បុណ្យអកអំបុក សំពះព្រះខែ ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងទិទានព្រះពុទ្ធ ដែលធ្លាប់យកកំណើតជាសត្វទន្សាយ

ជាតិ

បុណ្យអកអំបុក សំពះព្រះខែ ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងទិទានព្រះពុទ្ធ ដែលធ្លាប់យកកំណើតជាសត្វទន្សាយ

15, Nov 2016 , 9:37 am

រូបភាព

រូបថតពីហ្វេសប៊ុក ភិក្ខុវិចារប្បញ្ញោ ខេម ប៊ុនថេត

ដោយ: ថ្មីៗ

ភ្នំពេញ៖ ពិធីបុណ្យ អកអំបុក សំពះព្រះខែ ត្រូវបានរប្រារព្ធឡើងក្នុងអំឡុងបុណ្យអុំទូក។ ប៉ុន្តែ ពិធីបុណ្យអកអំបុក សំពះព្រះខែ ប្រារព្ធឡើងតែមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺ នៅពាក់កណ្តាលរាត្រីនៃថ្ងៃ១៤ ខែវិច្ឆិកា ត្រូវនឹងថ្ងៃ១៥កើត ពេញបូណ៌មី។

ពិធីបុណ្យអុំទូក មានរយៈពេល៣ថ្ងៃ គឺចាប់ពីថ្ងៃ១៣ ដល់ថ្ងៃ១៥ ខែវិច្ឆិកា។ ឈានដល់ថ្ងៃទី១៤ ខែវិច្ឆិកា នឹងមានពិធីមួយទៀត ហៅថាពិធីអកអំបុក សំពះព្រះខែ។

ពិធីអកអំបុក និងសំពះព្រះខែ គឺជាប្រពៃណីមួយរបស់ខ្មែរ ដែលផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងពិធីពីបុណ្យអុំទូក។ ពិធីអកអំបុក និងសំពះព្រះខែនេះ ត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរធ្វើឡើង ដើម្បីរម្លឹកដល់ព្រះពោធិសត្វ ដែលយោងយកកំណើតជាសត្វទន្សាយ។ ទន្សាយ ដែលជាតួអង្គព្រះពោធិសត្វ ប៉ងនឹងលះបង់អាយុសង្ខារ ដល់ព្រះឥន្ទ្រាធិរាជ ដើម្បីបំពេញទានបារមី។

បើតាមជំនឿរបស់ដូនតាខ្មែរ ប្រជាពលរដ្ឋ យល់ថា ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបរមគ្រូនៃយើង ធ្លាប់កើតជាសត្វទន្សាយ កាលពីព្រះអង្គមិនទាន់ត្រាស់ដឹង (ការក្លាយជាព្រះពុទ្ធ)។ រឿងនិទាននោះ បានដំណាលថា គ្រាមួយ ព្រះឥន្ទ្រ បានយាងចុះមក ហើយនិមិតខ្លួន ជាតាព្រាហ្មណ៍ម្នាក់នៅចំពោះមុខសត្វទន្សាយ។ នៅចំពោះមុខសត្វទន្សាយ តាព្រាហ្មណ៍នោះ ក៏ពោលពាក្យឡើងថា៖«ជីវិតខ្ញុំនឹងក្ស័យជាមិនខាន បើគ្មានអាហារបរិភោគនាពេលនេះ»។ ពេលនោះឯង ទន្សាយ ដែលជាតួអង្គព្រះពោធិសត្វនៃយើង បានពោលវាចាតបយ៉ាងនេះថា៖«ខ្ញុំមានតែសាច់ និងឈាមប៉ុណ្ណោះ។ បើអ្នកចង់បាន ចូរអ្នករកអុសមកបង្កាត់ភ្លើងទៅចុះ។ ខ្ញុំនឹងលោតចូលក្នុងភ្លើងឲ្យបានជាអាហារបរិភោគ»។

គ្រាន់តែឮដូច្នេះ ព្រះឥន្ទ្រ ក៏ទៅបង្កាត់ភ្លើងភ្លាម។ ចំណែកឯទន្សាយ ក៏លោតចូលភ្លើងភ្លែត តែម្តងដោយមិនបង្អង់យូរនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ដោយអំណាចនៃសេចក្ដីជ្រះថ្លា និងការបរិច្ចាគដ៏អស្ចារ្យរបស់ទន្សាយ ព្រះឥន្ទ្រក៏ហោះទៅទ្រមិនឲ្យភ្លើងឆេះរោមមួយសរសៃឡើយ ។ លំដាប់នោះ ព្រះឥន្ទ្រក៏ហោះទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ ដើម្បីយកថ្មកែវមនោសិលា ទៅគូសរូបទន្សាយនៅក្នុងរង្វង់ព្រះចន្ទ ដែលជាហេតុនាំឲ្យមានរូបទន្សាយជាប់ក្នុងរង្វង់ព្រះចន្ទ តាំងពីកាលនោះរហូតមក ហើយមនុស្សគ្រប់រូបក៏មើលឃើញរូបទន្សាយច្បាស់ នៅថ្ងៃ១៥កើត ពេញបូណ៌មី។

រឿងរ៉ាវ ដែលទាក់ទងនឹងព្រះពោធិសត្វដូច្នេះហើយ ដែលនាំឲ្យអ្នកស្រុកតែងតែរៀបចំប្រារព្ធពិធីនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅតាមវត្តអារាម ភូមិស្រុក និងទីប្រជុំជននានា ដោយមានចេក អំបុក ទឹកដូង ផ្លែឈើ ជាដើម ដើម្បីរម្លឹកដល់ព្រះពោធិសត្វ ដោយសារតែមានជំនឿបែបនេះឯង៕

ប្រភព៖ គេហទំព័រទ្រឹស្តីពុទ្ធចក្រ