ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: សារព័ត៌មានថ្មីៗ
វចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេច ព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានកំណត់អត្ថន័យនៃពាក្យទាំងពីនេះដូចខាងក្រោម៖
ពាក្យ« បរិសុទ្ធ» មានថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម មានន័យថា ដែលស្អាត, ឥតសៅហ្មង, ឥតមោះមៃៈ ចិត្តបរិសុទ្ធ, មនុស្សបរិសុទ្ធ, ទ្រព្យបរិសុទ្ធ, សីលបរិសុទ្ធ។
ចំណែកពាក្យថា«បរិសុទ្ធិ»វិញមានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា សេចក្ដីស្អាត ដំណើរឥតសៅហ្មង, ឥតមោះមៃៈ មនុស្សមានបរិសុទ្ធិ(ឬមានសេចក្ដីបរិសុទ្ធិ, ប្រើតាមទម្លាប់)។
ពាក្យទាំងពីនេះ មានអត្ថន័យប្រហាក់ប្រហែលគ្នា ប៉ុន្តែអ្វីដែលខុសគឺ ថ្នាក់ពាក្យនៅក្នុងការប្រើប្រាស់។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
ពាក្យ« បរិសុទ្ធ» មានថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម មានន័យថា ដែលស្អាត, ឥតសៅហ្មង, ឥតមោះមៃៈ ចិត្តបរិសុទ្ធ, មនុស្សបរិសុទ្ធ, ទ្រព្យបរិសុទ្ធ, សីលបរិសុទ្ធ។
ចំណែកពាក្យថា«បរិសុទ្ធិ»វិញមានថ្នាក់ពាក្យជានាម មានន័យថា សេចក្ដីស្អាត ដំណើរឥតសៅហ្មង, ឥតមោះមៃៈ មនុស្សមានបរិសុទ្ធិ(ឬមានសេចក្ដីបរិសុទ្ធិ, ប្រើតាមទម្លាប់)។
ពាក្យទាំងពីនេះ មានអត្ថន័យប្រហាក់ប្រហែលគ្នា ប៉ុន្តែអ្វីដែលខុសគឺ ថ្នាក់ពាក្យនៅក្នុងការប្រើប្រាស់។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែរសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
8 ម៉ោង
