ជាតិ
អត្ថបទពាណិជ្ជកម្ម
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) លោក ខេន លូ (Ken Loo)បានមានប្រសាសន៍ថា របាយការណ៍សំយោគថ្មី និងសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់គណៈកម្មាធិការប្រឹក្សាគម្រោងនៃគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរ (ILO-BFC) ដែលបានចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃសុក្រនោះ គឺជាការចំអកចំពោះរបាយការណ៍របស់សហព័ន្ធសហជីពពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ កាលពីដើមខែមុន ដែលផ្ដល់ចំណាត់ថ្នាក់ប្រទេសកម្ពុជាក្នុងចំណោមប្រទេសទាំង១០ ដែលអន់បំផុតខាងការគោរពសិទ្ធិការងារ ។
លោក ខេន លូ បានថ្លែងថា៖ “វិស័យកាត់ដេររបស់កម្ពុជា ត្រូវបានកោតសរសើដោយអ្នកជំនាញថាជានិយាមការមួយសម្រាប់បទដ្ឋានការងារ ។ កម្ពុជាជាប្រទេសដំបូងគេដែលអនុវត្តគោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មទាក់ទិនពលកម្ម ជាមួយនិងសហរដ្ឋអាមេរិក តាំងពីឆ្នាំ ២០០១ មកម្លេះ” ។
រាជរដ្ឋាភិបាល និយោជក និងសហជីពបានសហការជាមួយនិង ILO តាមរយៈគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរតាំងពីឆ្នាំ ២០០១ ហើយការងារនេះបានទទួលជោគជ័យនិងត្រូវបានទទួលស្គាល់យ៉ាងទូលំទូលាយ ។ កម្មវិធីថ្មីរបស់ ILO ដែលមានឈ្មោះថា ការងារកាន់តែប្រសើរ ដែលទើបចាប់អនុវត្តកាលពីពេលថ្មីៗនេះនៅក្នុងបណ្ដាប្រទេសផ្សេងទៀត ដូចជា ហៃទី ហ្សកដង់ ឡេសូថូ (Lesotho) ឥណ្ឌូនេស៊ី វៀតណាម នីការ៉ាហ្គ័រ និងបង់ក្លាដែស គឺយកគំរូតាមគម្រោង ILO-BFC របស់កម្ពុជា ។ ពោលគឺ កម្មវិធីការងារកាន់តែប្រសើរគឺជាផលិតផលនាំចេញរបស់ ILO-BFC របស់កម្ពុជា ។
លោក ខេន លូ បានថ្លែងថា៖ “ក្នុងនាមជាអ្នកផលិត យើងដឹងច្បាស់ជាងអ្នកដទៃត្រង់ថា កម្មករជំនាញ និងត្រូវបានផ្ដល់សិទ្ធអំណាចគឺជាកម្មករដែលមានផលិតភាព ។ ដូច្នេះ វាជាគុណសម្បត្តិរបស់យើងក្នុងការសហការជាមួយនិងក្រុមកម្មករ និងអង្គការនានាដូចជា ILO ជាដើម ដើម្បីបន្តគាំទ្រដល់កម្មករ និងជួយពួកគាត់ក្នុងការបង្កើនជំនាញ ក៏ដូចជាជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគាត់” ។
លោកបានបន្តថា៖ “វាជារឿងអាម៉ាសមួយដែលការងារនេះកម្រត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយស្ថាប័នដែលស្ថិតនៅខាងក្រៅវិស័យនេះ ហើយអង្គភាពមួយចំនួនដូចជា សហព័ន្ធសហជីពពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិជាដើម បែរជារិះគន់ធ្ងន់ធ្ងន់មកលើយើង បើទោះបីជាពួកគេមិនមានមនុស្សធ្វើការដោយផ្ទាល់ ឬមិនបានព្យាយាមទាក់ទងមកយើងដើម្បីស្វែងយល់ឲ្យបានច្រើនអំពីបរិយាកាសការងារ ។ ប្រសិនបើចំណាត់ថ្នាក់របស់ពួកគេចំពោះកម្ពុជាជារឿងពិតមែននោះ នោះ ILO-BFC ដែលនឹងអបអរខួប ១៥ ឆ្នាំរបស់ខ្លួន មិនសមនិងមានវត្តមាននៅទីនេះឡើយ”។
