំប្រុស-ភ្នំស្រី មានរឿងនិទាន ទាក់ទងទៅនឹងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីខ្មែរ អំពីពិធីចូលស្តីដណ្តឹងកូនចៅ។ កាលពីដើមឡើយ កម្ពុជា មានស្តេចស្រីមួយអង្គ ព្រះនាមស្រីអយុធ្យា ជាអ្នកសោយរាជ្យ។ ដោយសារព្រះនាងជាសេ្តចផែនដី ទើបគ្មានបុរសណាមួយ ហ៊ានទៅដណ្តឹងយកជាភរិយាឡើយ។ អ៊ីចឹងហើយ ព្រះនាងក៏ដណ្តឹងបុរសម្នាក់ ដែលមានរូបជាទីគាប់ព្រះទ័យ មកធ្វើជាព្រះស្វាមីវិញ។ ដោយហេតុតែព្រះរាជិនីស្រីអយុធ្យា ដណ្តឹងប្រុសជាព្រះស្វាមី ទើបស្រីៗដែលនៅក្រោមព្រះរាជឱវាទ ក៏ដណ្តឹងប្រុសៗធ្វើជាស្វាមីតាមដែរ។
រឿងនិទានខាងលើ បានបង្កើតទំនៀមទម្លាប់ថ្មី ដោយឲ្យខាងនារី ជាអ្នកចូលស្តីដណ្តឹងបុរសធ្វើជាស្វាមី។ ទំនៀបទម្លាប់នេះ បានបង្កើតឲ្យមានភាពអៀនខ្មាសដល់ស្ត្រីដែលមានរូបសម្បត្តិអាក្រក់ ដោយត្រូវបុរសរើសអើងនិងប្រកែកមិនព្រមយកធ្វើជាភរិយា។ ដូចច្នោះហើយ ចំណេរចេរកាលក្រោយមក ពួកស្រី្ត ក៏ប្រជុំគ្នាដើម្បីរកវិធីកែប្រែប្រពៃណីនេះចោល ដោយពួកគេចង់ឲ្យខាងបុរសជាអ្នកចូលស្តីដណ្តឹងខាងនារីវិញម្តង។
បន្ទាប់ពីគិតបែបនេះហើយ ពួកស្រីៗ ក៏បបួលពួកប្រុសៗ ភ្នាល់គ្នា ដោយសន្យាថា «បើខាងបុរសលើកដីធ្វើភ្នំទាបជាងនារី គឺបុរសត្រូវតែចូលស្តី ដណ្តឹងខាងនារីវិញម្តង»។ ក្រោយពីបានចុះខសន្យាភ្នាល់គ្នាដូចពោលមកនេះ ភាគីខាងស្ត្រី ក៏ចាប់ផ្តើមកេណ្ឌមនុស្សស្រីឲ្យបានច្រើន រីឯខាងបុរស ក៏ប្រមូលមនុស្សប្រុសឲ្យបានច្រើនដូចគ្នា ដើម្បីប្រកួតយកជ័យជម្នះ។ ភាគីទាំងពីរបានកំណត់ថា «យើងទាំងអស់ត្រូវជញ្ជូនដីដរាបដល់ផ្កាយព្រឹករះទើបឈប់ទាំងអស់គ្នា តែបើផ្កាយព្រឹកមិនរះ យើងមិនត្រូវឈប់ទេ។ នៅពេលផ្កាយព្រឹករះ បើភាគីណាលើកដីពូនជាភ្នំបានខ្ពស់ជាង ភាគីនោះជាអ្នកឈ្នះ»។
ពេលព្រមព្រៀងគ្នាដូចេះ្នហើយ ពួកគេ ក៏ចាប់ផ្តើមជញ្ជូនដីរែកទូល យកទៅពូនធ្វើជាភ្នំ។ ពេលនោះជាពេលរាត្រី ពួកស្រីៗ ជញ្ជូនដី អស់វេលាបី-បួនម៉ោង ក៏នាំគ្នាបង្អួតគោមតូចមួយ យ៉ាងខ្ពស់។ ពួកប្រុសៗក្រឡេកមើលទៅលើឃើញគោមដែលស្រីៗបង្អូតនឹងឬស្សីមួយដើមនោះ ស្មានថាផ្កាយព្រឹករះ ក៏បបួលគ្នាឈប់ធ្វើការ ហើយនិន្ទ្រាលង់លក់អស់ទៅ។ពួកស្រីៗក៏នាំគ្នាជញ្ជូនដីដរាបដល់ផ្កាយព្រឹករះមែនទែនទើបឈប់។ ដល់មាន់រងាវ ពួកប្រុសៗភ្ញាក់ឡើង ហើយក៏លាន់មាត់ថា « យើងទាំងអស់គ្នាខុសហើយ។ ផ្កាយព្រឹកមែនទែនទើបតែនឹងរះសោះ »។ ពេលក្រឡេកឃើញ ភ្នំរបស់ស្រីមានកម្ពស់ខ្ពស់ជាងភ្នំរបស់ខ្លួន ពួកប្រុសៗក៏មានសេចក្តីអៀនអន់ក្នុងចិត្ត ដោយចាញ់កលស្រីៗ។ ចាប់តាំងពីកាលនោះមក ប្រុសៗក៏ដណ្តឹងស្រីៗធ្វើជាភរិយាវិញម្តង រហូតមកដល់សព្វថៃ្ងនេះ។
