ជាតិ
រូបភាពផ្ដល់ឱ្យ
×![]()
ដោយ: ប៉ូ សាគុន
ភ្នំពេញ៖ ក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ បានរកឃើញម្ចាស់ពានរង្វាន់ ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវីឆ្នាំ២០២១ ទាំង១០រូបហើយ ដោយផ្នែកប្រលោមលោកខ្នាតខ្លី ៥ចំណាត់ថ្នាក់ និងកំណាព្យរឿងចំនួន៥ចំណាត់ថ្នាក់។ ស្នាដៃទាំង១០នោះ ត្រូវបានឱ្យតម្លៃខ្ពស់ លើតម្លៃអប់រំសង្គម។
ក្នុងចំណោមស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ចំនួន១៩០ ដែលមានប្រលោមលោក១២៦ស្នាដៃ និងកំណាព្យរឿង៦៤ស្នាដៃនោះ មានស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ផ្នែកប្រលោមលោក៥ និងកំណាព្យរឿង៥ ត្រូវបានជ្រើស ដើម្បីផ្ដល់ពានរង្វាន់។
«គែនព្យួរជញ្ជាំង» គឺជាប្រលោមលោកខ្នាតខ្លី របស់លោក លីម ដារ៉ា បានទទួលចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ពីពានរង្វាន់ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី ឆ្នាំ២០២១។ «គែនព្យួរជញ្ជាំង» តំណាលពីបុរសវ័យចំណាស់ម្នាក់ ត្រូវបានបាត់បង់សមាជិកគ្រួសារទាំងអស់ក្នុងសង្គ្រាមប៉ុលពត។ លោកមានគែន១ជាកេរនៅជាប់នឹងខ្លួន។
ដោយសារសម័យបច្ចុប្បន្ន គែនត្រូវបានគេមើលរំលង ដូច្នេះវាត្រូវព្យួរជាប់ជញ្ជាំងជាប្រចាំ ដោយមានការយកចិត្តទុកដាក់មើលថែបំផុត ពីបុរសវ័យចំណាស់នោះ។ ថ្ងៃមួយបុរសវ័យចំណាស់ ជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ហើយដោយពុំមានប្រាក់ព្យាបាលជំងឺ ចៅប្រុសចិញ្ចឹមរបស់បុរសចំណាស់ បានយកគែននោះទៅលក់ឱ្យអ្នកមានម្នាក់ ដោយអះអាងថា ពេលមានប្រាក់គេនឹងទិញគែននោះវិញ។
ចំណេរក្រោយមក ចៅប្រុសនោះខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រផង និងធ្វើការផងដើម្បីរកប្រាក់។ ក្មេងប្រុសមានឱកាសបានទៅធ្វើការក្នុងផ្ទះអ្នកមានដែលទិញគែននោះ។ ដោយការខឹតខំប្រឹងប្រែង និងជួយយកអាសាម្ចាស់ផ្ទះឱ្យផុតពីគ្រោះថ្នាក់នានា ទីបំផុតទៅ ម្ចាស់ផ្ទះបានប្រគល់គែនឱ្យក្មេងប្រុសនោះ ដោយមិនគិតថ្លៃ និងបានផ្គត់ផ្គង់ការរៀនសូត្ររបស់គេ រួមទាំងសង់សាលា ដើម្បីបង្រៀនគែនដល់ក្មេងៗផង។
ម្ចាស់ជ័យលាភីលេខ១ ដែលមានដើមកំណើតនៅរាជធានីភ្នំពេញ បញ្ជាក់ថា “គែនព្យួរជញ្ជាំង” ចង់លើកតម្កើង និងពញ្ញាក់ស្មារតី ប្រជាជនខ្មែរឱ្យផ្ដោតការចាប់អារម្មណ៍លើមរតកសិល្បៈគែន។ ព្រោះបច្ចុប្បន្នឧបករណ៍គែន កម្រឃើញមានអ្នកប្រើ ហើយអ្នកនិពន្ធវ័យជាង៣០ឆ្នាំរូបនេះ ព្រួយបារម្ភខ្លាចថ្ងៃណាមួយ គែន អាចត្រូវបានគេព្យួរទុកចោល ក្នុងផ្ទះឬការិយាល័យដែរ។