ក្នុងនាមជាប្រទេសដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍លឿន កម្ពុជាជាគោលដៅងាយស្រួលមួយសម្រាប់អង្គភាពនានាដែលព្យាយាមទាក់ទាញមុខមាត់ក្នុងគោលបំណងគៀងគរជំនួយប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែ របាយការណ៍ស្ដីពីការដាក់ចំណាត់ថ្នាក់តាមអំពើចិត្តបែបនេះ មិនបានជួយឲ្យមនុស្សយល់អំពីល័ក្ខខ័ណ្ឌជាក់ស្ដែងនោះទេ ហើយបានបង្វែរមនុស្សគ្រប់គ្នាមិនឲ្យយកចិត្តទុកដាក់លើការងារសំខាន់ដែលកំពុងដំណើរការ ក្នុងការសហការគ្នាដើម្បីបន្តលើកស្ទួយឧស្សាហកម្មមួយនេះ ។
លោក ខេន លូ បានសម្គាល់ឃើញថា កម្ពុជាត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ទាបជាលើកដំបូង ហើយថា នេះប្រហែលជាមកពីច្បាប់សហជីពដែលទើបអនុម័តថ្មីរបស់រដ្ឋាភិបាល ដែលច្បាប់នេះ ជាឧបករណ៍សំខាន់ក្នុងការពង្រឹងសហជីព បើទោះបីជាមានការរិះគន់ដោយអយុត្តិធម៌ មិនចេះចប់ក្តី ។
លោក ខេន លូ បានបន្តទៀតថា៖ “កម្សោយខាងរចនាមសម្ព័ន្ធជាយូរមកហើយនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេររបស់កម្ពុជា គឺការរីកសាយភាយនៃចំនួនសហជីព រាប់បញ្ចូលទាំងសហជីពតូចៗច្រើនលើសលុប ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីឆាឆៅ និងកេងប្រវ័ញ្ចពីកម្មករ ដែលខិតខំរកប្រាក់ចំណូលទាំងលំបាកនោះ” ។
លោកថា ៖ “សហជីពទាំងនេះនឹងរារាំងសហជីពសំខាន់ៗមិនឲ្យទទួលបានការចូលរួមគ្រប់គ្រាន់ដែលចាំបាច់ដើម្បីអាចចរចាដោយសុច្ចរិតភាព ហើយពេលខ្លះថែមទាំងព្យាយាមគំរាមធ្វើកូដកម្មដើម្បីគំរាមនិយោជក ដើម្បីតែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ” ។
ច្បាប់សហជីបថ្មី គឺជាឧបករណ៍សំខាន់ដើម្បីធានាថា សហជីពមានភាពរឹងមាំ និងមានភាពស្របច្បាប់ ហើយយកចិត្តទុកដាក់លើផលប្រយោជន៍កម្មករជាធំ ។
លោក ខេន លូ បានថ្លែងថា៖ “ប្រសិនបើសហព័ន្ធសហជីពពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិចុះមកជួបយើង និងសហជីពសំខាន់ៗ ប្រហែលជាពួកគេអាចនឹងចាត់ថ្នាក់កម្ពុជាបានត្រឹមត្រូវ គឺនៅជិតនិងកំពូលតារាង” ។
លោកបានថ្លែងថា៖ “ខ្ញុំស្វាគមន៍ចំពោះរបាយការណ៍កាលពីថ្ងៃសុក្រ ពីគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជា ដែលបង្ហាញថា និយោជក កម្មករ និងរដ្ឋាភិបាលបន្តធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីធានាដល់បទដ្ឋានការងាររឹងមាំ និងលើកកម្ពស់ឧស្សាហកម្មដើម្បីផលប្រយោជន៍ទាំងអស់គ្នា” ។
លោកបានបន្តទៀតថា៖ “ILO កំពុងគាំទ្រដល់យើងខ្ញុំក្នុងកិច្ចការងារនេះ ។ នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួន ILO កំណត់សម្គាល់ថា ទាក់ទិននិងបទដ្ឋានស្នូលការងារ គឺមាន ចំណុចអនុលោមតាមច្បាប់ជាច្រើន ដែលមានភាពមិនអនុលោមតាមច្បាប់តិចតួចប៉ុណ្នោះ” ។
