ដំបូងបំផុត ក្នុងឆ្នាំ ១៩០៩ ថ្ងៃស្ត្រីអន្តជាតិនេះត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយគណបក្សសង្គមនិយមអាមេរិក តែភាគច្រើនធ្វើឡើងនៅចុងខែកុម្ភៈមិនមែនខែមីនាឡើយ។ ដល់ឆ្នាំ ១៩១១ ទិវាស្ត្រីត្រូវបានគេរៀបចំឡើងនៅថ្ងៃ ១៩ ខែមីនា។ 
 

ទើបដល់ឆ្នាំ ១៩៧៥ ដែលជាឆ្នាំនៃស្ត្រីអន្តរជាតិផង អង្គការសហប្រជាជាតិក៏បានចាប់ផ្តើមរៀបចំប្រារព្ធថ្ងៃស្រ្តីអន្តរជាតិឬទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិនៅថ្ងៃ ៨ មីនា តែម្តង។ ពីរឆ្នាំក្រោយមក ក្នុងខែធ្នូឆ្នាំ ១៩៧៧ មហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិបានសម្រេចអនុម័តយកដំណោះស្រាយប្រកាសថ្ងៃអង្គការសហប្រជាជាតិសម្រាប់សិទ្ធិនារី និងសន្តិភាពពិភពលោក។
 

-មានស្ត្រីត្រឹមតែ ២២ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលកំពុងបម្រើការងារជាសមាជិកសភានៅទូទាំងពិភពលោក។ តែចំនួននេះកើនឡើង ២ដងចន្លោះពីឆ្នាំ ១៩៩៥ ដល់ឆ្នាំ ២០១៥ ។
 

- មានស្ត្រីតែ៥០ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលមានអាយុធ្វើការ អាចធ្វើការងារបាននៅទូទាំងពិភពលោក។ តែបុរសមានរហូតដល់៧៥ភាគរយឯណោះ។
 

-ស្ត្រីរកចំណូលបានតិចជាងបុរសរហូតដល់២៤ភាគរយ។
 

-បើយោងតាមទិន្នន័យដែលស្រង់ដោយទស្សនាវដ្តី Fortune ក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុន៥០០ទូទាំងពិភពលោក ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៨ មានស្ត្រីបម្រើការងារជានាយកប្រតិបត្តិតែម្នាក់គត់។ តែនៅឆ្នាំ ២០១៤ ចំនួនស្ត្រីដែលបម្រើការងារជានាយកប្រតិបត្តិកើនឡើងដល់ ២៥នាក់។

 

-នៅគ្រប់បណ្តាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ បានសម្រេចជោគជ័យក្នុងការជំរុញឲ្យមានសមភាពភេទនៅបឋមសិក្សា។

 

-កម្រិតអ្នកចេះអក្សរកើនឡើងពី ៧៦ ភាគរយដល់ ៨៥ភាគរយក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ នៅទូទាំងពិភពលោក។ ប៉ុន្តែមានស្ត្រី រហូតដល់ ៦០ភាគរយនៅក្នុងចំណោមជនមិនចេះអក្សរទាំងអស់លើពិភពលោក។
 

-ស្ត្រីក្នុងវិស័យព័ត៌មានមានត្រឹមតែ ១៧ភាគរយក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៥ ហើយកើនដល់២៤ ភាគរយក្នុងឆ្នាំ ២០១០ ។
 

-ចន្លោះពីឆ្នាំ ១៩៩២ ដល់ឆ្នាំ ២០១១ មានស្ត្រីតែ ៩ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលបានចូលរួមចំណែកកជាអ្នកចរចាក្នុងកិច្ចចរចាសន្តិភាព។
 

-ស្ត្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមស្ត្រីបីនាក់បានក្លាយជាជនរងគ្រោះនៃហិង្សារូបរាងកាយនិងផ្លូវភេទ៕