អ្នកនិពន្ធដែលធ្លាប់ទទួលបានពានរង្វាន់ ចំនួន៥លើកក្នុងការប្រកួតនានានោះ បន្ថែមថា៖«“គែនព្យួរជញ្ជាំង” ក៏ចង់បណ្ដុះស្មារតីនៃការតស៊ូ ភាពស្មោះត្រង់ ការខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ របស់តួអង្គក្នុងរឿងផងដែរ»។
ចំណែកជ័យលាភីលេខ២ បានទៅលើរឿង “បូណ៌មី” របស់អ្នកនិពន្ធ អ៊ុច ថាវី មកពីរាជធានីភ្នំពេញ។ “បូណ៌មី” និយាយពីការតស៊ូរបស់ក្មេងស្រីឈ្មោះ “បូណ៌មី” ដើម្បីសម្រេចក្ដីស្រមៃជានារីអាកាសចរណ៍ ដោយសមត្ថភាពផ្ទាល់ខ្លួន។ “បូណ៌មី” ត្រូវបានអ្នកមានអំណាច និងទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភ ចង់ឱ្យនាងធ្វើជាស្រីកំណាន់ ប៉ុន្តែនាងមិនលុះក្រោមអំណាចនោះឡើយ ដោយនាងខំតស៊ូរៀនដោយខ្លួនឯង។
ក្រោយមានជីវភាពធូរធារ “បូណ៌មី” បានយកចំណេះដែលនាងមាន ទៅជួយស្ត្រីនិងក្មេងៗ ឱ្យមានការងារធ្វើ។ នាងបានផ្សាយចំណេះដឹង “ភាពឯករាជផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច” ដើម្បីឱ្យស្ត្រីនានា អាចប្រើជីវិតឯករាជដែលខ្លួនចង់បាន។
អ្នកនិពន្ធស្ត្រី ដែលធ្លាប់បានដាក់ស្នាដៃប្រកួតពានរង្វាន់នានា៤លើកមកហើយនេះ បញ្ជាក់បន្ថែមដូច្នេះ៖«រឿងនេះ ចង់អប់រំស្ត្រីឱ្យស្រឡាញ់ការសិក្សា ផ្ដល់តម្លៃលើកិត្តិយសក្នុងនាមជាស្ត្រី លើកទឹកចិត្តស្ត្រីឱ្យក្លាហាន ក្នុងការសម្រេចក្ដីស្រមៃរបស់ខ្លួន បណ្ដុះស្មារតីជួយមនុស្សជាតិ សង្គមជាតិ និងរស់នៅប្រកបដោយគុណធម៌។ ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី គឺជាក្សត្រិយ៍ដែលមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ ស្រឡាញ់ និងលើកតម្កើងវិស័យអក្សរសាស្ត្រ អក្សរសិល្ប៍ ដូច្នេះខ្ញុំបង្កើតតួអង្គ “បូណ៌មី”ឡើង ឱ្យយកចំណេះដឹងនោះ ទៅរំដោះខ្លួនចេញផុតពីភក់ជ្រាំ»។
រីឯ “ចិត្តប្រណី” ស្នាដៃរបស់អ្នកនិពន្ធ ឡុង លាបសុជាតា មកពីខេត្តកំពង់ចាម ជាប់ជ័យលាភីលេខ៣។ “ចិត្តប្រណី” ត្រូវបានអ្នកនិពន្ធវ័យ៣៤ឆ្នាំ ប្រតិដ្ឋឡើង ដោយឆ្លុះបញ្ចាំងពីវេជ្ជបណ្ឌិតស្រីម្នាក់ ជាកូនទោលក្នុងគ្រូសារ។ ដោយសារអាយុកាន់តែច្រើន ម្ដាយឪពុកបានរៀបចំផ្សំផ្គុំគូស្រករឱ្យនាង។ ដោយបានស្វែងយល់ចិត្តគ្នាខ្លះ ពួកគេក៏បានចូលរោងការ។ ក្រោយដឹងថា ប្រណី មានគ័ភ៌កូនស្រី គ្រួសារខាងប្រុសមិនពេញចិត្ត ព្រោះពួកគេចង់បានចៅប្រុស ដើម្បីស្នងត្រកូល។ មិនយូរប៉ុន្មាន ស្វាមីភរិយាថ្មីនេះ បានបែកបាក់គ្នា។
