អន្តរជាតិ
ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងនៅតែត្រូវគេរត់ពន្ធចូលម៉ាឡេស៊ី ទោះមានការបង្ក្រាបពលករខុសច្បាប់ក៏ដោយ
រូបភាព៖ CNN
×![]()
ទោះជាមានការការបង្ក្រាបពលករខុសច្បាប់នៅថៃ និងម៉ាឡេស៊ីក្នុងគោលដៅប្រឆាំងការជួញដូរមនុស្សក៏ដោយ មិនបានធ្វើឲ្យការរត់ពន្ធមនុស្សខុសច្បាប់ថមថយនោះទេ។ ជាក់ស្ដែង ជនជាតិភាគតិចឥស្លាមរ៉ូហ៊ីងយ៉ាជាដើមនោះនៅតែត្រូវមេខ្យល់នាំឆ្លងដែនចូលមកម៉ាឡេស៊ីដើម្បីស្វែងរកការងារធ្វើដដែល។
ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាច្រើននាក់នៅតែត្រូវមេខ្យល់នាំឆ្លងដែនចូលមកម៉ាឡេស៊ីតាមច្រកព្រំដែនថៃរៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីស្វែងរកការងារ និងរកចំណូលផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ទោះបីជាអាជ្ញាធរម៉ាឡេស៊ីបន្តចុះបង្ក្រាបពលករខុសច្បាប់ទ្រង់ទ្រាយធំក៏ដោយ។ ក្រៅពីម៉ាឡេស៊ី ថៃក៏បានចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សដូចគ្នា។
ទូរទស្សន៍សិង្ហបុរី Channel News Asia បានលើកពីរឿងរ៉ាវក្មេងឈ្មោះ Mohammad Kibas ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា វ័យ១៣ឆ្នាំ ដែលជាជនរងគ្រោះម្នាក់នៅរស់រានមានជីវិតក្រោយចំណាយពេលបីខែលួចឆ្លងដែនចូលម៉ាឡេស៊ី។ តាមពិតទៅ ដំណើរដើមទងគឺ ឪពុកម្ដាយ Kibas ព្រួយបារម្ភថា គេអាចនឹងកងសន្តិសុខមីយ៉ាន់ម៉ាធ្វើបាប ទើបពួកគេសម្រេចលក់ដី ហើយបង់លុយឲ្យក្រុមមេខ្យល់ពីរពាន់ដុល្លារដើម្បីឲ្យគេនាំកូនប្រុសខ្លួនទៅម៉ាឡេស៊ី។
Kibas បានធ្វើដំណើរទៅជាមួយមនុស្ស ៧នាក់ និងក្មេងស្រីម្នាក់ទៀតពីទីក្រុង Sittwe នៃរដ្ឋRakhineដោយលាក់ខ្លួនក្រោមអ៊ីវ៉ាន់ក្នុងឃ្លុបរថយន្តដឹកទំនិញរហូតដល់ទីក្រុង Yangon ។ បន្ទាប់មកទើបពួកគេបន្តដំណើរដោយថ្មើរជើងរហូតដល់ភូមិ Mae Sot ជិតព្រំដែនថៃ រួចបន្តទៅក្រុង Padang Besar ដែលជាប់ព្រំដែនខាងជើងម៉ាឡេស៊ី។
Kibas បាននិយាយថា៖«ពួកយើងធ្វើដំណើរយូរខ្លាំងណាស់។ យើងគ្មានអាហារញ៉ាំនោះទេហើយដើរកាត់ព្រៃដែលសុទ្ធតែមូស ព្រមទាំងដើរពីកន្លែងផ្ទេរមួយទៅកន្លែងផ្ទេរមួយទៀតផង»។
នៅខែឧសភា Kibasបានទៅដល់ជំរុំមនុស្សធម៌ដែលបង្កើតដោយគ្រូបង្រៀនជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាលោក Ustaz Rafik Ismail។
ពាក់ព័ន្ធការបន្តកើតមាននូវសកម្មភាពរត់ពន្ធមនុស្សតាមព្រំដែននេះ លោក Ustaz Rafik Ismail លើកឡើងថា រដ្ឋាភិបាលក្នុងតំបន់ត្រូវបង្កើនចំណាត់ការច្រើនជាងមុន។ លោកកត់សម្គាល់ថា ទោះជារដ្ឋាភិបាលមីយ៉ាន់ម៉ា និងបង់ក្លាដែសរឹតបណ្តឹងចលនាចំណាកស្រុករបស់ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា ហើយថៃនិងម៉ាឡេស៊ីបានពង្រឹងវិធានការជួញដូរមនុស្សប្រឆាំងក្រុមមេខ្លោងជួញដូរមនុស្សក៏ដោយ ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ានៅតែបន្តលួចចូលទឹកដីម៉ាឡេស៊ីដដែល។
