ពីនេះ ពីនោះ
ព័ត៍មានសុខភាព
សុខភាព
×![]()
ដោយ: សារព័ត៌មានថ្មីៗ
ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបាននិយាយថា អ្នកជំងឺវះកាត់ពោះវៀនធំ-រន្ធគូថដែលវិវត្តទៅជាមានការឆ្លងមេរោគត្រង់កន្លែងវះ គឺមានហានិភ័យខ្ពស់ចំពោះការកកឈាម។អ្នកស្រាវជ្រាវបានពិនិត្យមើលអ្នកមនុស្សពេញវ័យ៦១៥នាក់ដែលបានធ្វើការវះកាត់ពោះវៀនធំ-រន្ធគូថ ហើយបានរកឃើញថា ២៥នាក់នៃពួកគេ (៤%) បានវិវត្តទៅជាការកកឈាមដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា កំណកឈាមនៅក្នុងសរសៃឈាមវ៉ែន ក្នុងរយៈពេល១ខែក្រោយការវះកាត់។
១៤នាក់នៃអ្នកជំងឺ (៥៦%) ក៏មានការឆ្លងមេរោគត្រង់កន្លែងវះ បើធៀបទៅនឹងអ្នកជំងឺ១៦៨នាក់ (២៨,៥%) មិនមានកំណកឈាមនៅក្នុងសរសៃឈាមវ៉ែននោះទេ។ ៩នាក់ក្នុងចំនោម១៤នាក់នៃអ្នកដែលមានកំណកឈាម, ការឆ្លងមេរោគត្រង់កន្លែងវះបានកើតមានឡើងមុន ឬក្នុងថ្ងៃតែមួយ។
អ្នកជំងឺដែលមានការឆ្លងមេរោគត្រង់កន្លែងវះគឺហាក់ដូចជាងាយនឹងវិវត្ត៤ដងទៅជាកំណកឈាមនៅនឹងជើង ឬការស្ទះសួត បើធៀបទៅនឹងអ្នកជំងឺដែលមិនមានការឆ្លងមេរោគនោះ។ការស្ទះសួតកើតមានឡើងនៅពេលដែលកំណកឈាមនៅក្នុងផ្នែកណាមួយនៃខ្លួនបានបែក ហើយបានធ្វើដំណើរទៅក្នុងសួត។
ក្នុងចំនោមអ្នកជំងឺដែលបានវិវត្តទៅជាកំណកឈាម, ៩២%បានទទួលថ្នាំអោយឈាមរាវ និងបានទទួលការព្យាបាលការពារពីការកកឈាមដទៃទៀត។ នេះដោយយោងតាមការស្រាវជ្រាវដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Journal of the American College of Surgeons។
អ្នកស្រាវជ្រាវបាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវនេះបង្ហាញថា វិធីសាស្ត្រនៃការការពារកំណកឈាមមិនតែងតែមានប្រសិទ្ធភាពនោះទេ។វេជ្ជបណ្ឌិត សូសាន ហ្គៀហាត (Susan Gearhart) ជាសាស្ត្រាចារ្យរងខាងផ្នែកជំងឺវះកាត់នៅសាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រ Johns Hopkins បាននិយាយថា យើងត្រូវការការអះអាងច្បាស់អំពីឥទ្ធិពលនៃដុំឈាមក្នុងសរសៃឈាមវ៉ែនចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានការឆ្លងមេរោគត្រង់កន្លែងវះកាត់។
ហ្គៀហាតបានបង្ហាញថា យើងត្រូវតែតាមដានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកជំងឺវះកាត់ពោះវៀនធំ-រន្ធគូថដែលបានវិវត្តទៅជាការឆ្លងមេរោគត្រង់កន្លែងវះកាត់ ហើយតាមដានជាញឹកញាប់ចំពោះកំណកឈាមដែលអាចត្រូវបានតាមដានដោយការធ្វើអេកូ។ អ្នកជំងឺទាំងនេះគួរតែត្រូវបានអោយថ្នាំកុំអោយឈាមកកក្នុងរយៈពេល៣០ថ្ងៃក្រោយការវះកាត់៕
ត្រួតពិនិត្យដោយ www.health.com.kh
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ស្មើរនេះ», «ថ្មើរនេះ» និង«ថ្មារនេះ» មួយណាត្រូវ?
ភ្នំពេញ 4 ម៉ោង