ប្រណី បានបន្តក្ដីស្រមៃរបស់ខ្លួន ធ្វើជាគ្រូពេទ្រជួយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្ស។ ថ្ងៃមួយអតីតប្ដី បានឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ ប្រណី មិនត្រឹមតែមិនប្រកាន់រឿងចាស់ ហើយថែមទាំងប្រឹងប្រែងជួយអតីតប្ដីរបស់នាង ដោយអស់ពីលទ្ធភាព ប៉ុន្តែក៏នៅតែសង្គ្រោះមិនបាន។
អ្នកស្រី ឡុង លាបសុជាតា ម្ចាស់ស្នាដៃប្រលោមលោករឿង"ចិត្តប្រណី ដែលទទួលបានជ័យលាភីលេខ៣
គ្រូបង្រៀនកម្រិតវិទ្យាល័យ ដែលធ្លាប់ដាក់ស្នាដៃ៤ដង ទៅប្រកួតប្រជែងក្នុងកម្មវិធីនានា ហើយធ្លាប់ជាប់ពានទន្លេមេគង្គផងនោះ ពន្យល់បន្ថែម៖«រឿងនេះចង់បង្ហាញពីទឹកចិត្តរបស់តួអង្គ នាងប្រណី ដោយនាងមិនប្រកាន់រឿងចាស់។ បង្ហាញពីទឹកចិត្តនាងជួយសង្គម ក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យ។ រឿងនេះ ខ្ញុំក៏ចង់បង្ហាញដល់អ្នកគ្រប់គ្នា គួរពិចារណាឱ្យបានច្បាស់ មុនជ្រើសរើសគូស្រករផងដែរ»។
ជ័យលាភីលេខ៤ បានទៅលើរឿង “ជំនោរជីវិត” និពន្ធដោយលោក ពៅ មករា មកពីរាជធានីភ្នំពេញ។ រឿងនេះ ដំណាលពីកូនកំព្រា៣នាក់ ត្រូវបានអ្នកភូមិរើសអើង ព្រោះតែឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេស្លាប់ដោយសារជីងឺអេដស៍។ បងស្រីត្រូវបានគេបង្ខំឱ្យបោះបង់ប្អូនៗចោល។ ប៉ុន្តែទោះមានរឿងយ៉ាងណា នាងនៅតែឱបក្រសោបប្អូនៗ ដើរឆ្លងភពងងឹត ឆ្ពោះទៅរកពន្លឺព្រះអាទិត្យរួមគ្នា។
«គោលបំណងសំខាន់ក្នុងរឿងនេះ បង្ហាញពីទំហំទឹកចិត្តបងស្រី ដែលខំមើលថែ និងចិញ្ចឹមប្អូនប្រុសស្រីទាំងពីរនាក់ ឱ្យដល់នូវសេចក្ដីសុខក្សេមក្សាន្ត។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់អ្នកនិពន្ធ ពៅ មករា ដែលមានតួនាទីជាជំនួយការដឹកនាំរឿង នៅផលិតកម្មរស្មីហង្សមាស។
លោក ពៅ មករា ម្ចាស់ស្នាដៃប្រលោមលោករឿង"ជំនោរជីវិត" ដែលជាប់ពានលេខ៤
ចំណែកឯស្នាដៃរបស់អ្នកនិពន្ធ ជា តុហៃ មកពីខេត្តតាកែវ បានទទួលជ័យលាភីលេខ៥ ក្រោមចំណងជើង “ទឹកភ្នែស្នេហា”។ អ្នកនិពន្ធវ័យ២៩ឆ្នាំរូបនេះ ធ្លាប់បានដាក់ស្នាដៃប្រឡង៣ដង ហើយទទួលបានជ័យលាភី២ដង។ ចំពោះ “ទឹកភ្នែកស្នេហា” បានបរិយាយពីដំណើររឿងស្នេហា របស់កំលោះក្រមុំមួយគូ។ តួឯកស្រីជាអ្នកតស៊ូមតិការពារធនធានធម្មជាតិ។ ឯតួប្រុសជាអ្នកជំនួញទឹកប្រៃ។ ពួកគេជួបគ្នា ធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍គ្នា រួចក៏ឈ្លោះទាស់ទែងគ្នាព្រោះតែទំនាស់នៃគុណប្រយោន៍ការងារ។
