ពីនេះ ពីនោះ
យុវជន៖ ប្រសិនបើមើលងាយ«គ្រូបង្រៀន»គឺប្រៀបបានជាមនុស្សស្អប់ខ្ពើមចំណេះដឹង
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ គ្រូបង្រៀនគឺជាមុខរបរមួយថ្លៃថ្នូរ ឧត្ដុងឧត្ដម ហើយមានគុណប្រយោជន៍ចំពោះជាតិ មាតុភូមិ ក្នុងការបណ្ដុះបណ្ដាលធនធានមនុស្សដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សង្គមជាតិ និងធ្វើឲ្យសង្គមរីករាយជាមួយនឹងជនដែលមានចំណេះដឹង។ ប៉ុន្តែគ្រូបង្រៀនមួយចំនួន ត្រូវបានយុវជន ដែលជាសិស្ស-និស្សិត ស្អប់ផងដែរ។ 
គ្រូបង្រៀនគឺជាវិស្វករនៃព្រលឹង ដែលបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជំនាន់ឲ្យចេះប្រើប្រាស់អត្ថិភាព ជីវិតរបស់ខ្លួនឲ្យមានប្រយោជន៍។ គ្រូបង្រៀនគឺជាបុព្វការីជន, ជាអ្នកកសាងសតិបញ្ញារបស់មនុស្សជាតិ, ជាអ្នកការពារនិងដោះស្រាយបញ្ហាជាតិ តាមរយៈការបង្កើតភ្នាក់ងារការពារជាតិដោយចំណេះ និងបញ្ញា។ គ្រូបង្រៀនគឺជាអ្នកចិត្តបុណ្យដ៏ប្រសើរ ហើយជាអ្នកដែលលះបង់ប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីប្រយោជន៍អ្នកដទៃ និងប្រទេសជាតិ។ គ្រូបង្រៀនគឺជាអ្នកចង្អុលបង្ហាញផ្លូវដ៏ភ្លឺស្វាង និងរុងរឿង, ជាឪពុកម្ដាយទីពីរ របស់សិស្សានុសិស្សគ្រប់រូប, ជាបុគ្គលដែលគួរឲ្យគោរព, ជាឃ្លាំងសតិបញ្ញាសម្រាប់ជាតិ, ជាអ្នកកសាងគ្រឹះបញ្ញា សន្តិភាព គុណធម៌ សីលធម៌ យុត្តិធម៌ និងសេចក្ដីល្អ ជូនមនុស្សក្នុងលោក។
ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្ដី គ្រូបង្រៀនក៏ជាជនរងគ្រោះ ព្រោះតែការបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន។ កត្តានេះគឺនៅត្រង់ថាមានសិស្ស-និស្សិតមួយចំនួន តែងតែកើតចិត្តស្អប់ និងមើលងាយទៅលើលោកគ្រូ អ្នកគ្រូរបស់ខ្លួន នៅពេលដែលពួកគាត់ព្យាយាមពន្យល់ ណែរនាំ ពួកគេឲ្យដើរលើមាគ៌ាដែលសង្គមត្រូវការ។ បន្ថែមពីនេះ សិស្ស-និស្សិតមួយចំនួន ព្រោះតែការបង្រៀនរបស់គ្រូមិនបានល្អ បង្រៀនមុខវិជ្ជាដែលខ្លួនមិនពេញចិត្ត ឬការបង្រៀនមិនដូចអ្វីដែលខ្លួនគិត បែរជាកើតចិត្តស្អប់ និងមើលងាយដល់គ្រូរបស់ខ្លួនផងដែរ។ ចំណែកសិស្ស-និស្សិតមួយចំនួន ព្រោះតែឃើញជីវភាពគ្រូបង្រៀនមិនសូវធូរធារ ក៏កើតចិត្តមើលងាយគ្រូបង្រៀនខ្លួនឯង។ ទោះបីជាការស្អប់ ការមើលងាយ មិនគោរព មិនស្ដាប់ គ្រូបង្រៀន គ្រូពន្យល់ គឺស្មើនឹងការស្អប់ចំណេះដឹងដូចគ្នា។
ផ្ទុយមកវិញសិស្ស-និស្សិតត្រូវចាំថា គ្រូបង្រៀនដ្បិតថាជាអាជីពមួយដែលធ្វើការយកប្រាក់ខែពីរាជការ ឬតាមស្ថាប័ននានា ហើយចាំបាច់ត្រូវតែបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនដូចជាអាជីពដទៃ ប៉ុន្តែតម្លៃរបស់លោកគឺនៅមានលក្ខណៈមួយបែបផ្សេងខុសពីអាជីពដទៃ។ ទោះជាយ៉ាងណា ដើម្បីទទួលបានតម្លៃដែលបានរៀបរាប់នេះ ល្គឹកណាតែគ្រូបង្រៀនខ្លួនឯងប្រឹងប្រែងរៀបចំខ្លួន ឲ្យបានសាកសមជាមួយតម្លៃដែលគេបានកំណត់ នោះគឺកាន់តែមានតម្លៃ។ ចំណែកសិស្ស-និស្សិតដែលតែងតែមើលងាយគ្រូ ត្រូវស្វែងយល់ឡើងវិញ ពីទង្វើរ និងការគិតរបស់ខ្លួន ព្រោះអំពើនោះស្មើនឹងការមិនចង់មានបញ្ញា មិនចង់ចេះ មិនចង់ដឹង មិនចង់ពង្រឹងនិងពង្រីកសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន ដូច្នេះដែរ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
