ពីនេះ ពីនោះ
«សែន» ជាពាក្យប្រើចំពោះ «លបសូក» ឬ «ឱ្យសំណូក»
× នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរសម្តេច ជួន ណាត បានពន្យល់ពាក្យ «សែន» ថា ជាពាក្យប្រើចំពោះ លបសូក ឬ ឱ្យសំណូក គឺទាល់តែសែនត្រូវទើបបានស្រួល។ កិរិយាសព្ទ «សែន» នេះ មានន័យថា ដាក់ភោជនាហារសំបូងសង្រូងចំពោះទៅមតកបុគ្គល ឬដាក់ក្រយាបូជាពោលពាក្យអំពាវនាវចំពោះខ្មោចបិសាច។ ឧទាហណ៍៖ សែនខ្មោច, សែនដូនតា, សែនពែ, សែនព្រេន, សែនអ្នកតា។
បើជាកិរិយាវិសេសន៍ និងជាគុណសព្ទ «សែន» ជាពាក្យប្រើចំពោះ ច្រើន, ក្រៃពេក, ក្រៃលែង; ណាស់។ ឧទាហណ៍៖ សែនក្រ, សែនពិបាក, សែនព្រួយ; សែនស្រណុក, សែនសប្បាយ; សែនខឹង, សែនស្អប់, សែនស្ដាយ។ ក្នុងន័យមួយទៀត គឺចំនួនដប់ហ្មឺន (១០០,០០០) , ប្រាក់មួយសែន ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com