ចន្លោះពីឆ្នាំ២០១៣ ដល់ឆ្នាំ២០១៥ ពលករចំណាកស្រុករ៉ូហ៊ីងយ៉ារាប់ពាន់នាក់ធ្វើដំណើរតាមទូកមកម៉ាឡេស៊ី ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នចំនួននេះថយចុះនៅសល់តែ១០ទៅ២០នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលសុទ្ធតែជាមនុស្សពេញកម្លាំងពលកម្ម។
នៅខាងក្រៅទីភ្នាក់ងារអន្តោប្រវេសន៍អង្គការសហប្រជាជាតិ ពលករចំណាកស្រុកតម្រង់ជួរជារៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីទទួលបានលិខិតសម្គាល់ជាជនភៀសខ្លួន។ ទម្រាំតែទទួលបានប័ណ្ណជាជនភៀសខ្លួននេះមិនមែនងាយស្រួលនោះទេ ព្រោះពួកគេត្រូវបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌជាច្រើនទៀតដែលកំណត់ដោយគណៈកម្មការសិទិ្ធមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ។
លើសពីនេះទៅទៀត លិខិតសម្គាល់ជនភៀសខ្លួនបមិនបានផ្ដល់ឲ្យទារកជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាដែលកើតនៅម៉ាឡេស៊ីឡើយ ហើយវាក៏មិនអាចឲ្យពួកគេធ្វើការដោយស្របច្បាប់នៅម៉ាឡេស៊ីដែរ។ ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចឯកសារនេះអាចធានាបាននូវការថែទាំសុខុមាលភាព និងការពារពួកគេពីការតាមចាប់របស់អាជ្ញាធរម៉ាឡេស៊ីក្នុងការបង្ក្រាបពលករខុសច្បាប់ដែរ៕
ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាច្រើននាក់នៅតែត្រូវមេខ្យល់នាំឆ្លងដែនចូលមកម៉ាឡេស៊ីតាមច្រកព្រំដែនថៃរៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីស្វែងរកការងារ និងរកចំណូលផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ទោះបីជាអាជ្ញាធរម៉ាឡេស៊ីបន្តចុះបង្ក្រាបពលករខុសច្បាប់ទ្រង់ទ្រាយធំក៏ដោយ។ ក្រៅពីម៉ាឡេស៊ី ថៃក៏បានចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹងប្រឆាំងនឹងការជួញដូរមនុស្សដូចគ្នា។
ទូរទស្សន៍សិង្ហបុរី Channel News Asia បានលើកពីរឿងរ៉ាវក្មេងឈ្មោះ Mohammad Kibas ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា វ័យ១៣ឆ្នាំ ដែលជាជនរងគ្រោះម្នាក់នៅរស់រានមានជីវិតក្រោយចំណាយពេលបីខែលួចឆ្លងដែនចូលម៉ាឡេស៊ី។ តាមពិតទៅ ដំណើរដើមទងគឺ ឪពុកម្ដាយ Kibas ព្រួយបារម្ភថា គេអាចនឹងកងសន្តិសុខមីយ៉ាន់ម៉ាធ្វើបាប ទើបពួកគេសម្រេចលក់ដី ហើយបង់លុយឲ្យក្រុមមេខ្យល់ពីរពាន់ដុល្លារដើម្បីឲ្យគេនាំកូនប្រុសខ្លួនទៅម៉ាឡេស៊ី។