អ្នកនិពន្ធមកពីខេត្តតាកែវ តុងហៃ បន្ថែម៖«រឿងនេះខ្ញុំចង់ឆ្លុះបញ្ចាំងបញ្ហាក្នុងសង្គមដែលកំពុងកើតឡើង គឺផលប៉ះពាល់នៃការអភិវឌ្ឍតំបន់ធម្មជាតិ ទៅលើប្រជាជនមូលដ្ឋាន ដែលអាស្រ័យផលក្នុងតំបន់នោះ»។
ចំណែកឯស្នាដៃជ័យលាភីផ្នែកកំណាព្យរឿងវិញ លេខ១ បានលើកំណាព្យរឿង “និស្ស័យស្នេហ៍កុលាបស” និពន្ធដោយលោក វណ្ណ សារ៉េត មកពីខេត្តព្រៃវែង។ “និស្ស័យស្នេហ៍កុលាបស” ជាកំណាព្យបទពាក្យ៧ មាន៤៦៦ល្បះ ដោយស្រង់យកទិដ្ឋភាពសង្គមដែលអ្នកនិពន្ធបានជួប និមិត្តជាសាច់រឿងឡើង។
វីរពង្ស កើតក្នុងគ្រួសារដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិធូរធារមួយនៅក្នុងខេត្ត ហើយគេគឺជាមន្ត្រីនគរបាល ក្នុងជួររដ្ឋាភិបាល។ កុលាប គឺជាតួឯកស្រី ដែលកំព្រាឪពុកហើយមានតែម្ដាយក្រីក្រនៅមើលថែ។ អ្នកនិពន្ធ ដែលទទួលបានពានលេខ១ ចំនួន៣លើក ក្នុងកម្មវិធីផ្សេងគ្នារូបនេះ បានគូសឱ្យតួឯកស្រី ប្រឹងប្រែងរៀនរហូតក្លាយជាគ្រូពេទ្យ ដើម្បីបម្រើសង្គម ក្នុងដំណាក់កាលកូវីដ-១៩។ ជារួមសាច់រឿងទាំងមូល ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការពលីរបស់ក្រុមកងទ័ពអាវស(ពេទ្យ)ដែលមានតួអង្គ កុលាប ជាតំណាង និងសមត្ថកិច្ចគ្រប់ផ្នែក ដែលមាន វីរពង្ស ជាតំណាង ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺ។
ម្ចាស់ស្នាដៃកំណាព្យរឿង "និស្ស័យស្នេហ៍កុលាស" លោក វណ្ណ សារ៉េត ដែលជាប់ជ័យលាភីលេខ១
គ្រូបង្រៀនកម្រិតឧត្តមផ្នែកអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ដែលមានបំណងដាក់ស្នាដៃ ទៅប្រកួតពានទន្លេមេគង្គបន្តទៀតរូបនេះបន្ថែម៖«រឿងនេះមានបំណងលុបបំបាត់ទស្សនៈអវិជ្ជមានមួយចំនួនលើកូនស្រី ដូចជាទស្សនៈ “កូនស្រីបង្វិលចង្ក្រានមិនជុំ” ជាដើម។
ខ្ញុំចង់លើកកម្ពស់តម្លៃស្ត្រី ក្នុងសង្គមខ្មែរ តាមរយៈទំព័រអក្សរសិល្ប៍របស់ខ្ញុំ។ ស្ត្រីគឺជាកម្លាំងចលករអភិវឌ្ឍន៍សង្គម ដែលមិនអាចខ្វះបាន។ រឿងនេះក៏បានបង្ហាញពីភក្ដីស្នេហ៍ដ៏ស្មោះស ដើរតាមគន្លងប្រពៃណី ដ៏ល្អផូរផង់របស់ខ្មែរ និងជាស្នេហាដែលមិនប្រកាន់វណ្ណៈគ្រួសារ»។
រីឯកំណាព្យរឿង “លោហិតវីរនារី” និពន្ធដោយលោក វង្ស សុភាជ មកពីខេត្តព្រៃវែង ទទួលបានជ័យលាភីលេខ២។ អ្នកនិពន្ធដែលទទួលបានពានរង្វាន់ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី ៣លើកមកហើយនោះ បរិយាយថា “លោហិតវីរនារី” បានផ្ដោតសំខាន់ លើការតស៊ូរបស់សិស្សនារីនៅជនបទ ដែលស្រឡាញ់វិស័យកសិកម្ម។ ក្រោយរៀនចប់ នាងបានខំអភិវឌ្ឍន៍វិស័យកសិកម្មក្នុងភូមិ ដើម្បីលើកកម្ពស់សុខភាពសាធារណៈ តាមរយៈបន្លែផ្លែឈើគ្មានសារធាតុគីមីជាដើម ដោយកាត់បន្ថយការនាំចូលពីក្រៅប្រទេស។