រឿងនិទាននេះ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ស្ត្រីក៏មានប្រាជ្ញា មិនចាញ់បុរសដែរ។ ជាងនេះទៀត ស្ត្រីក៏អាចសម្រេចភាពជោគជ័យដ៏ធំធេង និងអាចបំពេញកិច្ចការដ៏ធំដុំ ដូចបុរសដែរ ឬក៏អាចទទួលបានលទ្ធផលល្អប្រសើរជាងបុរសក៏ថាបាន។ ម្យ៉ាងទៀត សេចក្តីនៃរឿងនេះ ក៏ចង់អប់រំបុរសគ្រប់រូប មិនឲ្យមើលងាយឬបន្ទាបតម្លៃស្ត្រីនោះឡើយ ចំណែកឯ ស្ត្រីក៏មិនត្រូវចុះចាញ់បុរសដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ បុរសនិងស្ត្រីត្រូវពឹងពាក់គ្នាជានិច្ច ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការអ្វីមួយ សមដូចសុភាសិតខ្មែរពោលទុកថា«សំណាបយោងដី ស្រីយោងប្រុស»៕
រមណីយដ្ឋាន ភ្នំប្រុស-ភ្នំស្រី មានរឿងនិទាន ទាក់ទងទៅនឹងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីខ្មែរ អំពីពិធីចូលស្តីដណ្តឹងកូនចៅ។ កាលពីដើមឡើយ កម្ពុជា មានស្តេចស្រីមួយអង្គ ព្រះនាមស្រីអយុធ្យា ជាអ្នកសោយរាជ្យ។ ដោយសារព្រះនាងជាសេ្តចផែនដី ទើបគ្មានបុរសណាមួយ ហ៊ានទៅដណ្តឹងយកជាភរិយាឡើយ។ អ៊ីចឹងហើយ ព្រះនាងក៏ដណ្តឹងបុរសម្នាក់ ដែលមានរូបជាទីគាប់ព្រះទ័យ មកធ្វើជាព្រះស្វាមីវិញ។ ដោយហេតុតែព្រះរាជិនីស្រីអយុធ្យា ដណ្តឹងប្រុសជាព្រះស្វាមី ទើបស្រីៗដែលនៅក្រោមព្រះរាជឱវាទ ក៏ដណ្តឹងប្រុសៗធ្វើជាស្វាមីតាមដែរ។
រឿងនិទានខាងលើ បានបង្កើតទំនៀមទម្លាប់ថ្មី ដោយឲ្យខាងនារី ជាអ្នកចូលស្តីដណ្តឹងបុរសធ្វើជាស្វាមី។ ទំនៀបទម្លាប់នេះ បានបង្កើតឲ្យមានភាពអៀនខ្មាសដល់ស្ត្រីដែលមានរូបសម្បត្តិអាក្រក់ ដោយត្រូវបុរសរើសអើងនិងប្រកែកមិនព្រមយកធ្វើជាភរិយា។ ដូចច្នោះហើយ ចំណេរចេរកាលក្រោយមក ពួកស្រី្ត ក៏ប្រជុំគ្នាដើម្បីរកវិធីកែប្រែប្រពៃណីនេះចោល ដោយពួកគេចង់ឲ្យខាងបុរសជាអ្នកចូលស្តីដណ្តឹងខាងនារីវិញម្តង។
