ពីនេះ ពីនោះ
បងស្រីខ្ញុំ គឺជាកម្មកររោងចក្រ
× (បទៈកាកគតិ)
ហេតុតែជីវភាព
បងខ្ញុំខ្មីឃ្មាត
ឆ្លៀតមកភ្នំពេញ
បែកឆ្ងាយពីផ្ទះ
ទាំងទុក្ខទោរម្នេញ
បែកអ្នកស្រលាញ់
ពុកម៉ែប្អូនបង។
ខំរកមាសប្រាក់
កម្មកររោងចក្រ
នឿយណាយកន្លង
លក់ពលកម្ម
បែកញើសពេញខ្នង
ការងារ១២ម៉ោង
ស្ទើរដាច់សង្ខារ។
ទៅមើលផ្ទះជួល
មានតម្លៃឈ្នួល
៤០ដុល្លា
៣គុណ៤ម៉ែត្រ
ហប់ស្ទើរមរណា
គ្មានខ្សល់ឡើយណា
ព្រោះនៅ៤នាក់។
១៤០ដុល្លា
ប្រាក់ខែធ្វើការ
ឲ្យកម្មករម្នាក់
បងខ្ញុំបែងចែក
មួយផ្នែកថ្លៃស្នាក់
ទឹកភ្លើងរួចជាក់
ទើបផ្ញើឲ្យម្តាយ។
មិនដែលហូបឆ្ងាញ់
បងខ្ញុំរិះថាំ
មិនហ៊ានចំណាយ
ប្រាក់ខែតិចពេក
គាត់មិនហ៊ានចាយ
ពេលគាត់ហូបបាយ
សម្លមួយពាន់។
ធ្វើការរាប់ឆ្នាំ
បាក់ទាំងកម្លាំង
មិនហូបគ្រប់គ្រាន់
ព្រោះតែសន្សំ
ផ្ញើឲ្យប្អូនបង
គ្មានមាសកែវកង
ខ្សែកចិញ្ជៀន។
គ្មានលុយទិញទេ
សុខចិត្តខ្មាសគេ
ឲ្យលុយប្អូនរៀន
គ្រាន់មានចំណេះ
ការពារអត់ឃ្លាន
គ្រាន់បានជាស្ពាន
ចម្លងគ្រួសារ។
ទឹកចិត្តបងស្រី
ប្អូនប្រុសគ្មានថ្ងៃ
បំភ្លេចឡើយណា
ឥឡូវរៀនចប់
ប្អូនចេញធ្វើការ
ជួយបងគ្រួសារ
សងគុណបងវិញ៕
និពន្ធដោយ លោក រ៉ឹម ភារី អ្នកយកព័ត៌មានរបស់សារព័ត៌មានអេឡិចត្រូនិចថ្មីៗ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com