ក្នុងរឿងដដែលនេះ អ្នកនិពន្ធដែលជាគ្រូបង្រៀនផងនោះ បាននិមិត្តតួឯកប្រុស ប្រកបដោយលក្ខណៈសម្បត្ដិយ៉ាងល្អប្រពៃ ព្រមដោយការរក្សាសីលទាន និងមានគុណធម៌ខ្ពស់ផង។ “លោហិតវីរនារី” ក៏បានបង្ហាញពីភក្ដីស្នេហ៍ដ៏ស្មោះស្ម័គ្ររបស់តួឯកទាំងពីរ បើទោះបីជាម្ដាយខាងប្រុស ប្រើអំណាចខ្លួនជាអ្នកមានទ្រព្យ ទៅបំបែកពួកគេយ៉ាងណាក៏ដោយ។
រូបថតអនុស្សាវរីយ៍ របស់អ្នកជាប់ជ័យលាភីទាំង១០រូប ជាមួយលោកស្រីនេត្រ ភូម៉ារី តំណាងក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ
អ្នកនិពន្ធវ័យ៣៧ឆ្នាំ ដែលចូលចិត្តការតែងនិពន្ធតាំងពីរៀននៅវិទ្យាល័យ លោក វង្ស សុភាជ ពន្យល់បន្ថែម៖«តម្លៃអប់រំក្នុងរឿង ខ្ញុំចង់បង្ហាញពីការលើកស្ទួយវិស័យកសិកម្ម ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសុខភាពផ្ទាល់ខ្លួន តាមរយៈរបបអាហារ ភក្ដីស្នេហ៍ និងគុណតម្លៃពិតរបស់មនុស្សជាដើម។ ខ្មែរបច្ចុប្បន្ន មិនសូវចូលចិត្តការដាំដុះខ្លួនឯងទេ ចាំតែទិញរបស់ពីក្រៅប្រទេស ដូច្នេះខ្ញុំបង្កើតតួអង្គស្រី ឱ្យជាតួអង្គគំរូ ខ្វល់ខ្វាយពីបញ្ហាសង្គម»។
លោក សែម ពណ្ណរាយ ម្ចាស់ស្នាដៃកំណាព្យរឿង "កំណប់ស្នេហ៍" ដែលជាប់ជ័យលាភីលេខ៣
ចំពោះអ្នកនិពន្ធ សែម ពណ្ណរាយ ដែលមកពីរាជធានីភ្នំពេញ បានទទួលជ័យលាភីលេខ៣ លើស្នាដៃកំណាព្យរឿង “កំណប់ស្នេហ៍”។ រឿងនេះឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីជីវិតប្រជាជនធម្មតា ដែលគ្មានទ្រព្យនិងគ្មានអំណាច មិនទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ ពីមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនតូច ដែលមិនខំបំពេញតួនាទីខ្លួន។ រឿងនេះក៏បានបរិយាយពីដំណើរជីវិតរបស់តួឯកស្រី ដែលត្រូវប្ដូរមុខរបររបស់ខ្លួន ជាញឹកញាប់ព្រោះបញ្ហាសង្គម ដោយដំបូងជាគ្រូបង្រៀន ទៅជាមគ្គុទេស រួចទៅបង្កើតមុខរបរត្បាញហូលផាមួង ហើយទៅបើកមុខរបរទូកទេសចរណ៍ ទៅបង្កើតមុខរបរទឹកបរិសុទ្ធ បន្ទាប់មកទៀត ទៅធ្វើជាគ្រូបង្រៀនដដែល នៅទីបញ្ចប់ក៏ក្លាយជាមេឃុំ។
«រឿងនេះ ខ្ញុំចង់អប់រំនារីឱ្យរឹងមាំ ចំពោះបញ្ហាគ្រប់បែបយ៉ាងដែលបានជួប ទាំងស្នេហា គ្រួសារ សេដ្ឋកិច្ច ការបាក់ទឹកចិត្ត និងការប្រកបមុខរបរជាដើម។ រឿងនេះខ្ញុំឱ្យតួអង្គ ឈឺឆ្អាលចំពោះសុខទុក្ខប្រជារាស្ត្រ។ ខ្ញុំក៏បង្ហាញពីមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនតូច នៅតាមភូមិឃុំដែលមិនបានគោរពតួនាទីរបស់ខ្លួន ធ្វើឱ្យប្រជាជនមានការមិនពេញចិត្តផងដែរ។ ខ្ញុំក៏ឆ្លៀតបញ្ចូលគុណធម៌របស់មន្ត្រីល្អ ដែលជួយដោះស្រាយទុក្ខកង្វល់របស់ប្រជារាស្រ្តផងដែរ»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក សែម ពណ្ណរាយ ដែលធ្លាប់បានជាប់ពានរង្វាន់ជាច្រើនកន្លងមក។