លោកថា៖ “បើទោះបីជាសហព័ន្ធសហជីពពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកគួរទទួលបានការគោរពក្តី ប៉ុន្តែវាគួរតែ ILO-BFC ដែលសារព័ត៌មាន និងសាធារណជនគួរស្ដាប់” ៕
លោក ខេន លូ បានថ្លែងថា៖ “វិស័យកាត់ដេររបស់កម្ពុជា ត្រូវបានកោតសរសើដោយអ្នកជំនាញថាជានិយាមការមួយសម្រាប់បទដ្ឋានការងារ ។ កម្ពុជាជាប្រទេសដំបូងគេដែលអនុវត្តគោលនយោបាយពាណិជ្ជកម្មទាក់ទិនពលកម្ម ជាមួយនិងសហរដ្ឋអាមេរិក តាំងពីឆ្នាំ ២០០១ មកម្លេះ” ។
រាជរដ្ឋាភិបាល និយោជក និងសហជីពបានសហការជាមួយនិង ILO តាមរយៈគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរតាំងពីឆ្នាំ ២០០១ ហើយការងារនេះបានទទួលជោគជ័យនិងត្រូវបានទទួលស្គាល់យ៉ាងទូលំទូលាយ ។ កម្មវិធីថ្មីរបស់ ILO ដែលមានឈ្មោះថា ការងារកាន់តែប្រសើរ ដែលទើបចាប់អនុវត្តកាលពីពេលថ្មីៗនេះនៅក្នុងបណ្ដាប្រទេសផ្សេងទៀត ដូចជា ហៃទី ហ្សកដង់ ឡេសូថូ (Lesotho) ឥណ្ឌូនេស៊ី វៀតណាម នីការ៉ាហ្គ័រ និងបង់ក្លាដែស គឺយកគំរូតាមគម្រោង ILO-BFC របស់កម្ពុជា ។ ពោលគឺ កម្មវិធីការងារកាន់តែប្រសើរគឺជាផលិតផលនាំចេញរបស់ ILO-BFC របស់កម្ពុជា ។
លោក ខេន លូ បានថ្លែងថា៖ “ក្នុងនាមជាអ្នកផលិត យើងដឹងច្បាស់ជាងអ្នកដទៃត្រង់ថា កម្មករជំនាញ និងត្រូវបានផ្ដល់សិទ្ធអំណាចគឺជាកម្មករដែលមានផលិតភាព ។ ដូច្នេះ វាជាគុណសម្បត្តិរបស់យើងក្នុងការសហការជាមួយនិងក្រុមកម្មករ និងអង្គការនានាដូចជា ILO ជាដើម ដើម្បីបន្តគាំទ្រដល់កម្មករ និងជួយពួកគាត់ក្នុងការបង្កើនជំនាញ ក៏ដូចជាជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគាត់” ។
លោកបានបន្តថា៖ “វាជារឿងអាម៉ាសមួយដែលការងារនេះកម្រត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយស្ថាប័នដែលស្ថិតនៅខាងក្រៅវិស័យនេះ ហើយអង្គភាពមួយចំនួនដូចជា សហព័ន្ធសហជីពពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិជាដើម បែរជារិះគន់ធ្ងន់ធ្ងន់មកលើយើង បើទោះបីជាពួកគេមិនមានមនុស្សធ្វើការដោយផ្ទាល់ ឬមិនបានព្យាយាមទាក់ទងមកយើងដើម្បីស្វែងយល់ឲ្យបានច្រើនអំពីបរិយាកាសការងារ ។ ប្រសិនបើចំណាត់ថ្នាក់របស់ពួកគេចំពោះកម្ពុជាជារឿងពិតមែននោះ នោះ ILO-BFC ដែលនឹងអបអរខួប ១៥ ឆ្នាំរបស់ខ្លួន មិនសមនិងមានវត្តមាននៅទីនេះឡើយ”។
ក្នុងនាមជាប្រទេសដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍លឿន កម្ពុជាជាគោលដៅងាយស្រួលមួយសម្រាប់អង្គភាពនានាដែលព្យាយាមទាក់ទាញមុខមាត់ក្នុងគោលបំណងគៀងគរជំនួយប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែ របាយការណ៍ស្ដីពីការដាក់ចំណាត់ថ្នាក់តាមអំពើចិត្តបែបនេះ មិនបានជួយឲ្យមនុស្សយល់អំពីល័ក្ខខ័ណ្ឌជាក់ស្ដែងនោះទេ ហើយបានបង្វែរមនុស្សគ្រប់គ្នាមិនឲ្យយកចិត្តទុកដាក់លើការងារសំខាន់ដែលកំពុងដំណើរការ ក្នុងការសហការគ្នាដើម្បីបន្តលើកស្ទួយឧស្សាហកម្មមួយនេះ ។
