ជាតិ
សង្គមជាតិ
credit រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទា
×![]()
ដោយ: ខន ចំប៉ា
កុមារប្រមាណជិត៨០ភាគរយ ដែលរស់នៅតាមមណ្ឌលថែទាំនៅកម្ពុជា មានម្តាយ ឬឪពុក កំពុងរស់រានមានជីវិត និងមានសាច់ញាតិរបស់ខ្លួន។ តួលេខ ត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមរវាងអង្គការយូនីសេហ្វប្រចាំកម្ពុជា និងក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទា។ តួលេខដ៏ខ្ពស់នេះ ក៏បានបង្កឲ្យមានការព្រួយបារម្ភពីស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ខណៈការស្រាវជ្រាវបែបវិទ្យាសាស្ត្ររកឃើញថា ការរស់នៅតាមមណ្ឌលថែទាំ អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ការអភិវឌ្ឍសង្គម កាយសម្បទា បញ្ញាស្មារតី និងអារម្មណ៍របស់កុមារ និងមានផលប៉ះពាល់រយៈពេលវែងលើជីវិតរបស់ពួកគេ នៅពេលគេធំពេញវ័យ។
កុមារចំនួន៣នាក់ ក្នុងចំណោម ៤នាក់ ឬស្មើនឹង៧៧ភាគរយ នៃកុមារដែលដែលរស់នៅតាមមណ្ឌលថែទាំនៅកម្ពុជា មានម្តាយ ឬឪពុក កំពុងរស់រានមានជីវិត និងមានសាច់ញាតិរបស់ខ្លួន។ តួលេខនេះ បានក្លាយជាកង្វល់របស់ ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ខណៈការស្រាវជ្រាវរកឃើញថា ការរស់នៅតាមមណ្ឌលថែទាំ អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ការអភិវឌ្ឍសង្គម កាយសម្បទា បញ្ញាស្មារតី និងអារម្មណ៍ និងមានផលប៉ះពាល់រយៈពេលវែងលើជីវិតរបស់ពួកគេ។
យោងតាមសេចក្តី ប្រកាសព័ត៌មានរួមរវាងអង្គការយូនីសេហ្វប្រចាំកម្ពុជា និងក្រសួងសង្គមកិច្ច មានកត្តាជាច្រើនដែលអាចមានឥទ្ធិពលលើការសម្រេចចិត្តរបស់គ្រួសារ ក្នុងការបញ្ជូនកុមារទៅដាក់ក្នុងមណ្ឌលថែទាំ។ កត្តាទាំងនោះ មានដូចជាការបែកបាក់គ្នារវាងឪពុកម្តាយ ភាពក្រីក្រ ចំណាកស្រុករបស់ឪពុកម្តាយ និងមានឪពុកម្តាយមួយចំនួនច្រលំថា ការយកកូនទៅផ្ញើតាមមណ្ឌល គឺជាជម្រើសល្អសម្រាប់ឲ្យកូនទទួលបានការអប់រំ និងការថែទាំកាន់តែល្អ គួបផ្សំនឹងការខិតខំស្វះស្វែងរកកុមារ និងការផ្សព្វផ្សាយជំរុញរបស់មណ្ឌលផងដែរ។
លោកស្រី ដេបូរ៉ា កូមីនី ប្រធានអង្គការយូនីសេហ្វប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា៖«ការស្នាក់នៅក្នុងមណ្ឌល អាចធ្វើឲ្យកុមារងាយប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ដូចជាការរំលោភបំពានផ្លូវកាយនិងផ្លូវភេទ និងផលប៉ះពាល់ជាអវិជ្ជមានលើការអភិវឌ្ឍជារួមរបស់កុមារ។ មូលហេតុនេះហើយបានជាយើងបន្តលើកកម្ពស់ អំពីសារៈសំខាន់នៃការថែទាំកុមារតាមគ្រួសារនិងសហគមន៍។
លោកស្រី ដេបូរ៉ា កូមីនី បានបន្តថា៖«យើងត្រូវចាត់ទុកមណ្ឌលថែទាំ ជាជម្រើសចុង ក្រោយ និងជាដំណោះស្រាយបណ្តោះអាសន្ន សម្រាប់កុមារដែលគ្មានឪពុកម្តាយ ឬគ្រួសារជាថែទាំ»។