លោក កែវ សេងរដ្ឋា ម្ចាស់កំណាព្យរឿង "សំឡេងសង្គម" ទទួលបានពានលេខ៤
ជ័យលាភីលេខ៤ បានលើកំណាព្យរឿង “សំឡេងសង្គម” និពន្ធដោយលោក កែវ សេងរដ្ឋា មកពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ អ្នកនិពន្ធដែលជាវេជ្ជបណ្ឌិតរូបនេះ ពន្យល់ថា “សំឡេងសង្គម” បង្ហាញពីតួអង្គ មីនា ដែលជាគ្រូបង្រៀនដ៏ល្អម្នាក់ ត្រូវជួបរឿងអាស្រូវ ពាក់ព័ន្ធនឹងកេរ្ដិ៍ខ្មាស ហើយត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយតាមហ្វេសប៊ុក។ រឿងនេះ បណ្ដាលឱ្យនាងបាត់បង់ការងារជាគ្រូបង្រៀន។ ទោះជាយ៉ាងណា នាងបានរើបំរះចេញពីភាពអយុត្តិធម៌ រហូតនាងទទួលបានពានរង្វាន់គ្រូបង្រៀនឆ្នើម។ អ្នកគ្រូ មីនា ក៏បានជួយតស៊ូមតិ ឱ្យស្ត្រីរងគ្រោះតាមបណ្ដាញសង្គមផ្សេងៗទៀតផងដែរ។
អ្នកនិពន្ធវ័យ៣០ឆ្នាំ ដែលធ្លាប់ទទួលបានពានរង្វាន់លេខ១ និងចំណាត់ថ្នាក់ជាច្រើនទៀត ក្នុងពានរង្វាន់នានាកន្លងទៅរូបនេះ ពន្យល់៖«កំណាព្យរឿងនេះ ចង់បង្ហាញពីមតិរិះគន់របស់មហាជន តាមបណ្ដាញសង្គមទៅលើស្រ្តី ដោយមិនដឹងពីហេតុផលច្បាស់លាស់។ ពួកគេវិនិច្ឆ័យ ដោយប្រើពាក្យអសុរោះ អសីលធម៌ ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់កិត្តិយសនិងអារម្មណ៍របស់ស្ត្រីរងគ្រោះ ទាំងដែលពួកគេពុំទាន់ដឹងរឿងច្បាស់។ សង្គមយើងមិនគួរបន្តបែបនេះទេ»។
នៅចុងបញ្ចប់ គឺជ័យលាភីលេខ៥ បានលើកំណាព្យរឿង “ម្ដាយ” និពន្ធដោយលោក មឿន សំណាង មកពីខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ “ម៉ែ” ត្រូវបានអ្នកនិពន្ធវ័យ ៣៤ឆ្នាំ ស្ដែងឡើងឱ្យឃើញពីគ្រួសារមួយ ដែលមានម្ដាយជាបង្គោលរកប្រាក់ចិញ្ចឹមគ្រួសារទាំងមូល មានប្ដី និងកូនស្រីប្រុសពីរនាក់។ ប្ដីដែលមិនត្រឹមតែ មិនបានជួយរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ថែមទាំងជាមនុស្សញៀនស្រាទៀតផង។ ចំណែកកូនប្រុសផុងខ្លួនទៅសេពគប់មិត្តមិនល្អ ដែលចូលចិត្តដើរលេងសប្បាយ និងតែងបង្កជម្លោះជាញឹកញាប់។ ក្រោយពីប្ដីស្លាប់ព្រោះតែស្រា ហើយកូនប្រុសត្រូវរត់ចោលស្រុក ម្ដាយនិងកូនស្រីប្រឹងប្រែងធ្វើការនិងរៀនសូត្រ គ្រប់បែបយ៉ាងរហូតដល់កូនស្រីអាចប្រឡងជាប់ជាគ្រូបង្រៀន។