Kibas បានធ្វើដំណើរទៅជាមួយមនុស្ស ៧នាក់ និងក្មេងស្រីម្នាក់ទៀតពីទីក្រុង Sittwe នៃរដ្ឋRakhineដោយលាក់ខ្លួនក្រោមអ៊ីវ៉ាន់ក្នុងឃ្លុបរថយន្តដឹកទំនិញរហូតដល់ទីក្រុង Yangon ។ បន្ទាប់មកទើបពួកគេបន្តដំណើរដោយថ្មើរជើងរហូតដល់ភូមិ Mae Sot ជិតព្រំដែនថៃ រួចបន្តទៅក្រុង Padang Besar ដែលជាប់ព្រំដែនខាងជើងម៉ាឡេស៊ី។
Kibas បាននិយាយថា៖«ពួកយើងធ្វើដំណើរយូរខ្លាំងណាស់។ យើងគ្មានអាហារញ៉ាំនោះទេហើយដើរកាត់ព្រៃដែលសុទ្ធតែមូស ព្រមទាំងដើរពីកន្លែងផ្ទេរមួយទៅកន្លែងផ្ទេរមួយទៀតផង»។
នៅខែឧសភា Kibasបានទៅដល់ជំរុំមនុស្សធម៌ដែលបង្កើតដោយគ្រូបង្រៀនជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាលោក Ustaz Rafik Ismail។
ពាក់ព័ន្ធការបន្តកើតមាននូវសកម្មភាពរត់ពន្ធមនុស្សតាមព្រំដែននេះ លោក Ustaz Rafik Ismail លើកឡើងថា រដ្ឋាភិបាលក្នុងតំបន់ត្រូវបង្កើនចំណាត់ការច្រើនជាងមុន។ លោកកត់សម្គាល់ថា ទោះជារដ្ឋាភិបាលមីយ៉ាន់ម៉ា និងបង់ក្លាដែសរឹតបណ្តឹងចលនាចំណាកស្រុករបស់ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ា ហើយថៃនិងម៉ាឡេស៊ីបានពង្រឹងវិធានការជួញដូរមនុស្សប្រឆាំងក្រុមមេខ្លោងជួញដូរមនុស្សក៏ដោយ ជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ានៅតែបន្តលួចចូលទឹកដីម៉ាឡេស៊ីដដែល។
ចន្លោះពីឆ្នាំ២០១៣ ដល់ឆ្នាំ២០១៥ ពលករចំណាកស្រុករ៉ូហ៊ីងយ៉ារាប់ពាន់នាក់ធ្វើដំណើរតាមទូកមកម៉ាឡេស៊ី ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នចំនួននេះថយចុះនៅសល់តែ១០ទៅ២០នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលសុទ្ធតែជាមនុស្សពេញកម្លាំងពលកម្ម។
នៅខាងក្រៅទីភ្នាក់ងារអន្តោប្រវេសន៍អង្គការសហប្រជាជាតិ ពលករចំណាកស្រុកតម្រង់ជួរជារៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីទទួលបានលិខិតសម្គាល់ជាជនភៀសខ្លួន។ ទម្រាំតែទទួលបានប័ណ្ណជាជនភៀសខ្លួននេះមិនមែនងាយស្រួលនោះទេ ព្រោះពួកគេត្រូវបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌជាច្រើនទៀតដែលកំណត់ដោយគណៈកម្មការសិទិ្ធមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ។
លើសពីនេះទៅទៀត លិខិតសម្គាល់ជនភៀសខ្លួនបមិនបានផ្ដល់ឲ្យទារកជនជាតិរ៉ូហ៊ីងយ៉ាដែលកើតនៅម៉ាឡេស៊ីឡើយ ហើយវាក៏មិនអាចឲ្យពួកគេធ្វើការដោយស្របច្បាប់នៅម៉ាឡេស៊ីដែរ។ ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចឯកសារនេះអាចធានាបាននូវការថែទាំសុខុមាលភាព និងការពារពួកគេពីការតាមចាប់របស់អាជ្ញាធរម៉ាឡេស៊ីក្នុងការបង្ក្រាបពលករខុសច្បាប់ដែរ៕
Tag:
រ៉ូហ៊ីងយ៉ា
ម៉ាឡេស៊ី
Mohammad Kibas
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រទានកម្ម»មានន័យដូចម្តេច?
13 ម៉ោង