ផ្អែកតាមការសិក្សាអង្កេតមួយ ដែលបានធ្វើឡើងដោយ ក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទានៅឆ្នាំ២០១៥ មានកុមារចំនួន១១,៧៨៨នាក់ កំពុងរស់នៅតាមមណ្ឌលថែទាំចំនួន២៦៧កន្លែង នៅក្នុងរាជធានីខេត្តចំនួន៥ប៉ុណ្ណោះ គឺរាជធានីភ្នំពេញ ខេត្តសៀមរាប ខេត្តបាត់ដំបង ខេត្តព្រះសីហនុនិងខេត្តកណ្តាល ។ ចំនួននៃមណ្ឌលថែទាំនៅក្នុងខេត្តទាំង៥ដដែលនេះ កើនឡើង៩២ភាគរយ នៃចំនួនមណ្ឌលដែលត្រូវបានធ្វើ អធិការកិច្ចកន្លងមក បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៤ ដែលមានតែ១៣៩កន្លែង និងមានកុមារកំពុងស្នាក់នៅចំនួន ៧,៥៤៥នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
នៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមដដែល លោក វង សូត បានហៅការធ្វើអង្កេតដែលគាំទ្រដោយអង្គការយូនីសេហ្វ ទីភ្នាក់ងារអភិវឌ្ឍន៍អន្តរជាតិសហរដ្ឋអាមេរិក នឹងគម្រោងភាពជាដៃគូដើម្បីកិច្ចការពារកុមារ(3PC) នេះថា ជាផ្នែកមួយនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ក្រសួង ដើម្បីកំណត់ឲ្យបានពីវិសាលភាពពិតប្រាកដ នៃការកើនទ្បើងចំនួនមណ្ឌលថែទាំកុមារ និងដឹងពីមណ្ឌលដែលទទួលកុមារស្នាក់នៅ សំដៅធានាឲ្យមានការចុះត្រួតពិនិត្យឲ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងការធ្វើអធិការកិច្ចប្រចាំឆ្នាំជាទៀងទាត់។
យ៉ាងណាក៏ដោយរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទា រូបនេះ ក៏បានបង្ហាញការព្រួយបារម្ភចំពោះតួលេខនេះ។ លោកថា៖«ការកើនឡើងនូវចំនួនមណ្ឌលថែទាំកុមារ ដោយមិនអាចគ្រប់គ្រងបានក្នុងប្រទេសនេះ ដែលនាំឲ្យមានហានិភ័យដល់សុខុមាលភាព និងសុវត្ថិភាពកុមាររស់នៅតាមមណ្ឌលដែលពុំមានការពិនិត្យតាមដានត្រឹមត្រូវ»។
ក្រៅពីការកំណត់ទីតាំងមណ្ឌលក្នុងខេត្តទាំង៥ ការអង្កេតក៏បានរកឃើញដែរថា មានកុមារប្រមាណ ៦,៦៦៣ នាក់ទៀត កំពុងរស់នៅផ្ទះជាក្រុម ផ្ទះសំចត វត្តអារាម អគារសាសនា និងទីកន្លែងទទួលសិស្សឲ្យស្នាក់នៅផងដែរ។
ការអង្កេតនេះនេះបានចាប់ផ្តើមឡើងក្នុងពេលដែលរដ្ឋាភិបាលកំពុងជំរុញឲ្យមានការពង្រឹងការគ្រប់គ្រង និងការចាត់ចែង មណ្ឌលថែទាំកុមារ។ នេះជាគូសបញ្ជាក់របស់លោកស្រី ដេបូរ៉ា កូមីនី។ សម្រាប់ប្រធានអង្គការយូនីសេហ្វប្រចាំប្រទេសកម្ពុជារូបនេះ ចាត់ទុកថាលទ្ធផលនៃការអង្កេត បានផ្តល់ព័ត៌មានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយស្តីពីស្ថានភាពរស់នៅរបស់កុមារក្នុងមណ្ឌល។ នេះគឺជាដំណាក់កាលដំបូង ឆ្ពោះទៅរកការថែទាំយូរអង្វែងនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ និងការធ្វើសមាហរណកម្មទៅក្នុងសហគមន៍ ក៏ដូចជាការការពារកុមារពីការចែកបាក់ពីគ្រួសារដោយគ្មានភាពចាំបាច់៕
Tag:
វង សូត
យូនីសេហ្វ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
15 ម៉ោង