លោក ខេន លូ បានសម្គាល់ឃើញថា កម្ពុជាត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ទាបជាលើកដំបូង ហើយថា នេះប្រហែលជាមកពីច្បាប់សហជីពដែលទើបអនុម័តថ្មីរបស់រដ្ឋាភិបាល ដែលច្បាប់នេះ ជាឧបករណ៍សំខាន់ក្នុងការពង្រឹងសហជីព បើទោះបីជាមានការរិះគន់ដោយអយុត្តិធម៌ មិនចេះចប់ក្តី ។
លោក ខេន លូ បានបន្តទៀតថា៖ “កម្សោយខាងរចនាមសម្ព័ន្ធជាយូរមកហើយនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេររបស់កម្ពុជា គឺការរីកសាយភាយនៃចំនួនសហជីព រាប់បញ្ចូលទាំងសហជីពតូចៗច្រើនលើសលុប ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីឆាឆៅ និងកេងប្រវ័ញ្ចពីកម្មករ ដែលខិតខំរកប្រាក់ចំណូលទាំងលំបាកនោះ” ។
លោកថា ៖ “សហជីពទាំងនេះនឹងរារាំងសហជីពសំខាន់ៗមិនឲ្យទទួលបានការចូលរួមគ្រប់គ្រាន់ដែលចាំបាច់ដើម្បីអាចចរចាដោយសុច្ចរិតភាព ហើយពេលខ្លះថែមទាំងព្យាយាមគំរាមធ្វើកូដកម្មដើម្បីគំរាមនិយោជក ដើម្បីតែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ” ។
ច្បាប់សហជីបថ្មី គឺជាឧបករណ៍សំខាន់ដើម្បីធានាថា សហជីពមានភាពរឹងមាំ និងមានភាពស្របច្បាប់ ហើយយកចិត្តទុកដាក់លើផលប្រយោជន៍កម្មករជាធំ ។
លោក ខេន លូ បានថ្លែងថា៖ “ប្រសិនបើសហព័ន្ធសហជីពពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិចុះមកជួបយើង និងសហជីពសំខាន់ៗ ប្រហែលជាពួកគេអាចនឹងចាត់ថ្នាក់កម្ពុជាបានត្រឹមត្រូវ គឺនៅជិតនិងកំពូលតារាង” ។
លោកបានថ្លែងថា៖ “ខ្ញុំស្វាគមន៍ចំពោះរបាយការណ៍កាលពីថ្ងៃសុក្រ ពីគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជា ដែលបង្ហាញថា និយោជក កម្មករ និងរដ្ឋាភិបាលបន្តធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីធានាដល់បទដ្ឋានការងាររឹងមាំ និងលើកកម្ពស់ឧស្សាហកម្មដើម្បីផលប្រយោជន៍ទាំងអស់គ្នា” ។
លោកបានបន្តទៀតថា៖ “ILO កំពុងគាំទ្រដល់យើងខ្ញុំក្នុងកិច្ចការងារនេះ ។ នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួន ILO កំណត់សម្គាល់ថា ទាក់ទិននិងបទដ្ឋានស្នូលការងារ គឺមាន ចំណុចអនុលោមតាមច្បាប់ជាច្រើន ដែលមានភាពមិនអនុលោមតាមច្បាប់តិចតួចប៉ុណ្នោះ” ។
លោកថា៖ “បើទោះបីជាសហព័ន្ធសហជីពពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកគួរទទួលបានការគោរពក្តី ប៉ុន្តែវាគួរតែ ILO-BFC ដែលសារព័ត៌មាន និងសាធារណជនគួរស្ដាប់” ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