បន្ទាប់ពីគិតបែបនេះហើយ ពួកស្រីៗ ក៏បបួលពួកប្រុសៗ ភ្នាល់គ្នា ដោយសន្យាថា «បើខាងបុរសលើកដីធ្វើភ្នំទាបជាងនារី គឺបុរសត្រូវតែចូលស្តី ដណ្តឹងខាងនារីវិញម្តង»។ ក្រោយពីបានចុះខសន្យាភ្នាល់គ្នាដូចពោលមកនេះ ភាគីខាងស្ត្រី ក៏ចាប់ផ្តើមកេណ្ឌមនុស្សស្រីឲ្យបានច្រើន រីឯខាងបុរស ក៏ប្រមូលមនុស្សប្រុសឲ្យបានច្រើនដូចគ្នា ដើម្បីប្រកួតយកជ័យជម្នះ។ ភាគីទាំងពីរបានកំណត់ថា «យើងទាំងអស់ត្រូវជញ្ជូនដីដរាបដល់ផ្កាយព្រឹករះទើបឈប់ទាំងអស់គ្នា តែបើផ្កាយព្រឹកមិនរះ យើងមិនត្រូវឈប់ទេ។ នៅពេលផ្កាយព្រឹករះ បើភាគីណាលើកដីពូនជាភ្នំបានខ្ពស់ជាង ភាគីនោះជាអ្នកឈ្នះ»។
ពេលព្រមព្រៀងគ្នាដូចេះ្នហើយ ពួកគេ ក៏ចាប់ផ្តើមជញ្ជូនដីរែកទូល យកទៅពូនធ្វើជាភ្នំ។ ពេលនោះជាពេលរាត្រី ពួកស្រីៗ ជញ្ជូនដី អស់វេលាបី-បួនម៉ោង ក៏នាំគ្នាបង្អួតគោមតូចមួយ យ៉ាងខ្ពស់។ ពួកប្រុសៗក្រឡេកមើលទៅលើឃើញគោមដែលស្រីៗបង្អូតនឹងឬស្សីមួយដើមនោះ ស្មានថាផ្កាយព្រឹករះ ក៏បបួលគ្នាឈប់ធ្វើការ ហើយនិន្ទ្រាលង់លក់អស់ទៅ។ពួកស្រីៗក៏នាំគ្នាជញ្ជូនដីដរាបដល់ផ្កាយព្រឹករះមែនទែនទើបឈប់។ ដល់មាន់រងាវ ពួកប្រុសៗភ្ញាក់ឡើង ហើយក៏លាន់មាត់ថា « យើងទាំងអស់គ្នាខុសហើយ។ ផ្កាយព្រឹកមែនទែនទើបតែនឹងរះសោះ »។ ពេលក្រឡេកឃើញ ភ្នំរបស់ស្រីមានកម្ពស់ខ្ពស់ជាងភ្នំរបស់ខ្លួន ពួកប្រុសៗក៏មានសេចក្តីអៀនអន់ក្នុងចិត្ត ដោយចាញ់កលស្រីៗ។ ចាប់តាំងពីកាលនោះមក ប្រុសៗក៏ដណ្តឹងស្រីៗធ្វើជាភរិយាវិញម្តង រហូតមកដល់សព្វថៃ្ងនេះ។
រឿងនិទាននេះ បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ស្ត្រីក៏មានប្រាជ្ញា មិនចាញ់បុរសដែរ។ ជាងនេះទៀត ស្ត្រីក៏អាចសម្រេចភាពជោគជ័យដ៏ធំធេង និងអាចបំពេញកិច្ចការដ៏ធំដុំ ដូចបុរសដែរ ឬក៏អាចទទួលបានលទ្ធផលល្អប្រសើរជាងបុរសក៏ថាបាន។ ម្យ៉ាងទៀត សេចក្តីនៃរឿងនេះ ក៏ចង់អប់រំបុរសគ្រប់រូប មិនឲ្យមើលងាយឬបន្ទាបតម្លៃស្ត្រីនោះឡើយ ចំណែកឯ ស្ត្រីក៏មិនត្រូវចុះចាញ់បុរសដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ បុរសនិងស្ត្រីត្រូវពឹងពាក់គ្នាជានិច្ច ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការអ្វីមួយ សមដូចសុភាសិតខ្មែរពោលទុកថា«សំណាបយោងដី ស្រីយោងប្រុស»៕
Tag:
ភ្នំប្រុសភ្នំ
សិទ្ធិនារី
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
