ពីនេះ ពីនោះ
វិញ្ញូជនមិនផ្សងព្រេងលើជោគជតាឡើយ
×
ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ខុងជឺ ដែលប្រែសម្រួលដោយ លោក គឹម ចាន់ណា និងបោះពុម្ពដោយគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយ Mind Books។
ក្សត្រ អាយកុង ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលសួរ ខុងជឺ ថា «យើងឮថាវិញ្ញូជនមិនផ្សងព្រេងនឹងជោគជតាពិតមែនឬ?»
ខុងជឺ ក្រាបទូលថា «ពិតមែនហើយក្រាបទូល!»
ព្រះអង្គនគរលូទ្រង់មានព្រះបន្ទូលសួរបន្ត «តើហេតុអ្វីទៅ?»
ខុងជឺ ក្រាបទូលថា «ព្រោះការផ្សងព្រេង ជាការពឹងផ្អែកទៅលើជោគជតាសុទ្ធសាធ… វាអាចល្អ ឬអាក្រក់ដែលខ្លួនមិនអាចបង្គាប់បញ្ជាបានឡើយ»
ក្សត្រ អាយកុង ក៏មានព្រះបន្ទូលបន្តទៀតថា «ចុះបើរឿងល្អ ឬអាក្រក់សុទ្ធតែអាចកើតឡើងបានដូចគ្នានោះ ហេតុអ្វីក៏មិនព្រមផ្សងព្រេង?»
ខុងជឺ ទូលថា «ព្រោះតែមិនចង់ជួបរឿងអាក្រក់ ទើបវិញ្ញូជនមិនផ្សងព្រេង»
ព្រះអង្គនគរលូ ស្តាប់រហូតដល់ទ្រាំព្រះទ័យមិនខ្វល់ខ្វាយមិនបាន ព្រះអង្គទ្រង់ព្រះតម្រិះមួយសន្ទុះ ហើយទ្រង់មានបន្ទូលទៀតថា ហេតុអ្វីក៏វិញ្ញូជនស្អប់ខ្ពើមរឿងអាក្រក់ដល់ថ្នាក់ហ្នឹងហ្ន?»
ខុងជឺ ទូលថា «បើមិនឲ្យស្អប់រឿងអាក្រក់ តើគេធ្វើម៉េចនឹងស្រឡាញ់រឿងល្អដូចសព្វថ្ងៃនេះកើតទៅ? បើសិនជាមិនចូលចិត្តរឿងល្អដូចដែលធ្លាប់ធ្វើមកហើយនេះ ប្រជារាស្ត្រក៏ប្រហែលជាគ្មានជំនឿដូចអ្វីដែលកើតមានពីមុនមកនោះដែរ… នៅក្នុងគម្ពីរស៊ឺជិង មានអត្ថបទមួយពោលថា «បើមិបបានជួបវិញ្ញូជន យើងនឹងកើតទុក្ខខ្វល់ខ្វាយ…បើបានជួបវិញ្ញូជន យើងក៏មានក្តីបីតិសោមនស្សរីករាយ»… ដែលជាការឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញថា មនុស្សពីបុរាណក៏ចូលចិត្តរឿងល្អដូចដែលធ្លាប់មានអ៊ីចឹងដែរ»។
ព្រះអង្គនគរលូទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដោយសោមនស្សថា «ប្រពៃណាស់!» បើគ្មានលោកម្ចាស់ជួយណែនាំផ្តល់ចំណេះដឹង យើងប្រាកដជាគ្មានឱកាសនឹងបានស្តាប់ហេតុផលល្អបែបនេះឡើយ!»៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com