កីឡាជាតិ
ជាតិ
×![]()
«ល្បុក្កតោ» គឺជាបន្សំនៃពាក្យ«ល្បុក្ក»បូកនឹង«តោ»មានន័យថាសត្វតោមហាកម្លាំង ឬមហាថាមពល។ យោងតាមវចនានុក្រមរបស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត ល្បុក្កតោជាអាវុធដំបងខ្លីមួយប្រភេទអបភ្ជាប់នឹងកំផួនដៃសម្រាប់រងនឹងដំបងវែង ឬបុកបុះការពារខ្លួន។
គុនល្បុក្កតោប្រមូលផ្តុំនូវក្បាច់និងស្នៀតយ៉ាងច្រើនដែលយកតម្រាប់តាមតថភាពធម្មជាតិនៃជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សនាសម័យមុន និងកាយវិការរបស់សត្វដូចជាសត្វបក្សី សេះ ខ្លា ដំរី ពានរ កិន្នរ ក្រពើ ក្តាម ពស់ នាគ និងទា។ល។ ជាងនេះទៅទៀត ទម្រង់នៃគុនល្បុក្កតោបានបង្កប់ខ្លួននៅក្នុងសិល្បៈបុរាណ ដូចជារបាំប្រជាប្រិយ ល្បែងប្រជាប្រិយ និងរបាំបុរាណ។
គ្រប់ចលនា ស្នៀត ក្បាច់ និងកាយវិការនីមួយៗនៃក្បាច់គុននេះ បានបង្កប់នូវភាពទន់ភ្លន់ ស្លូតបូត រស់រវើក រឹងមាំ រហ័សរហួន និងឥរិយាបថរស់នៅរបស់មនុស្សនៅក្នុងសង្គម។ ក្បាច់គុននេះតម្រូវឲ្យវាយកៀកនឹងគូប្រយុទ្ធដោយប្រើកែងដៃនិងជង្គង់ជាមូលដ្ឋាន។ គុនល្បុក្កតោចែកចេញជា១២ទ្វារដោយចាប់ពីទ្វារទី១ដល់ទ្វារទី៨ គឺប្រើកាយសម្បទាន និងចាប់ពីទ្វារទី៩ដល់ទ្វារទី១២ប្រើប្រាស់អាវុធ។ ហើយអាវុធចែកចេញជាពីរគឺអាវុធគ្មានមុខ និងអាវុធមានមុខ។
ទស្សនារូបភាពស្នៀតចលនាការពារខ្លួននៃក្បាច់គុនល្បុក្កតោដូចខាងក្រោម៖
Tag:
ល្បុក្កតោ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