លោក មឿន សំណាង ម្ចាស់ស្នាដៃកំណាព្យរឿង"ម្ដាយ" ដែលជាប់ពានលេខ៥ កំពុងទទួលលិខិតសរសើរ
កវីនិពន្ធដែលមានការងារស្នូល ជាប្រធានសាខាធនាគារឯកជនមួយ និងធ្លាប់ជាប់ពានរង្វាន់ទម្លេមេគង្គផងនោះ បញ្ជាក់បន្ថែម៖«គំនិតអប់រំក្នុងកំណាព្យរឿង ខ្ញុំផ្ដោតលើការទទួលទានស្រា ការដើរលេង មានមិត្តមិនល្អ ឈ្លោះប្រកែកទាស់ទែងគ្នា មិនបាននាំជីវិតឱ្យប្រសើរឡើយ។ ចំណែកការតស៊ូព្យាយាមរបស់ម្ដាយក្នុងលោក ដើម្បីកូនបានរៀនសូត្រ មានទំហំធំធេងណាស់។ រួមទាំងការដឹងគុណ និងតបគុណរបស់កូនទៅម្ដាយវិញ គឺជាអ្វីដែលមនុស្សទូទៅគួរធ្វើ»។
សូមបញ្ជាក់ថា ស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ចំនួន១៩០ ដែលបានដាក់ប្រកួតប្រជែង មានស្នាដៃនិពន្ធដោយស្ត្រីចំនួន៧២រឿង។ ស្នាដៃអ្នកនិពន្ធរៀមច្បង ប្រមាណ៣៦ភាគរយ និងអ្នកនិពន្ធជំនាន់ថ្មី ៦៤ភាគរយ មកពីរាជធានីខេត្តចំនួន២០ និងពីបណ្ដាប្រទេសនានាក្រៅពីកម្ពុជាចំនួន៤ប្រទេស ជាស្នាដៃជនជាតិខ្មែរដែលបានទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសទាំងនោះ។
បើប្រៀបទៅឆ្នាំ២០២០ ក្នុងឆ្នាំ២០២១នេះ ការដាក់ស្នាដៃទៅប្រកួតប្រជែងពានរង្វាន់ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី មានការកើនឡើង២៤ស្នាដៃ។
រូបទី១១(រូបផ្ដល់ឱ្យ)
គួររំលឹកផងដែរថា ការវាយតម្លៃទាំងស្នាដៃប្រលោមលោក និងកំណាព្យ ផ្អែកលើគោលការ៣យ៉ាង។ ទី១ អត្ថន័យ មានគុណធម៌ សច្ចធម៌ និងសីលធម៌ ទី២ អត្ថរូប ផ្ដោតលើវិធីតែង រចនាបទ និងសោភ័ណ្ឌវិជ្ជា និងទី៣ អត្ថរស ដែលផ្ដោតលើតម្លៃអប់រំ តម្លៃជាតិ និងតម្លៃនៃការអភិវឌ្ឍ។
ពានរង្វាន់ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី កើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ១៩៦០ គ្រប់គ្រងដោយសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៦៧។ ក្រោយស្ងាត់ការប្រកួតប្រជែងមួយរយៈធំ នៅឆ្នាំ២០០២ ពានរង្វាន់ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី បានចាប់ផ្ដើមឡើងវិញជាថ្មី ដែលជាជំនាន់ទី១នៃការគ្រប់គ្រងរបស់ក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ។ ពានរង្វាន់នេះ ក៏បានផ្អាកម្ដងទៀត ហើយបានចាប់ផ្ដើមជាថ្មី នៅឆ្នាំ២០១៩ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន៕
លោក លីម ដារ៉ា ម្ចាស់ស្នាដៃប្រលោមលោករឿង គែនព្យួរជញ្ជាំង ដែលជាប់ជ័យលាភីលេខ១
Tag:
អក្សរសិល្ប៍
អក្សរសាស្ត្រ
ពានរង្វាន់
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
